Page 18 - ANTILLIAANSE DAGBLAD MARCH 12,2016
P. 18
18 Interview Zaterdag 12 maart 2016 Zaterdag 12 maart 2016 Interview 19
Henny’s Tuin, familiekroniek in boekvorm
Seelah wilde haar liefde voor de schrijfkunst graag De omslag van het boek.
toetsen. Ze schreef al vanaf haar achtste versjes en
korte verhaaltjes. Ze hield ook trouw een dagboek
bij over haar wel en wee. De schrijverij had
gedurende heel haar leven een ondergeschikte
plaats ingenomen. Ook al was het voor haar een
geschikte manier en een uitstekende vorm om zich
in te uiten en haar innerlijke roerselen van zich af te
schrijven, Seelah nam haar geschrijf zelf niet ‘au
sérieux’. Totdat zich onverwachts een gelegenheid
voordeed - toen zij niet meer de zorg voor de
kinderen had - een cursus Creatief Schrijven te
volgen. Zij schreef zich daarvoor in en zei haar
baan bij het trustkantoor waar zij toen werkte, vaarwel.
Door Jeroen Heuvel
Henny’s Tuin, een fami- Wat voor boek is het? dat deze droom pas op tachtigja- Tweede van links, met sigaret, is moeder Henny, derde van links is de schrijfster.
liekroniek, geschreven ,,Het boek bestaat uit een aan- rige leeftijd vaste vorm heeft FOTO’S UIT HET ALBUM VAN JEANETTE RAGHUNATH Rechts voor Sue Sheila.
door Sue Sheila, is in eenschakeling van bijzondere aangenomen doet er niet toe,
2015 gepubliceerd. verhalen over dierbare gezins- realiseer ik me nu. Een feit en wat vandaag je plaats en be- houden. In je boek staat de een eenmansbedrijf op te zetten, ik in mijn genen wel een blauw- anderen te delen wat er in mij woorden en zinnen, frasen, verteren geheel is geworden dat
Sue Sheila is het pseu- en familieleden en over mijn ei- is dat ik het boek op dit moment tekenis is. Niettegenstaande of echter dit verslechterde hun huwe- druk van mijn voorouders die omgaat, wat er in hart, ziel en beelden, alinea’s en hoofdstuk- je als boek kunt aanbieden. Ei-
doniem van Jeanette Raghu- gen veelkleurige levenservarin- in mijn handen houd en heel juist dankzij hetgeen je gedu- volgende passage over Seelah. lijksrelatie onherstelbaar. Zij wa- uit India respectievelijk Schot- geest leeft.” ken aaneenrijgen en ga daarna genlijk zijn het de lezers die je
nath. Dit interview is gelardeerd gen. Lange tijd is het mijn dankbaar ben voor de kans rende je groei en ontwikkeling ren toen 17 jaar getrouwd. land naar Zuid-Amerika en la- aan het werk met je vijlen, bei- betitelen als schrijver of auteur.
met fragmenten, cursief weer- droom geweest een boek te die ik kreeg en ook aanpakte hebt meegemaakt.” In hoeverre ben jij zelf de ik- ter naar Curaçao verhuisden.” Iedereen heeft een uniek ver- tels, en ander gerei totdat de In hun ogen genade vinden, dat
gegeven, uit het boek. schrijven en te publiceren en om mijn droom te verwerkelij- Seelah bleef op haar post en haal, hoewel niet iedereen kan schrijverij een redelijk goed te is waar het op aankomt.”
ken.” Zij zag kans tot haar vijftiende figuur uit dit boek? vond in haar hobby ‘schrijven’ wat Seelah had aanvankelijk ge- vertellen. We kunnen we veel
Linksboven de schrijfster, midden voor de moeder. toe, ook de pianolessen, die ze al Zij had graag de School voor Jour- soelaas. Het was een waar steun- dacht dat er nog wat te redden viel herkennen in het levensverhaal De schrijfster.
Op de vooravond van haar ze- vanaf haar zevende had mogen nalistiek in Nederland willen vol- punt in haar leven als huisvrouw van hun huwelijk door er samen van andere mensen. Jij hebt een
ventigste verjaardag - een nieuwe volgen, bij te houden en daarnaast gen, maar haar vader vond jour- en moeder. over te praten. Of door therapeuti- voorliefde voor vertellen/schrij-
mijlpaal in haar leven - werd het ook nog naar ritmisch dansen te naliste geen geschikt beroep voor sche hulp te zoeken. Maar de in- ven en daarom heb je dat ook
Seelah duidelijk waar zij in de af- gaan, boeken te lezen en verhaal- een jongedame. Je bent getrouwd geweest en houd van deze brief beloofde niets geoefend. Wat raad je andere
gelopen periode van zeven jaar on- tjes of rijmelarij te schrijven. Lezen hebt vier kinderen, evenveel goeds. De pas gesloten vriendschap mensen aan die hun verhaal
bewust mee bezig was geweest. De en schrijven waren haar lust en Nieuwsschrijven was geen be- zonen als dochters. Jullie heb- met Thomas die Cris had aange- willen delen?
