Page 15 - ANTILL DGB

Achtergrond Edsel Samson, schrijver-regisseur van het naamloze experimentele toneel dat door ‘de ekspressie- groep van het Maria Immaculata Lyceum’ wordt gebracht. FOTO AMIGOE 25-06-1971 Het productieteam bestond onder anderen uit: Robert Fer- nan, Rudy Paalvast, Chester Pe- terson en Ronald Posner. Helpers achter het toneel wa- ren: Marion Budé, Ria van Faas- Advertent
15 (3)
Etzel Provence, componist van ‘E lucha final’ met tekstschrijver Angel Salsbach (rechts) en regisseur Tone Brulin (links) tijdens een repetitie. FOTO AMIGOE 7-09-1972 het stuk als een open stuk ge- maakt. ,,U als toeschouwer moet het zelf afmaken.” Edsel hoopte dat de toeschouwers zouden participeren: ,,… en ons misschien na afloop van de uit- voering tijdens de discussie over Uw i

Donderdag 24 oktober 2019 Lucha final-repetitie met Tone Brulin (rechts) en schrijver dezes (midden). vestiging zijn van wat zij den- licht over de productie waar de ken, maar nooit eerder scherp toen 17-jarige havo-leerling van geformuleerd, zo bewust gezien het Maria Immaculata Lyceum hebben. Voor niet leeftijdgeno- (MIL) aan begonnen was. ten kan deze boodschap een ‘Naamloos … Naamloos’ ging schok beteken

Antilliaans Dagblad FOTO AMIGOE 21-09-1972 FOTO AMIGOE 7-09-1972 Het contract van Sticusa met Tone Brulin liep tot het eerste kwartaal van 1972. In Amigoe van 6 november 1972 staat dat er weer een Sticusa-regisseur op Curaçao is aangekomen. ,,De heer Harcourt Nicholls, de eer- ste Antilliaanse regisseur, die aan het CCC verbonden zal zijn, is de opvolger van Tone Brulin.” Nicholls heeft onder ander

Donderdag 24 oktober 2019 Edsel Samsons beginjaren in toneel Repetitiefoto van ‘E lucha final’ in de foyer van Centro Pro Arte, rechts met als een persoonlijke belediging werd ervaren, werden we nu vergast op een Engels stuk, dat al even compromitterend was voor een ander deel van de be- volking.” Het enige dat er over ‘E Ne- veroorzaakt gernan’ in Amigoe is versche- nen, staat enkele dagen vóór de première ervan in

Antilliaans Dagblad bril Ronnie Sillé. plaats in de foyer van de schouwburg. Daar komt nog bij dat Brulin veel meer doet dan wat hem door de Sticusa is op- gedragen. Hij is zo bezeten van toneel dat hij ondanks allerlei moeilijkheden, door kleindenkende burgerlijke lieden, gewoon doorzet en zijn plannen gestalte geeft. Dank je wel Sticusa en CCC!” E Negernan Over de opvoering van het door de Frans

Sillé mee, maar de animo bij de bekende spelers van die tijd was ver te zoeken. Salsbach: ,,Het grootste gedeelte van de spelers heeft geen toneelerva- ring. Hun stem is leuk maar niet gecultiveerd. Dit is eigenlijk precies wat ik wilde hebben, want dit stuk zou helemaal niet tot zijn recht komen als het werd gebracht met akademisch gevormde stemmen. Wat er aan de stemmen bijgeschaafd moest wo

Wat heeft Edsel Samson in zijn begintijd voor het toneelleven op Curaçao
betekend? Deze vraag probeer ik in deze artikelenreeks te beantwoorden.

nen worden’. Hij koos Angel Salsbach uit ‘als tekstschrijver omdat ik reeds jaren met hem op dit gebied heb samenge- werkt en omdat ik wist dat hij al De een hele tijd met zo’n plan in het achterhoofd rondliep’. CCC vond het stuk van Etzel en An- gel ‘in eerste instantie wat com- munistisch’, maar Etzel heeft dat kunnen weerleggen. Uitein- delijk heeft het bestuur het stuk geaccepteerd. Door he

Achtergrond Door Jeroen Heuvel E lucha final rulin is doorgegaan met zijn functie als theatermaker. laatste productie op B workshopbasis die hij hier heeft gemaakt, ging op 15 september 1972 in première. Ditmaal was het een musical, in opdracht van en georganiseerd door het Cultureel Centrum Cu- raçao (CCC), ‘E lucha final’, ge- componeerd door Etzel Proven- ce op teksten van Angel Sals- bach. In een lang

14