Page 6 - DIGICE 10 DEC 2015
P. 6
4 DONDERDAG AMIGOE
10 DECEMBER 2015
Uitgevlogen
Beelddenkers
Christel Cosijn (Breda, 1962) streek in 1992 van ching. Zij de doen als stofzuigen of koken, kon zijn, bleven helse da-
neer op Bonaire. Samen met Richelle van den ABC-coa- he- vulde mijn hoofd zich met gen. Dankzij Madelon en
Dungen Gronovius schreef ze onder pseu- was de eerste hulpverlener die geluidje, elke drukte, vig watten en mist. Steeds op- mijn dierbare vriendin Maja
doniem Rosee Bentana de jeugdthriller mij begreep. Een vrouw commu- elk straaltje licht, zelfs naar nieuw kreeg ik kortslui- keerde ik uiteindelijk terug
Black Mamba. Haar dochter Nikita niceert natuurlijk sowieso heel elke geur was me te veel. Het de dood. Ik ting in mijn hoofd, behal- naar mijn kind. De tijd om
(Bonaire, 1996) studeert Toegepaste anders dan een man en bovendien liefst zat ik de hele dag in het kon niet meer. ve als ik schilderde, dan te helen was aangebroken.
Psychologie aan Hogeschool Leiden werkte ze niet met stigmatiseren- donker, met oordoppen in en een Maar telkens weer vergat ik alles om me En nu, zo’n twaalf jaar later,
en woont samen met haar vriend Er- de labels. Ze keek naar wie ik op dekbed over mijn kop. Ik wilde op- hoorde ik diep in mij heen. Fanatiek klieder- aan de vooravond van ons ei-
rol (Aruba, 1991) in Haarlem. Chris- dat moment was en naar wat ik lossen in het duistere niets. Ver- een stemmetje: ‘Mama, de ik doek na doek vol. gen online coachingproject,
tel als moeder en Nikita als overzeese kon. Dat was bitter weinig. Elk dampen in het heelal. Ik verlang- waar ben je? Kom je snel te- Schreeuwend en huilend is Madelon bij ons op Aruba.
dochter delen regelmatig in Amigoe rug?” transformeerde ik mijn Zij heeft het dubbel en dwars
hun ervaringen met de lezer. Innerlijke chaos innerlijke chaos in felle verdiend om eens lekker in
“Ik ben gescheiden.” Je flapt het er zo Dat stemmetje hees me overeind kleuren en abstracte vor- de watjes te worden gelegd.
gemakkelijk uit, maar achter elke schei- en sleepte me de dagen en nach- men. Ik ontdekte steeds Ze geniet dan ook met volle
ding zit natuurlijk een heel verhaal. Soms ten door. Maar zodra ik ook maar meer over mezelf en teugen van al onze lekkere
denk ik terug aan die tijd. Nikita was probeerde om iets simpels te over het leven. Maar hapjes, het eiland, de beach-
toen bijna zeven en na een relatie van het verlangen naar dagen en van de rust om een
tien jaar scheidde ik van haar vader om Nikita bleef zo on- goed boek te lezen. Tussen-
een maand later met mijn jeugdliefde draaglijk dat ik door houdt ze contact met
te trouwen. Maar mijn jeugdliefde trok verdween in haar zoon, pleegkinderen en
het niet op Bonaire en zo gebeurde het een fantasie- cliënten en zorgt dat alles op
dat ik met hem meeging naar Neder- wereld. De rolletjes blijft lopen. En met
land. Zonder Nikita. Want, alsof ze het scheiding tus- haar vriend. Ik bewonder
onheil voorvoelde, had ze besloten om sen fantasie haar. Samen met Richelle
weer bij haar vader te gaan wonen. Had en werkelijk- voeren we lange gesprekken,
ik maar net zo goed naar mijn innerlijke heid vervaagde. soms tot diep in de nacht.
stem geluisterd, want eenmaal in Nederland Ik wilde Nikita Over waar we nu staan in
veranderde mijn hemel in een hel en ging ik naar me toe schilde- het leven en het belang van
keihard onderuit. ren, haar portret net goed coachwerk. En natuur-
Verlangen zo lang perfectioneren lijk wordt er ook heel wat
Sinds 1992 woonde ik op Bonaire, het para- totdat ze van het doek af afgelachen. En zo vier ik dit
dijs waar de tijd min of meer stil was blijven kon stappen, recht in mijn jaar, omringd door bijzondere
staan, dus toen ik in 2003 in Nederland aan- vrouwen mijn verjaardag op
kwam, was er zo veel veranderd dat ik me armen. Haar phataloblauwe het strand. Powervrouwen.
een alien voelde in mijn eigen geboorteland. ogen vertelden me verha- Je herkent ze uit duizenden
De maatschappij was verhard en op techno- len zonder woorden. Haar aan de blik in hun ogen die
logisch gebied waren er veel ontwikkelingen. mondje waar ik de kusjes zo zegt: ‘Het leven is prachtig,
Mijn hoofd liep over van alle veranderin- van miste, lachte naar me. vier het!’
gen die ik moest verwerken. Mijn computer En haar lange blonde haren Dankbaar voor alle levens-
crashte en bleek achteraf een vooruitwijzing glansden in het cadmium- lessen die ik op mijn pad
van wat me nog te wachten stond. Ik miste gele zonlicht. Ik maakte een kreeg, oor alle mooie mensen
Nikita zo onbeschrijfelijk erg dat het een haar sprookjesprinses van haar. in mijn leven en voor wat
scheelde of ze hadden me opgesloten. En elke Alleen zij zou de betovering het leven me tot nu toe heeft
dag groeide mijn verlangen om na mijn werk kunnen verbreken van de gebracht, hef ik mijn glas
in Rotterdam naar Schiphol te rijden in plaats vloek die op me rustte. naar de sterren en proost op
van naar Roosendaal waar geestelijke en li- Ondertussen zorgde Made- mijn powergirl in Nederland.
chamelijke mishandeling me wachtte. Al snel lon voor een goede psychi- ‘Dank je wel, mijn lieve Ni-
liep ook mijn tweede huwelijk op de klippen. ater en met engelengeduld kietje, dat jij bestaat! Zonder
Om mijn leven weer op de rit te krijgen moest hielp ze me in iniemienie jou was ik nooit geworden
ik dringend op zoek naar een coach. stapjes structuur aanbren- wie ik nu ben.’
Via internet kwam ik in contact met Madelon gen in mijn leven. Maar de
dagen dat ik niet bij Nikita
Sra. Cecilia C. Denz – Jansen 27-11-2015
Catharina M. Erasmus 28-11-2015
Sra. Milagro Rodriquez 01-12-2015
Shirley R. Dirksen 04-12-2015
Ludovico Gomes 05-12-2015
Susanna M. Wouter 05-12-2015
Crescencia M. Dirksz - Rosaria 06-12-2015
Emily D. Granger – Burke 06-12-2015
Aldwayne C.A. Damian 07-12-2015
Sra. Vda. Maria T. Boekhoudt – Croes 07-12-2015
