Page 18 - AD 9FEB2018

18 Antilliaans Dagblad Vrijdag 9 februari 2018

De 52-jarige Hector Samp- keer Lee Towers in Ahoy was
son trok met zijn trombo- Hector Sampson: prachtig, maar ik heb ook ge-
ne de hele wereld over. speeld bij Anita Meyer en Can-
Onvermoeibaar blijft hij dy Dulfer. En het klinkt mis-
strijden voor zijn instru- schien gek, maar ik heb voor
Shell een alarmsignaal ontwor-
ment, dat op zijn geboorte- De trombone is sexy pen, dat gebruiken ze in Nigeria
eiland nooit echt populair en Rotterdam nog steeds!”
geworden is. Met zijn band Na 28 jaar Nederland besluit
Wesu stond hij in de finale hij in 2010 terug te keren naar
van het Tumba Festival. Curaçao. Het is een overgang
Sampson is klaar om de die hem veel gebracht heeft: ,,Ik
had het goed in Nederland
lokale muziekscene op te hoor, maar er knaagde iets aan
schudden. me, toen Channah mijn dochter
haar zegen gaf, ben ik direct
peelt teruggekomen. En het voelt
u goed, ik ga elke dag naar mijn
Sbas?” vader in Dominguito, dat heb ik
De sympa- al die jaren niet kunnen doen.
thieke Verder geef ik CAV-les aan de
vrouw die SGO Goslingaschool, wat mij
ons koffie betreft de mooiste baan die er
komt brengen, staart geïnteres- is. Die jongeren zijn misschien
seerd naar de langwerpige smal- niet de makkelijkste, maar daar
le tas waar de oude King-trom- merk ik in mijn lessen weinig
bone uit 1960 van Hector van. De problemen die ze heb-
Sampson schuilt. De situatie is ben verdwijnen gewoon op het
exemplarisch voor de plek van moment dat ik ze met kunst
de trombone in de Curaçaose aan de slag zet. Kunst en sport
muziekwereld: het instrument moeten verplicht zijn op alle
is een exoot, onbekend en vaak lagen van het onderwijs, het
ook onbemind. Qua populariteit maakt betere mensen van onze
zal het schuifinstrument het kinderen.”
altijd af moeten leggen tegen de Zijn paradepaard is Wesu,
drums, conga’s of de basgitaar. Sampson ziet die band als het
,,De trombone is niet gemaakt platform voor zijn toekomstdro-
om populair te zijn, je moet men. ,,Joh je weet niet wat je
hard werken om er wat moois ziet als die vijf schuiven van de
van te maken. Zoals je elke dag trombonisten op en neer bewe-
eet, zo moet je ook studeren. En Sampson woont sinds 2010 weer op Curaçao. ,,Ik ga elke dag naar mijn vader toe, dat heb ik 28 jaar gen, het lijkt net een motor.
dan haken Curaçaoënaars vaak niet kunnen doen.” FOTO JEROEN JANSEN Mensen vinden het prachtig, en
af. Die kiezen dan liever voor ik kan er mijn liefde voor een
een ander instrument, waar je sen meer van mij verwachtten mooi vol geluid in kwijt. Het
vrij snel een goed geluid uit dan van de gemiddelde student. geeft me ook echt veel voldoe-
krijgt. Of je zingt wat: succes Het was een drukke tijd hoor, ning dat mijn manier van arran-
gegarandeerd.” maar verschrikkelijk mooi: in geren aanslaat. Dat we als Wesu
Toch zou Sampson niet an- Utrecht en daarna Zwolle stu- tussen al die bekende topbands
ders willen, hij is al sinds zijn deerde ik trombone terwijl ik in de finale van het Tumbafesti-
achttiende volledig verslingerd ook nog mijn percussievaardig- val 2018 staan, het is niet niks.
aan de trombone en arrangeren. heden op peil hield bij het Hil- Hard werken en ‘power harmo-
,,Kijk toch eens naar dat instru- versums Conservatorium. Aan ny’, daar gaat het om.”
ment: er is niets mooiers. Wat het Rotterdams Conservatorium Sampson is uitgepraat, hij
mij betreft is het het meest sexy leerde ik arrangeren onder Bob haalt zijn trombone uit de tas
instrument op de wereld. Die Brookmeyer en Rob Pronk, later en besluit spontaan om een
glijdende glissandonoten, die rondde ik daar ook nog de oplei- stukje te spelen op straat, tot
kun je met violen, cello of op de ding Docent Muziek af. Tenslot- verrukking van de passanten in
contrabas spelen, maar er zijn te studeerde ik nog muziekwe- Hanchi Snoa, inclusief minister
weinig blaasinstrumenten die ,,Ik ben de gelukkigste man van Curaçao.” FOTO’S HECTOR SAMPSON tenschappen in Amsterdam.” van Justitie Girigorie. ,,Laat mij
dat kunnen. En dan die pijpen Ondertussen reisde Sampson gewoon spelen, dat doe ik het
die in en uit elkaar schuiven, steunen om er een goed geluid voor hun neus en dat speelden de hele wereld over met trom- allerliefst. Gelukkig ben ik
het is een opwindend instru- uit te krijgen: de schuiftrombo- ze meteen, zo knap. En voor vijf bone, van Kazachstan naar tegenwoordig in de omstandig-
ment. Daar komt bij dat dat je ne speel je blind, er zijn geen minuten spelen kregen ze 100 China, de Kaapverdische Eilan- heid dat ik kan kiezen wat ik
heel erg op je intuïtie moet toetsen of streepjes op een hals gulden, dat was veel geld in die den en Nigeria. Muzikale hoog- speel, waar en met wie. Het is
die je wegwijs maken, alles gaat tijd. Op mijn achttiende begon tepunten te over, maar er steken de vrijheid die ik altijd nage-
op gevoel, jij bent het instru- ik op de trombone bij een Do- een paar momenten bovenuit streefd heb en dat maakt me de
ment.” minicaanse trombonist, Gerar- voor de trombonist: ,,De eerste gelukkigste man van Curaçao.”
Sampson groeide op in Do- do Arvelo. Ik repeteerde uren
minguito in een harmonieus aaneen, mijn ouders werden er
gezin. Vader was timmerman, gek van. Toen was het duidelijk
moeder een huisvrouw en alle voor mij: ik moest weten wat
kinderen deden wel iets in mu- muziek echt was en moest met
ziek. De jonge Hector begon in die trombone naar het conserva-
zijn tienerjaren op percussie en torium.”
op Valentijnsdag 1980 stond hij In 1986 vertrekt hij naar
voor het eerst op een podium Nederland, de overgang valt
als conga-speler in de band hem zwaar. ,,Alles was anders,
‘Jolly Special’. Maar toen hij dat zelfs de geuren verschillen van
jaar tijdens het Tumbafestival hier. En samen met mijn trom-
de blazerssectie van een band bone-docent, Steve Galloway,
,,Alles gaat bij het bespelen van zag, ging het roer om: ,,Die waren wij de enige zwarten op
de trombone om het gevoel, jij jongens waren zo professioneel, het Utrechts Conservatorium. Sampson met zijn formatie Wesu. ,,Hard werken en ‘power harmo-
bent het instrument.” ze kregen een stuk bladmuziek Ik had altijd het idee dat men- ny’, daar gaat het om in mijn band.”