Page 22 - MIN.ON JAN 20,2015 revised
P. 22
AMIGOE 5DINSDAG
Tommy Wieringa over Boeli van Leeuwen: 20 JANUARI 2015
‘Ik wist niet dat de
Nederlandse taal
zó mooi kon zijn’
Zijn dochters Hazel en Zoë zijn net kleine, blonde en- ik hoop dat u me herkent.” Foto’s: Ken Wong
geltjes. Tengere meisjes met zachte krullen. Drie en Blonde krullen, net als zijn
vijf jaar oud. Ze lijken niet echt op vader Tommy of op dochtertjes nu. Wieringa
moeder Channa. Als ze tijdens ons interview op het zegt op 47-jarige leeftijd
zeeterras van het Avila Hotel een soort dansje voor vaak over het ouder worden
hun papa opvoeren is hij afgeleid. Behoorlijk afge- en zijn eigen sterfelijkheid
leid. “Dag meisjes Wieringa”, zegt hij blij, half fluis- na te denken. With a litlle
terend. Trotse ogen. Hij wil opstaan en ze aanraken help from his friend Boeli
maar hij blijft zitten. Als kort daarna Channa in een uit Curaçao. “Ik weet heel
korte broek voorbij paradeert is Tommy Wieringa (47) goed hoe hij dacht over de
weer afgeleid en lijkt hij plotseling heel erg verliefd gebreken die ouderdom met
op zijn echtgenote sinds vijf jaar, die in Nederland zich meebrengt. Hij schreef
mensenrechtenadvocaat is bij een groot kantoor. en sprak er vaak over en
“Mooie benen, hè?” over de dreiging van de na-
derende dood. Natuurlijk
besef ik dat ik misschien Wieringa verklapt dat hij bezig is met een roman die zich deels op Curaçao afspeelt. “Meer details krijg je nu echt niet.”
niet zo heel veel tijd meer
Als je iemand écht bewondert, wil je hem aanraken, een stukje heb en dat ik de middelbare wordt of hij misschien wat eenzaamheid, warmte en was, was begonnen en la- het Avila, waar hij jaren
van hem hebben, hem verorberen en hopen dat je iets van dat leeftijd heb bereikt. Ik moet jaloers is op de stijl en het een dubbelleven. “Ja, ik ben ter kwam daar ook de grote geleden Boeli van Leeuwen
talent kan stelen. Dat wilde ik met Boeli. produceren, het moet eruit. succes van Grunberg. Hij toen door mijn eigen stom- liefde voor Van Leeuwen zag zitten. Kort daarop
Er zitten nog een paar goe- blijft gelukkig zitten. me schuld uit het paradijs en zijn werk bij. Deze au- zocht hij hem thuis op en
door dan lyrisch over is, en over de verhalen in me.” Wieringa is ook geen easy verbannen. Jammer.” Een teur is een ‘literaire vader’ schreef daarover een stuk
Ana van Leeuwen zijn ouders. En dan met na- Vragen, later, over de ‘ver- going type. Quasi speels ander paradijs zou hij nooit van Wieringa geworden. in het NRC Handelsblad.
