Page 22 - MIN.ON JAN 20,2015 revised
P. 22

AMIGOE                                                                                                                                                                                           5DINSDAG

Tommy Wieringa over Boeli van Leeuwen:                                                                                                                                                      20 JANUARI 2015

‘Ik wist niet dat de

Nederlandse taal

zó mooi kon zijn’

Zijn dochters Hazel en Zoë zijn net kleine, blonde en-         ik hoop dat u me herkent.”                                                                                                                                  Foto’s: Ken Wong
geltjes. Tengere meisjes met zachte krullen. Drie en           Blonde krullen, net als zijn
vijf jaar oud. Ze lijken niet echt op vader Tommy of op        dochtertjes nu. Wieringa
moeder Channa. Als ze tijdens ons interview op het             zegt op 47-jarige leeftijd
zeeterras van het Avila Hotel een soort dansje voor            vaak over het ouder worden
hun papa opvoeren is hij afgeleid. Behoorlijk afge-            en zijn eigen sterfelijkheid
leid. “Dag meisjes Wieringa”, zegt hij blij, half fluis-       na te denken. With a litlle
terend. Trotse ogen. Hij wil opstaan en ze aanraken            help from his friend Boeli
maar hij blijft zitten. Als kort daarna Channa in een          uit Curaçao. “Ik weet heel
korte broek voorbij paradeert is Tommy Wieringa (47)           goed hoe hij dacht over de
weer afgeleid en lijkt hij plotseling heel erg verliefd        gebreken die ouderdom met
op zijn echtgenote sinds vijf jaar, die in Nederland           zich meebrengt. Hij schreef
mensenrechtenadvocaat is bij een groot kantoor.                en sprak er vaak over en
“Mooie benen, hè?”                                             over de dreiging van de na-
                                                               derende dood. Natuurlijk
                                                               besef ik dat ik misschien       Wieringa verklapt dat hij bezig is met een roman die zich deels op Curaçao afspeelt. “Meer details krijg je nu echt niet.”
                                                               niet zo heel veel tijd meer
Als je iemand écht bewondert, wil je hem aanraken, een stukje  heb en dat ik de middelbare     wordt of hij misschien wat     eenzaamheid, warmte en         was, was begonnen en la-       het Avila, waar hij jaren
van hem hebben, hem verorberen en hopen dat je iets van dat    leeftijd heb bereikt. Ik moet   jaloers is op de stijl en het  een dubbelleven. “Ja, ik ben   ter kwam daar ook de grote     geleden Boeli van Leeuwen
talent kan stelen. Dat wilde ik met Boeli.                     produceren, het moet eruit.     succes van Grunberg. Hij       toen door mijn eigen stom-     liefde voor Van Leeuwen        zag zitten. Kort daarop
                                                               Er zitten nog een paar goe-     blijft gelukkig zitten.        me schuld uit het paradijs     en zijn werk bij. Deze au-     zocht hij hem thuis op en
door                            dan lyrisch over is, en over   de verhalen in me.”             Wieringa is ook geen easy      verbannen. Jammer.” Een        teur is een ‘literaire vader’  schreef daarover een stuk
Ana van Leeuwen                 zijn ouders. En dan met na-    Vragen, later, over de ‘ver-    going type. Quasi speels       ander paradijs zou hij nooit   van Wieringa geworden.         in het NRC Handelsblad.
Wieringa kreeg van Avila-       me over zijn toen nog jonge,   liefdheid’ toen op zijn nu      soms, een beetje een ego-      meer vinden, ook niet op       Curaçao is verworden tot       Dat artikel is uitvergroot,
manager/mede-aandeelhou-        langharige moeder. ‘‘Pas bij   zieke moeder vallen hele-       tripper. Vooral geen aflei-    Aruba, waar hij jaren later    tweede keuze paradijs – na
der Paul Kok een strohoed       het zien van beelden, re-      maal niet goed bij Wierin-      dingen dus. Hij gelooft ove-   naar terugkeerde. Die ro-      de ‘verbanning’ uit Aruba –     ‘Als je iemand écht
cadeau als blijk van waar-      aliseerde ik me dat ik als     ga. Alle kleine jongens heb-    rigens niet dat ‘alle schrij-  mantische droom, de illusie    en Wieringa is in love met        bewondert wil je
dering voor de anderhalf        jongetje waarschijnlijk ver-   ben toch een crush op hun       vers een beetje gestoord of    waren niet meer. Hij was       dit eiland. Het Papiaments        zijn talent stelen’
uur durende lezing waarin       liefd op haar was, ze was zo   moeder? Hun eerste seksu-       vreemd zijn’. “Nee, ik zelf    het eiland en zijn ouderlijk   is hij nog niet machtig. Dat
hij inging op de waarde-        mooi”, zei Wieringa tijdens    ele referentiekader in feite,   ben heel saai eigenlijk. Een   huis letterlijk en figuurlijk  komt wel, denkt hij.           op canvas ‘ingelijst’ en heeft
ring voor en invloeden van      de lezing bij het tonen van    redeneert hij. Dat moeder       soort ambtenarenmentali-       ontgroeid.                     Als het van Channa mag,        een permanente plek aan
de Colombiaanse schrijver       een foto van zijn moeder       Wieringa aantrekkelijk was      teit is dat. Slapen, opstaan   Aruba is ontrouw aan zijn      komt Wieringa zelfs een        de muur van de koffieshop
en Nobelprijswinnaar Ga-        in bikini op een Arubaans      en er verhoudingen op na-       en aan het werk, op ge-        herinnering, zo verwoordt      tijd op Curaçao wonen én       van het hotel. De plek waar
