Page 403 - นักสะสมงานศิลปะ สุรพล มหามงคลสกุล
P. 403
กรต่อสู้ที่ไม่ยอมย่อท้อ ไม่ปริปกบ่น ก่นด่ชะตกรรม ส่งผลให้ชีวิตกรงน ค่อยๆก้วไป อยู่รอดด้วยเป้หมยที่รออยู่ข้งหน้คือคําว่“เถ้แก่” ในใจตอนนั้นที่เข คิดได้ก็คือนึกอยกมีที่ทงเป็นของตัวเอง ช่วงที่เดินออกจกบ้นเช่ ควมคิดอันมั่นคงก็ ก้องกังวนอยู่ในใจว่สักวันหนึ่งจะต้องรวยให้ได้ เพระมีเรื่องคับแค้น เจ็บปวดในใจ ถึงกับ น้ําตตกใน เกี่ยวกับกรถูกกดข่ีจกนยทุน จึงเกิดมนะฮึดสู้ โดยเฉพะภพที่ติดตติดใจ คือในช่วงประมณปีพ.ศ.๒๕๑๕ ตอนที่เช่ตึกแถวแล้วเจ้ของตึกเลิกสัญญเช่ ล็อก ประตูไม่ให้เข้ไปข้งใน เขต้องกัดฟันนอนรออย่งไม่อจข่มตข่มใจให้หลับได้ท้ังคืน จน รุ่งเช้ต้องแอบงัดด้นหลังโรงงนเพ่ือเอเคร่ืองมือทํามหกินออกม ระหว่งน้ันก็ได้เช่ ตึกใกล้ๆ แถวนั้นหน่ึงห้องเพื่อมุ่งมั่นทํางนท่ีตัวเองรักและพร้อมถวยชีวิตให้
คุณสุรพลมุ่งมั่นทํางนจนถึงปี พ.ศ. ๒๕๒๔ จึงไปเช่ที่ ทําสัญญเช่ ๖ ปี เริ่มชีวิต ของกรเป็นผู้รับเหม มีลูกน้อง ๑๐ คน ตอนน้ันกิจกรของเขเริ่มดีขึ้น แต่อย่งว่ คร้ัน กิจกรเริ่มดีก็เริ่มมีอุปสรรคหรือมรมรุกไล่ แม้เหตุกรณ์น้ันจะผ่นพ้นไปแล้วถึง ๔๑ ปี แต่ จกลักษณกรที่เขเล่ให้ฟัง ดูเหมือนจะเกี่ยวกระหวัดพันตูกันอย่งยุ่งเหยิง เต็มไปด้วย ปัญหและอุปสรรค เขนั่งนิ่งๆ ค่อยๆเล่ระบยควมรู้สึกที่อยู่ในเบื้องลึกของหัวใจม เนิ่นนนเพื่อคลยปมเหล่น้ันออกมให้ผู้อ่นได้รับรู้
ด้วยแสงโศกสีดําสนิทท่ีค่อยๆแผ่ลมมคล่ีคลุมไปทุกถ้อยประโยคของเข พร่ังพรู ออกมจกสยตอันอ้งว้ง ประหนึ่งม่นหมอกท่ีผ่นไปแล้ว ได้พัดมปกคลุมหัวใจของเข อีกคร้ัง แล้วยังวนเวียนมหลอกหลอนอยู่จนเกือบเสียอกร
บัดน้ีทุกถ้อยคําที่เคยซุกซ่อนฝังควมขมข่ืนในหัวใจของเขก็ถูกเปล่งออกมให้เครื่อง อัดเสียงทํางน ในน้ําเสียงที่เด็ดขดทรงพลังน้ันแฝงไปด้วยกรถ่ยเทควมร้วรวดใจ
คนเขียนพยยมนําพคําพูดของเขแปลงออกมเป็นตัวหนังสือ หมยใจจะให้ภพ แห่งควมหดหู่ เจ็บปวดรวดร้วนั้นชัดเจนที่สุดเท่ที่จะทําได้ นั่นก็คือ
ส่ิงท่ีเกิดขึ้นกับกรทํางนของเข ทีมงนท้ังหมดทํางนได้ไม่เต็มท่ี เพระเมื่อเจ้ของ ที่เห็นกิจกรของเขดีขึ้น ก็เริ่มพูดจถกถงต่งๆนนอย่งไม่หยุดหย่อน ทุกคําพูด
403
