Page 15 - ANTILL DGB

Zaterdag 15 februari 2020
Achtergrond 15

Max Diemont (1)

ste levensthema zijn hartstoch-
telijke liefde voor de Antilliaanse
mens en dier.
Een moment stonden wij ie-
der in onze eigen gedachten ver-
zonken. In de koesterende mid-
dagwarmte, terwijl het stoffige
zand door de passaatwind in
kleine ‘warwarú’ (wervelingen)
werd rond geblazen. Verderop
was het geluid te horen van het
breken van de harde diabaas
door een grondverzetmachine,
bezig met het delven van nieuwe
graven. Na dit stiltemoment
sprak onze gastheer bemoedi-
gend dat ‘mener Diemòn’
destijds tot 2023 zijn grafrech-
ten had betaald en dat de moge-
lijkheid bestond daarna zijn
aardse resten in een kleiner kist-
je over te zetten. Hij kon vervol-
gens een plek krijgen in het
nieuwe mausoleum bij de in-
gang. Weer konden wij een
glimlach niet onderdrukken
voor deze hemelse aanduiding
van een eenvoudige ‘muur’ met
ingemetselde mede-overlede-
nen - zij het in moderne uitvoe-
ring met marmeren dekplaten. Het graf van Max Diemont op de achtergrond.
De verloving van Max Senior. De foto is gemaakt door Tan François keek ons peinzend aan
Tjïe Lan in Batavia van Jan Willem Maximilian Diemont, 1e en haalde de pijnlijke herinne-
luit.Inf.4e I.L. met Herbertha Elisabeth Geertruida Schee- ring op toen zijn vader zou wor-
pens, onderwijzeres. Ze zijn gehuwd op 26 oktober 1904 te den bijgezet bij zijn - door een lijk handen wassen, maar eerder zijn diensttijd bleek het in deze
Bandoeng (Preanger regentschappen). vliegtuigongeluk vroeg overle- de gangbare aanduiding voor crisisjaren moeilijk om aan de
BRON ROOSJE ROOS INDISCH ARCHIEF den - zoon Johan. De laatste het drinken van een borrel ter slag te komen. Na een aantal ja-
wens van Piet toen hij op hoge nagedachtenis. Na een tussen- ren waarnemen van dierenarts-
leeftijd overleed. Hun beider stop bij de drankafdeling van praktijken, vertrok hij in 1938
stoffelijke resten konden echter de supermarkt in de buurt, naar Curaçao.
landhuis Jan Kok restaureerde. maar voor alles wat op zijn le- niet worden samengevoegd in maakten wij nader kennis op Wij hebben ons gericht op
Een begeesterende man, on- venspad kwam. Van Bonairiaan- de klein bemeten grafruimte. een terras aan het Spaanse zijn toen volgende leven, terug
voorstelbaar ondernemend, al- se balandra’s tot aan gekrompen Uiteindelijk werd een andere Water. Mensen die elkaar niet in de tropen maar in een geheel
tijd op zoek naar nieuwe uitda- indianenschedels uit Zuid-Ame- passende oplossing gevonden kenden werden vrienden, door andere wereld. Met behulp van
gingen. Toegerust met een oer- rika. Van inventarisatie van vis- om vader en zoon in de eeuwig- Max ver na zijn dood verbonden. foto’s en documenten gingen
drift om uit te zoeken hoe iets standen rond de eilanden tot aan heid te verbinden. Zoals hij zijn hele leven lang - op wij aan de slag, ondersteund
werkte en liefst ook verbeterd het veredelen van de geiten- Wij namen afscheid van onze zijn eigen typische manier - naar door verdere research op het
kon worden. Dat gold niet alleen stand. Van restauratiebouw tot gastheer van Bottelier, hoogste cohesie had gestreefd. Maanden internet en archievenonderzoek.
voor zijn veterinaire vakgebied, aan politiek. Met als belangrijk- tijd voor een ‘laba man’. Letter- later zagen Jan Meursinge en Daarnaast lukte het verschillen-
ik elkaar opnieuw in Nederland de mensen te vinden die Max
en besloten de levensgeschiede- goed hadden gekend. Zo kregen
nis van Max uit te werken. wij van Max’ collega - Dr. Egbert
Jan had al een begin gemaakt van der Kuip, destijds dierenarts
met aantekeningen over Max’ op Aruba - waardevolle artikelen
levensloop, beginnend bij zijn en persoonlijke herinneringen
geboorte in 1905 in Nederlands- aangereikt. De opvolger van Max
Indië, als zoon van een Konink- bij de veterinaire dienst, Dick
lijk Nederlandsch-Indisch Leger Gorsira zond ons vanuit Miami
(KNIL)-officier. Zijn vader eveneens schitterende voorval-
diende op verschillende buiten- len en documenten. Van de di-
posten waaronder Koeta Radja, recte familie, Max’ neef Herbert
Bandoeng en Batavia, waar jr. ontvingen wij waardevolle
hij eindigde als luitenant-kolo- interpretaties van de ‘persoon’
nel, plaatsvervangend garni- Max en foto’s uit het familiear-
zoenscommandant. Een jeugd chief. Het was vervolgens aan
die bepalend was voor Max’ le- ons om met Jan als levende toe-
venslange voorliefde voor het tssteen, samen met de niet afla-
pure tropische buitenleven en tende deskundige inbreng van
interesse voor andere beschavin- François van der Hoeven, dit
gen. postume ‘tributo’ (eerbetoon)
Max vertrok na zijn eerste drie aan Jan Willem Maximilian Die-
jaren middelbare school samen mont op te tekenen. Een poging
met zijn broer Herbert naar tot reconstructie van een bijzon-
Nederland waar hij voor zijn der leven.
eindexamen slaagde. Hij stu-
deerde in 1934 in Utrecht af als Wie meer weet over Max Dimont
dierenarts en vervulde zijn kan mailen naar siebe. sonnema
Max Diemont woonde op landhuis Jan Kok en restaureerde dit huis eigenhandig. dienstplicht bij de cavalerie. Na @XS4all.nl)