Wieringa kreeg van Avila- me over zijn toen nog jonge, liefdheid’ toen op zijn nu soms, een beetje een ego- meer vinden, ook niet op Curaçao is verworden tot Dat artikel is uitvergroot,
manager/mede-aandeelhou- langharige moeder. ‘‘Pas bij zieke moeder vallen hele- tripper. Vooral geen aflei- Aruba, waar hij jaren later tweede keuze paradijs – na
der Paul Kok een strohoed het zien van beelden, re- maal niet goed bij Wierin- dingen dus. Hij gelooft ove- naar terugkeerde. Die ro- de ‘verbanning’ uit Aruba – ‘Als je iemand écht
cadeau als blijk van waar- aliseerde ik me dat ik als ga. Alle kleine jongens heb- rigens niet dat ‘alle schrij- mantische droom, de illusie en Wieringa is in love met bewondert wil je
dering voor de anderhalf jongetje waarschijnlijk ver- ben toch een crush op hun vers een beetje gestoord of waren niet meer. Hij was dit eiland. Het Papiaments zijn talent stelen’
uur durende lezing waarin liefd op haar was, ze was zo moeder? Hun eerste seksu- vreemd zijn’. “Nee, ik zelf het eiland en zijn ouderlijk is hij nog niet machtig. Dat
hij inging op de waarde- mooi”, zei Wieringa tijdens ele referentiekader in feite, ben heel saai eigenlijk. Een huis letterlijk en figuurlijk komt wel, denkt hij. op canvas ‘ingelijst’ en heeft
ring voor en invloeden van de lezing bij het tonen van redeneert hij. Dat moeder soort ambtenarenmentali- ontgroeid. Als het van Channa mag, een permanente plek aan
de Colombiaanse schrijver een foto van zijn moeder Wieringa aantrekkelijk was teit is dat. Slapen, opstaan Aruba is ontrouw aan zijn komt Wieringa zelfs een de muur van de koffieshop
en Nobelprijswinnaar Ga- in bikini op een Arubaans en er verhoudingen op na- en aan het werk, op ge- herinnering, zo verwoordt tijd op Curaçao wonen én van het hotel. De plek waar
briel Garcia Márquez en de hield weet hij wel, zo vertel- zette tijden werken, niets hij dat in het verhaal ‘Pa- schrijven natuurlijk. Hij de artist in residence Van
Curaçaose schrijver Boeli de Wieringa tijdens zijn le- vreemds of excentrieks, bij radera 85’. De droom spatte verklapt dat hij zelfs bezig Leeuwen zo vaak gezeten
van Leeuwen die, evenals zing op Curaçao. Daarover mij niet althans, saai eigen- uiteen. Curaçao nam merk- is met een roman die zich heeft om een kopje koffie
Wieringa, winnaar is van tijdens het interview niets lijk.” waardig genoeg de emotio- deels op Curaçao afspeelt. te drinken en de hotelgas-
de Nederlandse literaire meer vragen, alsjeblieft. En dan was er ook het ern- nele rol van Aruba feitelijk “Meer details krijg je nu ten te verrassen of te ver-
Bordewijkprijs. Hij werd Overigens ligt er nóg een stige ongeluk op Aruba, over. Hij kwam in de jaren echt niet.” Ook niet over maken. Of om te schrijven.
daarbij begeleid door de onderwerp behoorlijk ge- dat Wieringa als jongetje negentig als twintiger naar zijn volgende boek dat hij, Zover is Wieringa nog niet.
Curaçaose pianist/compo- voelig bij Tommy: auteur van negen vloerde en zijn Willemstad, waar hij een eenmaal terug in Neder- “Als je iemand écht bewon-
nist Wim Statius Muller Arnon Grunberg, die al ja- dromen stal. “Toen ik mijn bestaan wilde opbouwen. land eind januari, na va- dert, wil je hem aanraken,
die voor deze gelegenheid vrijheid voor de buurkin- Dat werd vooral een lief- kanties in Peru, Costa Rica, een stukje van hem hebben,
onder meer de wals speel- ‘Niet gestoord maar deren op mijn fietsje aan desavontuur met de mooie, Curaçao en Zwitserland hem verorberen en hopen
de die hij ter gelegenheid een beetje saai’ het etaleren was, reed er lokale Anita, drugsdealers met Channa en de twee dat je iets van dat talent
van de 75e verjaardag van een Toyota pick-up over me en deals, zijn nieuwe baan meisjes, gaat herschrijven. kan stelen. Dat wilde ik
Van Leeuwen in 1997 voor ren in New York woont en heen.” Dat leverde hem een als ‘financieel deskundige’ Er klopt nu iets niet, weet met Boeli.”
