Page 11 - ANTILL DGB

Antilliaans Dagblad Vrijdag 18 augustus 2017 11
Interview

het systeem niet zet mij zowel hier als daar in
voor de Curaçaose gemeen-
schap, onder meer door les te
geven.”
Ze gaf haar Tula-lezing een
hoopgevend slot. ,,Het systeem
zal niet van vandaag op morgen
veranderen. Dat kost misschien
met Zwarte Piet, ontstaat er MaDi uit het slop te trekken. medewerkers dat en bloc tegen- Curaçao om lezingen te geven nog wel twee generaties, maar
kortsluiting, dan sluit men zich Nadat ze onregelmatigheden spraken gaf de redactie niet over armoedebestrijding. ,,Ik ga het debat is goed op gang geko-
af voor argumenten.” had geconstateerd en tegen thuis. Hooi sleepte de hoofdre- minimaal een keer en als het men. Het voelt als schuren, het
Hooi deed haar eerste erva- enkele frauderende medewer- dactie voor de Raad voor de even kan twee keer per jaar om kan pijn doen, maar kijk eens
ring met het systeem op toen ze kers en ambtenaren aangifte Journalistiek die vaststelde dat mijn ouders - ze zijn beide 89 naar een ruwe diamant. Die is
op het Peter Stuyvesant College was ge- jaar - te zien. Ik helemaal niet mooi om te zien.
zat en de ambitie uitsprak ge- daan, ben er in elk geval Die begint pas te glanzen als hij
neeskunde te willen studeren. pakte de Jurenne Hooi over uitsluiting: We weten altijd met carnaval, wordt geslepen. In dat proces
Haar leraar zei haar dat ze daar Volks- dan loop ik mee zitten wij. Op veel fronten is er
als zwart meisje niet goed ge- krant niet beter, we zijn zo geprogrammeerd met een groep. Ik beweging gekomen. Moest je
noeg voor was. Tekenend voor onder een was van plan na nog niet zo lang geleden als
haar karakter vertrok ze op haar ronkende kop uit dat het onder de Volkskrant zich op slechts mijn studie terug te gaan. Ik vrouw een slanke den zijn, nu
19e toch om gezondheidsweten- haar leiding bij de stichting een één anonieme brief had geba- heb voor mijn doctoraal nog zie je witte vrouwen hun lippen
schappen te studeren aan de en al list en bedrog was. seerd en ook nog eens had stage gelopen bij de GGD in laten opspuiten en hun achter-
universiteit van Maastricht. De krant voerde als bron voor verzuimd de beweringen daarin Willemstad.” De uitdagende werk vergroten. Kennelijk wor-
,,Toen ik een hoogleraar, een de beschuldigingen een brief op te verifiëren. klus bij het in nood verkerende den die nu als schoonheidsidea-
witte zestiger, vertelde dat ik van het personeel, maar toen de Hooi vliegt vandaag naar MaDi kwam ertussen. ,,Maar ik len erkend.”
wilde promoveren zei hij: ‘Nee,
dat is niks voor jou, je bent
meer iemand voor de praktijk,
bij een GGD of zo.’ Ik was hele-
maal van de leg. Het moet niet
gekker worden, dacht ik.”
En dus promoveerde ze snel-
ler dan haar collega-promoven-
di. ,,Begrijp me goed: ik voel me
geen slachtoffer en laat me ook
niet in een slachtofferrol fra-
men. Nogmaals, ik ga niet uit
van kwade wil, zolang het niet
om bijvoorbeeld de Ku Klux
Klan gaat. Ik rijd elke dag door
de Piet Hein-tunnel. Die man
heeft verschrikkelijke gruwelda-
den begaan. We hebben een
minister-president gehad die
juichend sprak over VOC-men-
taliteit. Dan weet je dus niet wat
de VOC voor verschrikkelijks
heeft uitgehaald. En Rutte - die
ook mijn minister-president is -
die doodleuk vertelt dat zijn
vrienden op Curaçao het fijn
vinden dat zij zich niet hoeven
te schminken als ze Zwarte Piet
spelen.”
Hooi hoopt door de dialoog
aan te gaan dat mensen tot een
beter inzicht komen en beseffen
dat - bijvoorbeeld - Piet Hein
ook een andere kant heeft: ie-
mand die op grote schaal men-
senrechten heeft geschonden.
,,Mensen zien dat niet uit zich-
zelf omdat wij allemaal door het
systeem geprogrammeerd zijn.
Dus dienen we het systeem
verder aan te passen. Niet alleen
door te gaan demonstreren of
de barricaden op te gaan, maar
van binnenuit met de middelen
van het systeem zelf.”
Als voorbeeld hoe succesvol
dat kan zijn verwijst ze naar
Quinsy Gario die het Zwarte
Pietendebat aftrapte. ,,Hij ging
bij een ‘keurig’ programma als
Nieuwsuur zitten en bracht heel
beheerst alle argumenten tegen
Zwarte Piet naar voren. On-
danks alle negatieve reacties zie
je dat zijn actie het gewenste
effect heeft: de verandering die
in gang is gezet, is niet meer te
keren.”
Een soortgelijke ervaring
heeft Hooi zelf opgedaan kort
nadat ze in 2005 werd benaderd
om als directeur/bestuurder ‘Het systeem zal niet van vandaag op morgen veranderen, maar het debat is in elk geval goed op gang gekomen’.