Page 7 - DIGICEL

Antilliaans Dagblad Maandag 25 november 2019 11
Curaçao

Harold Martina

versmelt met

musici

Door Agnes en Martha van Bergen
Willemstad - Voor de Curaçaose cellist Mariëtte Land-
heer (54) is een droom uitgekomen, nu ze afgelopen
weekend tot twee keer toe heeft kunnen optreden met de
bekende Curaçaose pianist Harold Martina (85).

,,Ik heb mijn hele muziekle- blaasinstrumenten met piano.
ven naar dit moment uitgeke- Ook hier wist Martina het stuk,
ken. Er waren altijd andere met een blaaskwartet dat al
belangrijke Curaçaose musici jaren goed op elkaar ingespeeld
die met hun landgenoot moch- is, samen te smelten tot een
ten optreden. Nu was het mijn harmonieus geheel. Mozart ligt Een daverend applaus na het concert in het Avila. FOTO AGNES VAN BERGEN
beurt en ik heb er enorm van goed in het gehoor en is een
genoten”, aldus Landheer. Er lust om naar te luisteren maar zo. Na de schitterende vrijdag- hen geluisterd. Vervolgens lukkige liefde in het verhaal,
was volgens haar direct een klik is daardoor tegelijkertijd kwets- avond wordt er op zondagmor- speelt Martina een aantal solo- bestaande uit ‘Prologue’, ‘Séré-
en ook het publiek was daar baar. Het kwartet, bestaande uit gen in het Avila Beach Hotel stukken. Zowel ‘Luna de Cura- nade’ en ‘Finale’: ,,Pierrot wacht
vrijdagavond in het paleis van Andrew Solomon (hobo), Hein een tweede concert gehouden zao’ als ‘Toetoeroetoe’ zijn van op zijn liefje Colombine; in het
de Gouverneur getuige van bij van Maarschalkerwaart (klari- met Martina, Landheer en de de hand van de Curaçaoënaar spel duidelijk de lach van de nar
de Sonate van Brahms voor net), John Smit (hoorn) en Enid vier blazers van het Curaçao Johannes Boskaljon. Het ritme die hem laat weten dat het toch
cello en piano. Het leek alsof Lucasius (fagot), wist Mozart Wind Ensemble. In het overvol- van beide stukken klinkt voor niets zal worden. In het tweede
het tweetal al jaren op elkaar samen met de pianist echter le zaaltje van La Belle Alliance de toehoorders bekend in de deel verliest hij de hoop maar
ingespeeld was. Niets was min- prachtig te vertolken. En als fris opent de beroemde virtuoos oren. ‘Het Wandelend Meisje’, brengt alsnog een serenade. In
der waar. In de afgelopen week onderdeel tussen Mozart en met het ‘Kwintet voor Piano en huppelend over de toetsen en het derde deel is hij woest en
hebben zij elke dag geoefend, Brahms in vertolkte Martina vier blazers, opus 16,’ eveneens ‘Copa’, dramatisch, triest, maar trekt aan de snaren van zijn
althans, volgens Landheer was nog vier korte pianostukken van met een zeldzaam stuk, nu van geweldig gepresenteerd, komen gitaar. Zijn snik is ook duidelijk
het zitten en doorspelen en niet de Curaçaose componist Joseph Ludwig van Beethoven, in min van Chris Engels (1907-1980). in het derde deel te horen. Hij
eens stoppen om bepaalde Sickman Corsen. Een gavotte of meer dezelfde setting als het Engels is niet geboren, maar herpakt zich en neemt resoluut
passages overnieuw te doen. ,,Ik en twee danza’s waren voor het muziekstuk van Mozart. Het wel getogen op Curaçao, wat afscheid.” Ook hier weer de klik
heb dit stuk al vaak gespeeld aanwezige publiek, waaronder blaaskwartet in combinatie met zich ook weer laat horen in zijn met meester Martina. Het
met andere pianisten, maar het ook leerlingen van de leeror- de piano komen ook hier schit- muziekgenre. Tot slot een drie- wordt een prachtig en heftig
was pas met Martina dat ik de kestschool van Tania Kross, terend naar voren. Iedere blazer tal stukken van de Russische spel, waarin voortdurend op
muziek echt begon te begrij- Maria Auxiliadora in Santa heeft een eigen solo binnen het pianist Dmitri Shostakovich. elkaar wordt ingespeeld, met
pen.” Martina is dan ook niet Maria, een vertrouwd intermez- geheel. Er wordt ademloos naar Modern, soms angstaanjagend veel oogcontact en emoties.
zomaar een pianist. Na les ge- en niet in het gehoor liggend, Zeer indrukwekkend: woorden
had te hebben op Curaçao ver- Advertentie vliegen de vingers over de toet- schieten tekort. Na een verbijs-
volgde hij zijn piano-opleiding sen van laag naar hoog en vice terende stilte, volgt de ontlading
aan het Fine Arts Institute in versa: rollend, hamerend, en breekt het welverdiende
Medellín, Colombia waar hij schokkend, heftig. Maar toch applaus los. Ook hier na afloop
cum laude afstudeerde. Daarna ook weer vriendelijk in de her- de woorden van Landheer: ,,Nu
ging hij door in Wenen, Oos- haling. Boeiend om te zien en begrijp ik het stuk pas goed.
tenrijk waar hij ook als allereer- te horen. Zo kan alleen een Geweldig om met zo iemand
ste student de opleiding afrond- virtuoos een dergelijk stuk pre- dergelijke stukken te mogen
de met de aantekening summa senteren. Er wordt geen pauze vertolken.” Dit alles vraagt om
cum laude. Het optreden van gehouden. Een stoel en lesse- een toegift. Die wordt gegeven
dit Curaçaose muzikale tweetal naar worden klaar gezet voor in ‘Le Cygne’, (De Zwaan) van
werd voorafgegaan door het Mariëtte Landheer. Met applaus Camille Saint-Saëns (1835-1921),
‘kwintet in es groot’ van Mozart, wordt zij ontvangen. Zij vertelt een ‘Andantino Grazioso’. Dit
een zeldzaam muziekstuk van- innemend over haar presentatie lieflijke stuk brengt het publiek
wege de samenstelling: vier van Claude Debussy ‘Sonate in weer tot zichzelf. Als dank ont-
d kleine terts voor cello en pia- vangen alle musici een feeste-
no. Het zal een bijzonder fanta- lijk boeket bloemen en staat
siestuk worden, met een onge- voor allen de koffie klaar.

Mariëtte Landheer en Harold
Martina hebben elkaar muzikaal
weten te vinden. Het Mozartkwintet in het Paleis van de Gouverneur.
FOTO AGNES VAN BERGEN FOTO KABINET VAN DE GOUVERNEUR