Page 4 - E-BOOK-SILBERWASSER-NIEDERLÄNDISCH
P. 4
COLLOÏDAAL ZILVER
Een universeel kiemdodend middel
Door de eeuwen heen is zilver gebruikt in de strijd tegen pathogene organismen.
Zilver zou een mooie toekomst kunnen hebben in de behandeling van verschillende ziekten.
Historische achtergrond en huidige onderzoeksresultaten
Zilver staat al lang bekend om zijn bijzondere eigenschappen. De oude Grieken, evenals de
Romeinen, gebruikten al zilveren containers om vloeistoffen vers te houden. Eeuwenlang...
koninklijke huishoudens hielden deze gewoonte in stand door hun voorraden in zilver op te slaan.
containers. Bevoorrechte families gebruikten zilveren bestek; ze kregen
Het eten wordt geserveerd op zilveren schalen en hun drankjes in zilveren drinkschaaltjes. Het feit is,
dat de huid van de "blauwbloedige" mensen zou zijn beschadigd door kleine sporen van metaalzilver...
heeft een blauwachtige zweem van regelmatige consumptie. In Amerika's pioniersdagen, hebben
kolonisten op hun trektocht naar het westen, zilveren dollarmunten in hun melk zodat het niet bederft.
In het begin van de 20e eeuw werd zilver erkend als een beproefd kiemgif. In de geneeskunde
op dat moment was een oplossing genaamd "zilvercolloïde" of "colloïdale zilveroplossing" een
veel gebruikte ondersteuning in antibacteriële behandeling. Hoewel op dat moment deze methode
werd beschouwd als "high-tech", het was technisch van lage kwaliteit in vergelijking met de huidige
Zilveren colloïden. Een van de grote nadelen op dat moment was de deeltjesgrootte van het zilver,
die nooit de optimale ultra-microscopische grootte bereikt die vandaag de dag mogelijk is.
Dus de toenmalige Zilveren colloïden hadden ook niet de hoogst mogelijke effectiviteit - vooral omdat
op dat moment de productie effectieve zilveren colloïden was zeer complex en kostbaar.
Dit was ook een van de redenen waarom de farmaceutische industrie op zoek was naar een sneller
werkende De Commissie heeft aangedrongen op geneesmiddelen die niet alleen goedkoper moeten zijn,
maar ook octrooieerbaar. Bovendien als zilvercolloïde verkeerd wordt toegepast, een permanente
huidverkleuring, genaamd Argyria, voorkomen, bijvoorbeeld in geval van overdosering of gebruik van
colloïden die niet op de juiste wijze zijn geproduceerd, als gevolg van de extra onbekende
zilververbindingen worden geabsorbeerd. Om deze reden is er colloïdaal zilver gevallen
te schande gemaakt door het medische beroep van de dag. Desalniettemin zijn prestigieuze tijdschriften
als de New England Journal of Medicine en The Lancet (1914) de resultaten van wetenschappelijke
studies en beschreef vele succesvolle toepassingen van colloïdaal zilver.
In 1910 schreef Dr. Henry Crooks, een pionier in de studie van colloïdaal zilver...
dat: (...) bepaalde metalen hebben, in colloïdale toestand, een hogere kiemkracht
effect, maar zijn volledig onschadelijk voor de mens. (...) Het moet worden gebruikt in veel grotere
concentratie en met betere resultaten. (...) bronchiale tuberculose,
Staphylococcus pyogenes, verschillende soorten streptokokken en andere pathogene organismen
worden gedood in drie tot vier minuten; in feite is er geen microbe die niet wordt gedood door dit
colloïde zou zijn gedood in laboratorium experimenten binnen zes minuten en
de concentratie van zilver niet meer dan vijfentwintig delen per miljoen bedraagt
In 1919 schreef Alfred Searle, producent, een farmaceutisch mengsel met dezelfde naam,
in zijn boek Formen der Anwendung von Kolloiden bei Gesundheit und Krankheit ,
dat: "(...) het gebruik van colloïdaal zilver op menselijke patiënten in veel gevallen
werd uitgevoerd met verrassend veel succes. Voor een interne behandeling heeft
oraal of onderhuids gebruik (ingeslikt of geïnjecteerd onder de huid) het voordeel,
dat het snel dodelijk is voor parasieten zonder toxische (giftige) reacties...
aan zijn gastheer. Het is volkomen veilig!"