wanhoop kon zich soms - even haar leven. roep om er een behoorlijke boter- ben in Afrika gewerkt en zijn haald, was gebaseerd op het besef ,,Lezen en schrijven schonken
plotseling als onverklaarbaar - van ham mee te verdienen. In feite weer teruggekomen naar Cura- dat zij zijn schilderkunst bewon- mij van meet af aan een zekere
haar meester maken, zodanig dat Wie is die Henny, uit de titel? vond hij dat schrijven helemaal çao. Na de echtscheiding heb je derde en dat hij haar liefde voor bewustwording. Een diepe vol-
alles haar ineens te veel werd. ,,Dit boek is een ode aan mijn geen beroep was. jaren in Nederland gewoond, schrijven serieus nam. doening. Schrijven werd op een
moeder Henny, die op haar be- maar je bent weer teruggekeerd gegeven moment zelfs een eer-
Dan trachtte ze van het druk- wonderenswaardige en onbe- Sue Sheila: ,,Als jong kind al naar Curaçao, waar je moeder De eerste mannen in je leven ste behoefte. Ik weet niet of ie-
kende gevoel af te komen door het vangen manier van doen en las en schreef ik heel graag, zo en enkele zussen ook leven. dachten anders over je schrij- dereen dit ook zo ervaart. Het
in haar dagboek op te schrijven. haar bescheiden levensfilosofie ben ik al heel vroeg aan een dag- Ben je een levensreiziger? ven dan je recente vrienden. spreekwoord ‘spreken is zilver,
Het van zich af schrijven van de spil van ons gezin is geweest. boekenreeks begonnen waarin ,,Een vriendin heeft me onlangs Hoe vinden je kinderen het dat zwijgen is goud’ werd in mijn
moeilijk te verwerken gevoelens en Zij heeft zich tegen wil en dank ik veel opschreef en ook van me verteld dat zij mijn boek twee je deze kroniek hebt gepubli- kindertijd letterlijk nageleefd.
innerlijke conflicten deed ze al van het leven op ons eiland ‘eigen’ afschreef. Van meet af aan was keer achter elkaar heeft uitgele- ceerd? Voor mij was het logisch, dat als
oudsher. Toen ze nauwelijks kon gemaakt en een unieke familie- het mijn lust en mijn leven van zen. Zij vroeg aan mij of ik mijn ,,De kinderen hebben het toege- spreken niet gewaardeerd werd,
schrijven had ze al een schriftje clan in het leven geroepen door alles te noteren. Mijn constante eigen boek wel goed gelezen juicht. Zij hebben het alle vier schrijven een prachtig alterna-
waarin ze gedachten en gevoelens samen met mijn vader een ge- biebbezoek was eveneens een had. ‘Dat moet je echt doen, gelezen en dat doet me genoe- tief is. Zelf concludeer ik dat
verzamelde. zin te stichten ver weg van haar bron van grote vreugde. hoor’, spoorde zij me aan, ‘want gen. Vanaf het moment dat mijn allereerste schrijfcreatie
eigen geboortegrond en familie. uit je levensverhaal maak ik op, ‘Henny’s Tuin’ het daglicht zag, een grote vriend is geworden.
Op tachtigjarige leeftijd debute- Wat zij heeft gepresteerd in het Een goede vriend van me dat je een gezegend mens bent is mijn liefste wens de inhoud Een oprechte vriend waarvan ik
ren? midden van de vorige eeuw was heeft ooit gezegd dat boeken en dat je een avontuurlijk, ervan met aspirant-lezers te de- veel geleerd heb. Een vriend die
,,Erg cliché gesteld, maar een in mijn ogen heldhaftig.” mijn vrienden zijn. Dat kan kleurrijk en zinvol leven hebt len. Ik hoop hun daarmee het mij tot dankbaarheid en voldoe-
mens blijkt nooit te oud te zijn kloppen, hoewel ik vanaf mijn geleid. Besef je dat wel? Wat een leesplezier en de leesvreugde te ning heeft gestemd en mij de
om te leren noch om zichzelf te Je voorouders zijn mensen die vroegste jeugd als oudste van weelde is dat.’ Een gezegend le- bieden die zij van een boek mo- inspiratie heeft gegeven om het
leren kennen. In de vorige eeuw van elders naar Suriname zijn een grote kinderschare een ven? Dat kun je misschien een gen verwachten. Schrijven als schrijfambacht te blijven uitoe-
was het veelal zo dat je als echt- geëmigreerd en je ouders zijn druk sociaal leven heb gehad en bijproduct noemen van een medium om te stimuleren, blij fenen. En dat is echt niet alleen
genote en moeder - zelfs al had van daaruit weer naar Curaçao daardoor wel degelijk veel men- veelbewogen, druk leven, hoe- te maken, te amuseren, kortom indrukken en ervaringen note-
je een beroep - het leven van je verhuisd. Overleven was in die senkennis en levenservaring wel sommigen juist rust als iets iets creatiefs en positiefs, even- ren in een dagboek. Als je het
gezinsleden leefde en je eigen tijd niet gemakkelijk. Jij bent de heb opgedaan en niet alleen paradijselijks ervaren. Over le- tueel herkenning, mee te be- goed wilt doen is schrijven kei-
leven daardoor niet echt uit de oudste van acht kinderen en kennis uit boeken heb verza- vensreiziger gesproken, zijn werkstelligen. Voor mij is hard werken. Heb je dat ervoor
doeken kwam. Wat dat betreft moest als oudste dochter con- meld. Het is misschien bizar, wij, mensen, in wezen niet alle- schrijven op zich niet een doel over, ga dan vooral door met
hebben veel vrouwen in die pe- stant meehelpen in het huis- maar ik zeg het met alle respect, maal nomaden? Wie weet heb maar een mogelijkheid om met
riode een voortrekkersrol gehad dat alle mensen vele - vaak ver-
en zijn onbewust een voorbeeld borgen - verhalen in zich mee-
voor hun kinderen geweest. Ui- dragen wat hen nou juist zo
teraard geen voorbeeld om klak- boeiend maakt voor mij.”
keloos na te volgen. Eerder om
je je als vrouw te realiseren wie Zij hielp hem met raad en daad
