Page 108 - เส้นทางแห่งธรรม
P. 108
100
ปญัญาเรายาวๆนิดหน่ึงจะไดไ้มต่อ้งแบบแค่น้ี...ไมไ่ดห้รอกเลยจบ แลว้ไมรู่ใ้ครจบ!ถงึบอกคดิดีๆพจิารณาดีๆในสง่ิทเ่ีกดิข้นึอาจารยจ์งึ ไมค่่อยเป็นผูพ้พิากษาเรามกัจะเป็นผูพ้พิากษายงัไมค่น้ควา้เลยตดัสนิ เรยีบรอ้ยกลายเป็นวา่ตดัสนิผดิๆเพราะอะไร?สภาวธรรมทเ่ีกดิข้นึยงั มอีกีหลายมมุทเ่ีรามองไมเ่หน็มหีลายดา้นทเ่ีราอาจจะมองไมท่วั่ถงึน่ีคอื ความละเอยีดน่ีคอืการศึกษาธรรมะการพจิารณาสภาวธรรม
โยคี:กต็อ้งมคีรูบาอาจารยช์้แีนะ
พระอาจารย์:กต็อ้งอาศยันนั่แหละถา้เราไมอ่าศยัครูบาอาจารย์ เรากไ็มรู่จ้ะไปทางไหนแลว้พวกเราโชคด.ี..แต่ตอ้งพฒันาปญัญาใหเ้ยอะ อาจารยร์ูส้กึวา่ธรรมะดมีากๆเพราะธรรมะทเ่ีราปฏบิตัิสภาวธรรมทเ่ีรา เหน็ดมีากๆแต่เราพจิารณานอ้ยไปมองขา้มเวลาคนอน่ืพดูน่ีอูหู้!ฟงั หูหอ้ยเลยฟงัแบบโอโ้ห!ปล้มีจงัเลยแต่สภาวะตวัเองพดูไมไ่ด้พดูไม่ เป็นพดูทเีสยีเลยตอ้งปรบัใหมน่ะ!พดูของดใีหเ้ป็นของดีอย่าพดูเร่อืงดี ใหเ้ป็นของเสยีความดีจติทด่ีีสภาพจติดีสภาวะดีถา้เราเขา้ใจธรรมะท่ี เราปฏบิตัมิคีุณค่ามากมอีานิสงสม์ากอย่างนอ้ยกไ็มไ่ปนรกแลว้แลว้กม็ี แต่ทางเดินหนา้ อย่างเดียว คือม่งุ ไปขา้ งหนา้ อย่างเดียว มคี วามเพยี ร ขยนัๆหมดเวลา!วา่แลว้น่ีเราโชคดมีากเลยมอียู่ไมก่่คีนพดูตงั้นาน
เม่อื วานไป เขาบอกว่า “นิมนตอ์ าจารยแ์ สดงธรรม” เขาก็พูด แค่นนั้ เอง “นิมนตอ์ าจารยแ์ สดงธรรม” อาจารยก์ ็ จะแสดงเร่อื งอะไร!? ถามอะไรกเ็งยีบกรบิ จะใหเ้ราสอนอะไร?ตงั้ใจมากจนอาจารยไ์มรู่จ้ะพดู อะไรเลยนิมนตอ์าจารยม์าแสดงธรรมเร่อืงอะไรอยากฟงัอะไรมปีญัหา อะไรกไ็มพ่ดู เราก็เอา้!ดน้ไป...สองชวั่โมงทย่ีาวนานสองชวั่โมงไมม่ี พกัเบรกนะสองชวั่โมงทย่ีาวนาน!แต่พอชวั่โมงสุดทา้ยเขาเร่มิกลา้ถาม