briel Garcia Márquez en de                                     hield weet hij wel, zo vertel-  zette tijden werken, niets     hij dat in het verhaal ‘Pa-    schrijven natuurlijk. Hij      de artist in residence Van
Curaçaose schrijver Boeli                                      de Wieringa tijdens zijn le-    vreemds of excentrieks, bij    radera 85’. De droom spatte    verklapt dat hij zelfs bezig   Leeuwen zo vaak gezeten
van Leeuwen die, evenals                                       zing op Curaçao. Daarover       mij niet althans, saai eigen-  uiteen. Curaçao nam merk-      is met een roman die zich      heeft om een kopje koffie
Wieringa, winnaar is van                                       tijdens het interview niets     lijk.”                         waardig genoeg de emotio-      deels op Curaçao afspeelt.     te drinken en de hotelgas-
de Nederlandse literaire                                       meer vragen, alsjeblieft.       En dan was er ook het ern-     nele rol van Aruba feitelijk   “Meer details krijg je nu      ten te verrassen of te ver-
Bordewijkprijs. Hij werd                                       Overigens ligt er nóg een       stige ongeluk op Aruba,        over. Hij kwam in de jaren     echt niet.” Ook niet over      maken. Of om te schrijven.
daarbij begeleid door de                                       onderwerp behoorlijk ge-        dat Wieringa als jongetje      negentig als twintiger naar    zijn volgende boek dat hij,    Zover is Wieringa nog niet.
Curaçaose pianist/compo-                                       voelig bij Tommy: auteur        van negen vloerde en zijn      Willemstad, waar hij een       eenmaal terug in Neder-        “Als je iemand écht bewon-
nist Wim Statius Muller                                        Arnon Grunberg, die al ja-      dromen stal. “Toen ik mijn     bestaan wilde opbouwen.        land eind januari, na va-      dert, wil je hem aanraken,
die voor deze gelegenheid                                                                      vrijheid voor de buurkin-      Dat werd vooral een lief-      kanties in Peru, Costa Rica,   een stukje van hem hebben,
onder meer de wals speel-                                      ‘Niet gestoord maar             deren op mijn fietsje aan      desavontuur met de mooie,      Curaçao en Zwitserland         hem verorberen en hopen
de die hij ter gelegenheid                                        een beetje saai’             het etaleren was, reed er      lokale Anita, drugsdealers     met Channa en de twee          dat je iets van dat talent
van de 75e verjaardag van                                                                      een Toyota pick-up over me     en deals, zijn nieuwe baan     meisjes, gaat herschrijven.    kan stelen. Dat wilde ik
Van Leeuwen in 1997 voor                                       ren in New York woont en        heen.” Dat leverde hem een     als ‘financieel deskundige’    Er klopt nu iets niet, weet    met Boeli.”
hem schreef. De superlatie-                                    die misschien wel de enige      ernstige heupfractuur op en    bij een offshorebedrijf, wai-  hij. Daarom zal hij zich na    Hij is overigens hard op
ven over het werk van Van                                      Nederlandse schrijver is        het abrupte einde van het      ter bij een lokale kroeg en    de vakantie in zijn werkka-    weg enige Boeli-gewoonten
Leeuwen stak Wieringa eer-                                     die qua talent, kwaliteit en    verblijf van het jonge gezin   zijn vlucht uiteindelijk vlak  mer opsluiten en doorgaan      en mannerisms over te ne-
                                                               leeftijd met Wieringa verge-    Wieringa op Aruba, waar        voor een inval van een be-     tot het bittere einde en tot   men. Het Avila Hotel waar
                                                               leken wordt. Hij kent hem       Tommy van zijn tweede          kende accountantsfirma bij     het wel af is.                 hij, evenals de Curaçaose
                                                               niet persoonlijk, las ‘wat      tot negende gewoond heeft.     dat offshorebedrijf. Op Cu-    Hij woont tegenwoordig –       schrijver, kind aan huis is
                                                               van zijn werk’. Een heel        Zijn leven zou daarna nooit    raçao begon Wieringa toen      min of meer tegen wil en       en… die hoed natuurlijk, de
                                                               goede schrijver, dat wel,       meer hetzelfde zijn. Hij       ook met de eerste exerci-      dank krijg je de indruk – in   Boeli-hoed. Het staat hem
                                                               maar een moeilijke man, al-     moest, praktisch helemaal      ties om ‘serieus te schrij-    Nederland nabij Amster-        niet slecht.
                                                               dus Wieringa, die kritisch is                                  ven’. Een nieuwe droom         dam. “Nederland is een
                                                               over de polemiek die Grun-                                     was geboren. Misschien         k..land, maar het is wel
                                                               berg had met de schrijver                                      ging dat in het begin zeker    míjn k..land.”
                                                                                                                              niet best, maar het proces,    Wij zitten op deze dag ge-
                                                                                                                              dat niet meer te stoppen       lukkig op het zeeterras van

