Page 38 - เส้นทางแห่งธรรม
P. 38
30
กวา้ ง แยกส่วนระหว่างจติ กบั เวทนา พอแยกส่วนแบบน้ี เวทนาเขาเกดิ อยู่ในทว่ี า่ ง ๆ เป็นคนละส่วนกนั แลว้ แยกเมอ่ื ไหร่-ไมม่ เี รา พอไมม่ เี รา ถงึ เวทนานนั้ จะแก่กลา้ แต่ก็ยงั รูส้ กึ ว่าทนไดเ้หมอื นกบั ไม่ตอ้ งกนั ฟนั ทน รูส้กึวา่รบัได้สบายๆ
แต่ไม่ใช่ว่าไม่รูว้ ่าปวดนะ บางคนแยกแลว้ เอาจิตไปอยู่ไกลตวั ห่างตวัไปเลยอยู่บนทอ้งฟ้าใหก้วา้งเวทนาทเ่ีคยมกีร็ูส้กึวา่หายไปวา่งไป หรอืไมร่บัรูถ้งึเวทนานนั้ได้พอแยกออกไปแลว้ไปอยู่กบัจติทว่ีา่งไปอยู่ กบั ความรูส้ กึ ทว่ี า่ งทเ่ี บาทส่ี งบ ปลอ่ ยใหเ้วทนาเขาเป็นไปของเขา พอปลอ่ ย อย่างนนั้พอไมใ่หค้วามสาคญักร็ูส้กึวา่เวทนานนั้หายไปแต่พอมาสนใจ ก็จะเห็นว่าเวทนายงั มีอยู่ อนั น้ีก็มี น่ีคือการแยกจิตกบั เวทนาท่ีเรา สามารถนามาใชก้ บั ชีวิตประจา วนั ของเราได้ ท่ีบอกว่าการพิจารณา เวทนา-ทกุครงั้ทม่ีเีวทนาเกดิข้นึ ตามหลกัของการเจรญิกรรมฐานขอให้ เรามเีจตนาเขา้ไปรู้“อาการเกดิดบั”ของเวทนาเป็นหลกั
ทนี้ีนอกจากเหน็อาการเกดิดบัของเวทนาทบ่ีอกวา่จะเกดิอาการ เกดิดบัเป็นขณะเป็นกระจายหรอืเป็นจดุเลก็ๆกต็ามสง่ิทค่ีวรพจิารณา เพ่มิ เติมข้นึ ก็คือว่า ตวั จิตท่ที า หนา้ ท่เี ขา้ ไปรูอ้ าการเกิดดบั ของเวทนาน่ี เวลาเวทนามอี าการเกิดดบั จติ ท่ที า หนา้ ท่รี ูด้ บั ไปดว้ ยหรือไม่ สมมติว่า เวทนาเขามอีาการเกดิดบัเป็นขณะวบึๆๆๆจติเขา้ไปเกาะตดิกบัอาการ เกดิดบัของเวทนาทว่ีบึๆๆแต่ละขณะทกุครงั้ทว่ีบึหมดไปจติทเ่ีกาะตดิ กบัอาการเกดิดบัของเวทนาเขาดบัไปดว้ยหรอืไม่?คาวา่“เกาะตดิ”คอื การกาหนดไดป้จัจบุนัไมใ่ช่ไปยดึ
ความหมายของคาวา่“เกาะตดิ”ไมใ่ช่ยดึอาการของเวทนาไว้แต่ “เขา้ ใหถ้ งึ ” อาการเกดิ ดบั ของเวทนา เพราะฉะนนั้ จงึ ใหส้ งั เกตวา่ เวลา