hem schreef. De superlatie- die misschien wel de enige ernstige heupfractuur op en bij een offshorebedrijf, wai- hij. Daarom zal hij zich na Hij is overigens hard op
ven over het werk van Van Nederlandse schrijver is het abrupte einde van het ter bij een lokale kroeg en de vakantie in zijn werkka- weg enige Boeli-gewoonten
Leeuwen stak Wieringa eer- die qua talent, kwaliteit en verblijf van het jonge gezin zijn vlucht uiteindelijk vlak mer opsluiten en doorgaan en mannerisms over te ne-
leeftijd met Wieringa verge- Wieringa op Aruba, waar voor een inval van een be- tot het bittere einde en tot men. Het Avila Hotel waar
leken wordt. Hij kent hem Tommy van zijn tweede kende accountantsfirma bij het wel af is. hij, evenals de Curaçaose
niet persoonlijk, las ‘wat tot negende gewoond heeft. dat offshorebedrijf. Op Cu- Hij woont tegenwoordig – schrijver, kind aan huis is
van zijn werk’. Een heel Zijn leven zou daarna nooit raçao begon Wieringa toen min of meer tegen wil en en… die hoed natuurlijk, de
goede schrijver, dat wel, meer hetzelfde zijn. Hij ook met de eerste exerci- dank krijg je de indruk – in Boeli-hoed. Het staat hem
maar een moeilijke man, al- moest, praktisch helemaal ties om ‘serieus te schrij- Nederland nabij Amster- niet slecht.
dus Wieringa, die kritisch is ven’. Een nieuwe droom dam. “Nederland is een
over de polemiek die Grun- was geboren. Misschien k..land, maar het is wel
berg had met de schrijver ging dat in het begin zeker míjn k..land.”
niet best, maar het proces, Wij zitten op deze dag ge-
dat niet meer te stoppen lukkig op het zeeterras van
‘Er zitten nog een
paar mooie
verhalen in me’
der, in oktober 2007 – toen De lezing in het Avila Hotel was uitverkocht.
Boeli 85 jaar werd en er een
feestelijke lezingencyclus Wim Statius Muller speelde tijdens de lezing de ‘Boeli-wals’. in het gips verpakt naar
aan zijn leven en oeuvre Nederland terugkeren en
gewijd werd – niet onder strand. Zoontje Tommy is A.F.Th. van der Heijden. heel lang in het ziekenhuis
stoelen of banken. De liefde ook te zien op een van die Meer over Grunberg zul blijven en revalideren, niet
en fascinatie voor de Cura- foto’s: een magere, blonde, je hem niet horen zeggen. wetende of hij ooit weer
çaose schrijver/jurist – die verlegen jongen. Schattig. Wieringa reageert ietwat goed zou kunnen lopen.
altijd een strohoed op had, “Toen had ik nog wel haar, gepikeerd als hem gevraagd Hardhandig zijn jongens-
zijn trademark – lijken te droom verlatende. Zijn ou-
groeien. “Ik wist niet dat de ders gingen vlak daarna uit
Nederlandse taal zó mooi elkaar. Eigenlijk een beetje
kon zijn tot ik zijn werk las. het begin van een moeilijk,
Ik heb gehuild bij het ver- soms pijnlijk ontheem-
haal ‘The rest is silence.” dingsproces. Zijn vader, nu
Wieringa, die zegt zich op halverwege de zeventig,
Curaçao meer thuis te voe- maakt het goed en het con-
len dan in het ‘overgeregu- tact met hem, zo benadrukt
leerde, verstikkende, over- Wieringa, is voor hem erg
georganiseerde Nederland belangrijk. “Deze man is
waar burgers zo’n beetje al een grote grappenmaker en
hun privacy kwijt zijn’, zou komt met werkelijk alles
graag een tijd op dit eiland weg, ongelooflijk. Ik wou
willen wonen. Hij denkt dat dat ík dat kon.”
zijn vrouw hier echter niet En dan het grote moment
gemakkelijk aan de bak van de exodus uit de tro-
komt dus gaat dat nu niet pen. De tropen die hem
door. altijd zouden blijven ach-
Wieringa’s uitverkochte le- tervolgen. In positieve en
zing, vorige week in de Belle negatieve zin: inspiratie en
Alliance van het Avila, ging
vooral over zijn mooie jeugd
op Aruba, waar hij meer