‘Er zitten nog een
    paar mooie

 verhalen in me’

der, in oktober 2007 – toen     De lezing in het Avila Hotel was uitverkocht.
Boeli 85 jaar werd en er een
feestelijke lezingencyclus      Wim Statius Muller speelde tijdens de lezing de ‘Boeli-wals’.  in het gips verpakt naar
aan zijn leven en oeuvre                                                                       Nederland terugkeren en
gewijd werd – niet onder        strand. Zoontje Tommy is       A.F.Th. van der Heijden.        heel lang in het ziekenhuis
stoelen of banken. De liefde    ook te zien op een van die     Meer over Grunberg zul          blijven en revalideren, niet
en fascinatie voor de Cura-     foto’s: een magere, blonde,    je hem niet horen zeggen.       wetende of hij ooit weer
çaose schrijver/jurist – die    verlegen jongen. Schattig.     Wieringa reageert ietwat        goed zou kunnen lopen.
altijd een strohoed op had,     “Toen had ik nog wel haar,     gepikeerd als hem gevraagd      Hardhandig zijn jongens-
zijn trademark – lijken te                                                                     droom verlatende. Zijn ou-
groeien. “Ik wist niet dat de                                                                  ders gingen vlak daarna uit
Nederlandse taal zó mooi                                                                       elkaar. Eigenlijk een beetje
kon zijn tot ik zijn werk las.                                                                 het begin van een moeilijk,
Ik heb gehuild bij het ver-                                                                    soms pijnlijk ontheem-
haal ‘The rest is silence.”                                                                    dingsproces. Zijn vader, nu
Wieringa, die zegt zich op                                                                     halverwege de zeventig,
Curaçao meer thuis te voe-                                                                     maakt het goed en het con-
len dan in het ‘overgeregu-                                                                    tact met hem, zo benadrukt
leerde, verstikkende, over-                                                                    Wieringa, is voor hem erg
georganiseerde Nederland                                                                       belangrijk. “Deze man is
waar burgers zo’n beetje al                                                                    een grote grappenmaker en
hun privacy kwijt zijn’, zou                                                                   komt met werkelijk alles
graag een tijd op dit eiland                                                                   weg, ongelooflijk. Ik wou
willen wonen. Hij denkt dat                                                                    dat ík dat kon.”
zijn vrouw hier echter niet                                                                    En dan het grote moment
gemakkelijk aan de bak                                                                         van de exodus uit de tro-
komt dus gaat dat nu niet                                                                      pen. De tropen die hem
door.                                                                                          altijd zouden blijven ach-
Wieringa’s uitverkochte le-                                                                    tervolgen. In positieve en
zing, vorige week in de Belle                                                                  negatieve zin: inspiratie en
Alliance van het Avila, ging
vooral over zijn mooie jeugd
op Aruba, waar hij meer
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27