Page 13 - Solo

Diamars Maart 31 2015
JAN DE RUIJTER
BON GOBERNACION, goed regeren, goed bestuur (week 36)
Elke dinsdag publiceert Solo di Pueblo een artikel van Jan de Ruijter over Bon Gobernacion.
Wat betekent goed bestuur, wat houdt goed regeren in, hoe kan politiek en regeren
beter…..ook op Aruba. Voor commentaar: janderuijter@yahoo.com
1. Politici
Zoals eerder vermeld in deze serie
afleveringen van Goed Bestuur voor Solo di
Pueblo, zijn politici de hoofdschuldigen van
de onvrede die burgers overal ter wereld
hebben met de wantoestanden in hun land.
Ik beschreef al enkele punten van onvrede
bij de burgers en punten van kritiek inzake de
top-down processen van regeringen zelfs in
wat democratische landen genoemd worden.
Autocratie, dictatuur, beweerdelijke mandaten,
beterweters, egomaniakken, overal ter wereld
lijden burgers onder dit soort ‘leiderschap’.
Terugkomend op het televisiedebat van de
twaalf Nederlandse partijleiders op de avond
voor de Eerste Kamerverkiezingen: iets over
de onmiddellijke missie voor Nederland en
een visie voor Nederland, wat moeten we
bereikt hebben in Nederland tegen 2020, heb
ik niet één keer gehoord!! Geen enkele van
de 12 partijleiders blijkt een politicus met een Staat, de gemeenschap te beroepen. Zolang
gevoel voor onmiddellijke missie en met een
visie op de toekomst!
Klimaatbeleid, de Verenigde Staten van
Europa en de euro
Klimaatbeleid, Europa en de euro, de economie
en werkloosheid, onderwijs, immigratie,
veiligheid, criminaliteit, onrechtvaardigheid,
daar heeft u zomaar het handjevol problemen
van Nederland. Het zijn de bronnen van
onvrede bij de Nederlandse burger. En het is
dan frappant om te zien hoe politici met die
zaken omgaan op een wijze die totaal verschilt
van wat de burgers willen. In Nederland (en
trouwens ook in Amerika, Aruba en elders)
zijn politieke partijen al heel lang geleden
opgehouden de burgers te vertegenwoordigen.
De burgers staan in de kou. Laten we we er
enkele voorbeelden uithalen: 1. Alexander
Pechtold wil een Verenigd Europa. Burgers
willen hun land behouden met de eigen cultuur,
taal en gebruiken; 2: Pechtold vecht voor de
euro, die de eindstreep NOOIT zal halen. In
1997 tekenden 70 befaamde economen in
Nederland een pamflet waarin zij de gevolgen
van de euro voorspelden en beschreven: hoge
werkloosheid, nog hogere jeugdwerkloosheid,
verlies aan koopkracht en welvaart, torenhoge
hypotheekschulden, financiële repressie,
minimale spaarrente, toenemende politieke
spanningen met als oorzaak dat Europese
politici beslissingen namen met uitsluiting van
de echte experts, de monetaire experts die de
werking kennen van geld, van fiat geld, van
wisselkoersen en van rente. Naar die experts
werd niet geluisterd en heel Europa leeft onder
de ellende van de euro die het sowieso niet
gaat overleven; 3. Pechtold wil klimaatbeleid
Pagina 13
in de kinderlijke misconceptie dat alleen CO2
bepalend is voor de temperatuur op aarde. De
verstandige doordenkers weten dat in plaats
van een klimaatbeleid, een energiebeleid
nodig is omdat je het klimaat niet met een CO2-
knop kunt besturen. Het zijn elke keer weer de
politici die als allesbeterwetende dwingelands
de dienst wel eventjes zullen uitmaken. VVD
en PvdA blijven vastgeroest in hun oude
partijdogma’s: VVD in het onterechte volharden
in de absolute heilzaamheid van de vrije
markt, het door globalizering ge-exporteerde
aandeelhouderskapitalisme, de macht van
de financiële instelligen en de beurshandel,
individualisme, hebzucht, en het recht van de
sterkste; PvdA in de intense, blinde haat tegen
alles wat ondernemer, zakenman of handel is
en de onterechte koppige ontkenning van enige
verantwoordelijkheid van een individueel voor
zijn leven en dat eenieder het onbeperkte recht
heeft zich op de verantwoordelijkheid van de
er geen leider is in Nederland die de burgers
en de politiek weet te inspireren tot eenheid in manuals wel toegepast worden en hij schrijft
plaats van deze verdeeldheid en verzuiling zal
het nooit echt in orde komen in Nederland.
