Page 405 - นักสะสมงานศิลปะ สุรพล มหามงคลสกุล
P. 405
หลกหลยถ้อยคําอันแสบสันลุกลมถโถมเข้ใส่ แต่เขจําต้องยอมจํานนกับมัน คงได้แต่เก็บงําควมเงียบเฉย ควมอ่อนน้อมถ่อมตัวฉบฉยขึ้นมพร้อมๆกับหัวใจท่ีเตลิด หยไปแสนไกล เขกล้ันใจค้อมหัวขอต่อสัญญอีกหนึ่งปี และพยยมก้มหน้ก้มตเก็บเงิน อย่งเจียมเน้ือเจียมตัว ส่ังล้ินให้แข็งค้งไม่อจเอ่ยคําอ่ืนใดออกม คงมีสิ่งเดียวเท่นั้นคือ หัวใจอันทระนง ไม่หวั่นไหว เขกลืนก้อนแข็งๆลงคออย่งเยือกเย็นก่อนจะนําพคําพูดของ ตัวเองส่งออกไปอย่งร้วรน คิดอย่งเดียว
“เราต้องก้าวไปสู่สิ่งท่ีดีกว่านี้ มันต้องดีกว่าน้ีให้ได้”
405
