Page 412 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม
P. 412
344
หนึ่ง หรืออาศัยอาการเกิดดับของเสียง แต่ว่าปรากฏชัดอยู่ในความรู้สึกที่ว่าง ๆ เราก็จะรู้ว่า อาการเกิดดับ ที่เกิดขึ้นอยู่เฉพาะหน้า ในที่ว่าง ๆ ในความว่าง ในความสงบ เขาเกิดจากตรงไหน อันนี้เพื่อความต่อเนื่อง ของสภาวธรรม เราจะสานต่อเลย ทีนี้การสานต่อตรงนี้ การจะสานต่อสภาวธรรมจากที่ผ่านมาอย่างไร ก็ ต้องเริ่มปัจจุบันเสมอ
คาว่าปัจจุบัน คืออาการกาลังปรากฏขณะนี้จริง ๆ นะ ถึงแม้จะต่างจากที่ผ่านมา แต่ก็เป็นอารมณ์ ปัจจุบันตรงนี้ แต่ทีนี้ความต่อเนื่อง ความต่อเนื่องของสภาวะที่เกิดขึ้น เราสนใจลักษณะอาการเกิดดับที่ ต่างจากที่ผ่านมา อาการเกิดดับที่กาลังปรากฏอยู่เฉพาะหน้าเราตรงนี้ เขาต่างจากที่ผ่านมาอย่างไร และจะ เปลี่ยนไปอย่างไร ต่างจากที่ผ่านมาอย่างไรเขาจะเปลี่ยนไปอย่างไร คือลักษณะของการเกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป ไมว่า่จะเป็นอาการของลมหายใจไมว่า่จะเป็นความคิดไมว่า่จะเป็นอาการเต้นของหัวใจไมว่า่จะเป็นอาการ ของเวทนา หรือว่าอาการเกิดดับที่เกิดอยู่เฉพาะหน้าเรา ให้ไปสนใจว่าเขาต่างจากเดิมอย่างไร
การที่เราสังเกตลักษณะอาการสภาวธรรมที่ต่างไป ไม่ต้องบังคับ ไม่ต้องไปบังคับให้เขาต่าง แต่ให้ สนใจถึงความแตกต่าง ทั้งสภาพจิตเรา ทั้งลักษณะของอาการที่กาลังปรากฏ ทั้งสภาพจิตก็คือ สภาพจิตที่ รู้สึกสงบใสว่างขุ่นมัว วุ่นวายกระสับกระส่าย หรือว่าเป็นอย่างไร หรือมั่นคง อันนี้อย่างหนึ่ง ตัวสภาพจิต อันนี้ลักษณะสภาพจิตที่เปลี่ยนไป อีกอย่างหนึ่งก็คือ อาการเกิดดับที่ปรากฏขึ้นมา เกิดดับในลักษณะ อย่างไร เกิดดับอยู่กับที่หรือเกิดดับเปลี่ยนตาแหน่ง เคลื่อนย้ายที่ไปเรื่อย ๆ นี่ก็คือลักษณะของอาการ เกิดดับที่ปรากฏ ที่เราพึงใส่ใจ
ทีนี้สมมติว่า ที่ผ่านมาเราเห็นอาการเกิดดับ อาการเกิดดับที่ปรากฏขึ้นมาในที่ว่าง ๆ เกิดดับแบบ ช้า ๆ ค่อย ๆ เกิดขึ้น ค่อย ๆ เลือนไปหายไป ค่อย ๆ เกิดขึ้น ค่อย ๆ เลือนไปหายไป เพื่อความต่อเนื่อง เมอื่ นงั่ สมาธเิ จรญิ กรรมฐานตอ่ ในขณะนี้ เรากส็ งั เกตแบบเดยี วกนั วา่ ตอ่ จากนจี้ ากทเี่ คยชา้ ๆ คอ่ ย ๆ เกดิ ขนึ้ ค่อย ๆ เลือนไปหายไป ตอนนี้เปลี่ยนไปอย่างไร ถ้าเขายังเกิดขึ้นช้า ๆ อยู่เหมือนเดิม ค่อย ๆ เกิดขึ้น คอ่ ย ๆ เลอื นไปเหมอื นเดมิ จะทา อยา่ งไร เมอื่ เหน็ อยา่ งนนั้ กใ็ หเ้ พมิ่ กา ลงั ดว้ ยการนงิ่ แลว้ เขา้ ไปใหถ้ งึ อาการ ที่ปรากฏ นิ่ง...เข้าไปกาหนดอาการ เข้าให้ถึงอาการแล้วสังเกตดู เขายังช้าเหมือนเดิมหรือเปลี่ยนไป เขา เปลี่ยนไปอย่างไร นี่คือการกาหนดอารมณ์ เพื่อความต่อเนื่องของสภาวธรรมของเรา
ทนี่ ี้ ถงึ แมเ้ ขาจะเปลยี่ นเปน็ อารมณอ์ นื่ เปลยี่ นเปน็ อารมณอ์ นื่ เปลยี่ นเปน็ ความคดิ เกดิ ขนึ้ กก็ า หนด แบบเดียวกัน ความคิดยังเกิดแบบช้า ๆ ค่อย ๆ เกิดขึ้นมา ค่อย ๆ เลือนไปหรือเปล่า ถ้าเป็นความคิด ค่อย ๆ เลือน ก็กาหนดแบบเดียวกันให้เข้าไปทันที เข้าไปทันทีแล้วเขาดับอย่างไร ดับมีเศษไหม หรือ ดับแล้วเกลี้ยงไปเลย ในแต่ละขณะ แต่ละขณะที่เราเข้าไปกาหนดรู้ เมื่อเราสังเกตแบบนี้ สภาวธรรมก็จะ ต่อเนื่องไป ที่ผ่านมาจะเป็นอย่างไรก็ไม่เป็นไรแล้ว ที่ผ่านมาจะดับเร็วบ้างช้าบ้างอันนี้ก็ไม่ผิด แต่ให้เรารู้ ว่าต่อจากนี้ ความเปลี่ยนต่างจากเดิมอย่างไร หรือพอมารู้ความคิด จากที่ดูอาการเกิดดับช้า ๆ ค่อย ๆ เลือนไปหายไป แต่พอมีความคิด เห็นว่าความคิดเกิดปุ๊บดับปั๊บ เกิดปุ๊บดับปั๊บตรงนี้ นั่นคือการเปลี่ยนไป เหมือนกัน เป็นความต่างของเขา
