Page 14 - ANTILL DGB

Achtergrond voordat we het wisten was het 7 uur in de ochtend en gingen we allemaal naar het café vlakbij voor koffie. Wat heb ik van dit Het was ondertussen eind november en weer tijd om ver- der zuidwaarts te reizen. Vol- gende stop: Aveiro, het Venetië van Portugal. En daarna: Coim- bra, een middeleeuwse stad met een van de oudste universiteiten Over dit alles weer veel meer Ciao ciao, fica
15

Jobim, de lieve hond van Jorge in Vila Nova. te zijn geworden. Ik mocht niks doen. Alleen de tafel dekken en mijn bord leeg eten. En van de wijn genieten na- alles genoten. tuurlijk. Iedereen kon langsko- men en kon dan gezellig mee eten. Er was altijd meer dan ge- noeg. De mannen waren zeer goede koks. Heb ook het geluk en im- mens plezier gehad om de ver- jaardag van Jorge mee te

Prachtige azulejos op het station in Pinhão. Lading van de wijnvaten op de architect en musicus, geboren en getogen in Vila Nova. Ook een heel relaxt type. Een ge- scheiden veertiger die in z’n he- lemaal zelf ontworpen huis woont, compleet met muziek- studio in de kelder. Wat heb ik een schik gehad met Jorge en z’n vrienden. Ricardo, Marco en Jaime (die ook gedichten schrijft en vaak spo

Maandag 27 november 2017 Douro. dat ongeveer 39 kilometer ten noordwesten van Pinhão ligt. Ook deze rit was ontzettend Kriskras door de heuvels langs de goudkleurige wijn- gaarden. Vila Real zelf vond ik niet zo veel aan, maar dan heb ik ook alleen het centrum ge- Ik had gelukkig een couch- surfingadres in Vila Nova, een van de wijken daar vlakbij. Op loopafstand. Ik was een paar da- gen te gast bij Jorge, en

Antilliaans Dagblad Pinhão - In de vallei van de Douro der, Filomena, ingelicht en no- digde me uit om na sluiting mee te gaan om bij haar te gaan eten. Super! We zouden eerst langs het appartement gaan om mijn spullen te dumpen, dan kon ik me ook wat opfrissen. Pedro en Rita wonen vlakbij, en na een uurtje liepen we samen naar het huis van Filomena. Wat een mooie, gezellige avond is het geweest! Avonden, want ik ben een week gebleven

Maandag 27 november 2017 De Curaçaose Karin Basilio is op reis-, werk-, en schrijftocht door Europa. Ze werkt aan een gedichtenbundel met als thema ‘water’. Het is een tijdje stil geweest, maar Basilio heeft nu een serie artikelen over haar nieuwste belevenissen voor het Antilliaans Dagblad. Dit is het tweede een beetje moeilijk en raadde me aan om met ene Pedro te praten. De eigenaar van de bar. Pedro spreekt ook Engels, zei hij. Hij

Antilliaans Dagblad dat ik naar Pinhão vertrok heb ik op internet naar de mogelijk- heden voor couchsurfing geke- ken, maar kon niemand vinden. Heb de stoute schoenen maar aangetrokken en ben toch ge- gaan. Ik kon daar altijd aan ie- mand vragen om een nacht te blijven logeren, voornamelijk om mijn spullen ergens kwijt te kunnen, zodat ik tenminste een dag ongestoord kon wandelen en foto’s maken. Het geld wat ik toen op zak had, w

artikel uit de serie. Tekst en foto’s Karin Basilio e treinreis naar Pinhão was adem- benemend. En dat is gelijk ook het D juiste woord om de Douro-vallei te omschrijven. De herfstkleuren maakten het allemaal nog mooier. Het goud- oranje, geel, en verschillende schakeringen groen schitterden in de zon en maakten van de heuvels een goudgroene gloed vol wijngaarden, olijf- en fruit- bomen. De prachtige Douro stroom

De Douro maakt twee scherpe bochten bij Pinhão. FOTO PEDRO SILVA De hoofdstraat van Pinhão. Een regenachtige dag in november 2016. De Quinta do Foz in Pinhão met uitzicht op de twee rivieren.

Achtergrond

14