Page 508 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม
P. 508
440
เ ด ยี ๋ ว เ ร า จ ะ น งั ่ ส ง บ แ ป บ๊ ห น งึ ่ น ะ เ จ ร ญิ ส ต .ิ . . เ พ มิ ่ พ ล งั ใ ห ต้ วั เ อ ง น ดิ ห น งึ ่ ก อ่ น ท จี ่ ะ แ ผ เ่ ม ต ต า ป ก ต แิ ล ว้ . . . เราปฏิบัติธรรมมาทั้งวัน เราเจริญกรรมฐาน การเจริญภาวนา เป็นการทาบุญอันใหญ่นะ เป็นบุญ เขาเรียก เป็นมหากุศล ที่เรียกว่าเป็นมหากุศลเพราะอะไร เพราะการเจริญภาวนานั้น ที่เป็นมหากุศลเพราะเป็นบุญ ที่บริสุทธิ์ เป็นการขัดเกลา เป็นการชาระอกุศล ชาระโลภะ โทสะ อวิชชา หรือที่เรียกว่า โมหะ ให้ชาระออก ไปจากจิตใจของเรา ให้เป็นผู้มีปัญญา เป็นผู้มีสติ มีสมาธิ มีปัญญา ที่รู้ชัดถึงความเป็นจริงที่เกิดขึ้น
รถู้ งึ ลกั ษณะอาการพระไตรลกั ษณ์ ทา ใหจ้ ติ คลายอปุ าทาน ทา ใหจ้ ติ วา่ งจติ ผอ่ งใส ตรงทจี่ ติ ชา ระนะ ละความ...โลภะ โทสะ โมหะออกไป ทา ใหจ้ ติ ผอ่ งใส จติ สวา่ งขนึ้ นแี่ หละ เปน็ จติ ทเี่ ปน็ มหากศุ ล เพราะฉะนนั้ จิตที่สงบที่ผ่องใสขึ้นแล้ว นั่นคือจิตที่เป็นบุญอย่างยิ่ง ก็แผ่จิตเป็นบุญที่...ที่มีความใสนี้ให้กว้างออกไป จิต ที่ผ่องใส จิตที่สะอาดนั้นมีอานุภาพ เพียงแต่ให้เพิ่มความนิ่ง ตั้งสติให้มีพลัง จิตที่ใสแล้ว มีความหนาแน่น มีพลังขึ้นมา ให้จิตที่ผ่องใสนั้นแผ่ไปทั้งตัว ทาให้รูปนี้ใสด้วย ในตัวนี้บรรจุด้วยความใส ความสว่าง เป็น พลังแห่งบุญ
จากนนั้ คอ่ ยอธษิ ฐานจติ ใหต้ วั เอง ขณะทเี่ ราอธษิ ฐานจติ ใหต้ วั เอง ขอใหน้ อ้ มถงึ สงิ่ นนั้ ทเี่ ราอธษิ ฐาน นอ้ มเขา้ มาใสต่ วั อยา่ งเชน่ เราตงั้ จติ ขออานภุ าพแหง่ บญุ นี้ จงมาเปน็ ตบะ มาเปน็ พลวะ เปน็ ปจั จยั ใหข้ า้ พเจา้ จงเป็นผู้มีสติ มีสมาธิ มีปัญญา มีดวงตาเห็นธรรม และเข้าถึงธรรมโดยฉับพลัน ขณะที่อธิษฐาน เราก็น้อม ถึงสิ่งนั้นเข้ามาใส่ตัว ใส่ใจ...ในความรู้สึกของเรา ลองดูถ้าเราน้อมแบบนี้ จิตของเราน้อมเข้ามาแล้ว จิตใจ รู้สึกมีพลังมากขึ้น มีความตั้งมั่นขึ้น นั่นหมายถึงว่า คาอธิษฐานเราสามารถส่งผลได้
จ า ก น นั ้ ใ ห แ้ ผ จ่ ติ ท เี ่ ป น็ บ ญุ อ นั น ี ้ ท กี ่ ว า้ ง ท ใี ่ ส น ี ้ ใ ห ท้ ใี ่ ส น ใี ้ ห ก้ ว า้ ง อ อ ก ไ ป ใ ห ก้ ว า้ ง อ อ ก ไ ป ไ ม ม่ ขี อ บ เ ข ต ไม่มีประมาณ ให้กว้างเท่าจักรวาล แล้วตั้งจิตอธิษฐานแผ่บุญกุศลอันนี้ ให้กับผู้มีพระคุณทั้งหลาย ไม่ว่า จะเป็นพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ลูกหลาน ญาติสนิทมิตรสหาย เพื่อนร่วมโลก เกิด แก่ เจ็บ ตาย เทวดาทั้ง หลาย ทั้งที่อยู่ ณ สถานที่แห่งนี้และที่อื่น ๆ จงรับรู้ถึงบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้แผ่ไปแล้วนี้ เมื่อรับรู้แล้วก็ขอ ให้อนุโมทนา เมื่ออนุโมทนาแล้ว ถ้ามีทุกข์ก็ขอให้พ้นจากทุกข์ ถ้ามีสุขก็ขอให้สุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป ถ้ามีเวรมีภัย ต่อกัน ก็ขอให้อโหสิกรรมซึ่งกันและกัน เพื่อความเจริญความผาสุกในชีวิตตลอดไป
และสุดท้ายนี้ ก็ขออานิสงส์กุศลผลบุญต่าง ๆ ที่เราได้ทามา ไม่ว่าจะเป็นการให้ทาน การรักษาศีล การเจริญภาวนา ที่ทามาและกาลังทาอยู่นี้ จงมาเป็นตบะ เป็นพลวะ เป็นปัจจัย ให้เราทั้งหลาย จงเป็นผู้มี ความเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป ปรารถนาสิ่งใด ก็ขอให้สาเร็จสมความปรารถนาทุก ๆ ประการ โดยพลัน ทุกคนเทอญ