2. Ministers en regeringen
De volgende categorie schuldigen van alle
onvrede op de wereld, zijn de politici die na
verkiezingen aan het bewind komen. Plotsklaps
zijn zij van specialisten in stemmen verkrijgen, Dat weten ze WEL. Otnar Oduber heeft
van self-marketeers, gebombardeerd tot
bestuurders, tot managers en tot leiders. Tot
managers die zouden weten hoe resultaten
te behalen door middel van missie, visie,
doelen en de toepassing van effectieve
managementmethodes. En natuurlijk gaat
dat fout!! Hoe kan het ook anders!! Een self-
promotor die weet hoe stemmen te verkrijgen
door één keer in de vier jaar bij iedereen op
huisbezoek te gaan om allerlei mooie dingen
te beloven, is wellicht een handige man of
handige politicus maar hij beschikt niet over
de noodzakelijke kennis van management,
leiderschap, organisatieleer, bestuurskunde,
bedrijfskunde, economie, administratie,
en financiën om de managementtaak van
minister op zich te kunnen nemen. Ik noem dat
de ‘Management Gap’. Beroepspolitici hebben
de handigheid om stemmen te krijgen, maar
ze hebben niet de managementkennis en –
ervaring die nodig is om te besturen. Besturen
is precies hetzelfde als managen en managen
is resultaten bereiken, to get things done, en
dat is een vak en beroep apart dat studies
en jarenlange, bij voorkeur internationale
ervaring vereist.
De overheid als geldverkwister, als regelaar,
als ge- en verbieder en sta-in-de-weg.
Komt dit u bekend voor? Natuurlijk, u ziet het
helaas dagelijks om u heen, én in Nederland
én in Aruba! De analyse ervan is analoog
aan HBO’ers die plotsklaps gebombardeerd
worden tot manager van een bedrijf omdat
ze foutievelijk menen dat je met een
managementopleiding ALLE en Elk type
bedrijf kunt gaan managen en zo werd ook in
Aruba in het verleden een directeur benoemd
bij het Hospitaal met een HBO-opleiding
maar zonder enige specifieke kennis van de
gezondheidssector. Natuurlijk werkte dit niet.
Een manager zonder specifieke kennis en
ervaring van een bedrijfstak, weet echt niet
wat hij moet doen want hij begrijpt er niets
van, in dit geval was het dus van het hospitaal
en de gezond-heids zorg en DUS ging hij zijn
tijd besteden aan allerlei managementzaakjes
zoals opletten of iedereen wel op tijd begint,
loeren op de tijdklok, erop letten of de regeltjes
wel gevolgd worden, de policy en procedure
vooral lange brieven en memo’s als er iets niet
volgens de manuals gebeurt!! Negen van onze
ministers hebben niet het flauwste benul van
wat hun taak eigenlijk inhoudt en bij gebrek
aan managementkennis en –ervaring en aan
vakkennis van hun portefeuille, beperken zij
zich tot wat van onmiddellijk belang is voor
henzelf, hun familieleden en hun sponsoren.
geen flauw benul van masterplanning van
het toerisme en Mike Eman heeft geen flauw
benul van missie, visie, doelen, managen en
resultaten bereiken voor de bevolking. En dus
heeft zijn regering de rol van geldverkwister,
gebieder, verbieder, regelaar van alles en nog
wat, sta-in-de-weg en van ‘hero’ in plaats van
de rol van enabler.
Als geldverkwister gooit Mike Eman’s regering
het belastingeld van de burgers weg aan dure
hobbyprojecten zoals de groene energie, als
regelaar van alles en nog wat ‘regelen’ zij
werkvergunningen voor buitenlandse 20-jarige
mooie meisjes en ‘regelen’ verzekeringen voor
Arubaanse studenten in Nederland, als
‘hero’ portretteert Mike Eman zich elke dag
als een ‘wereldleider’ van formaat, en hun
dagelijkse werk bestaat uit ge- en verbieden
en in-de-weg-staan in plaats van op te treden
voor burgers en organisaties als facilitator, als
enabler en als richtinggever. Omdat ze niet
beter weten, omdat ze het simpelweg niet
kunnen!
Wordt vervolgd