Page 507 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม
P. 507
439
อันนั้นที่เราปฏิบัติธรรม ธรรมะที่เราปฏิบัติจึงเป็นความจริง ที่เราพิสูจน์ได้ด้วยตัวเราเอง พิสูจน์ ได้ด้วยตัวเราเองแค่นั้น เพราะฉะนั้น อยากที่จะให้ธรรมะเราพัฒนาขึ้น ก้าวหน้าขึ้น หลักเลย...ที่ต้องจาคือ เราต้องมีหลัก รู้ว่าเรากาลังพิจารณาอะไร กาลังกาหนดรู้อาการเกิดดับของอะไร ตอนนี้กาลังดูจิต ตอนนี้ ดูอาการเกิดดับของความคิด ตอนนี้ดูอาการเกิดดับของเวทนา ตอนนี้รู้อาการเกิดดับของเสียง รู้อาการ เกิดดับของการเดิน ขณะเดิน อันนี้ ๆ คือย้านะ
เพราะเวลาเราสงั เกต ตวั นเี้ ปน็ ตวั วดั อยา่ งหนงึ่ วา่ สภาวะทเี่ ปลยี่ นไปตรงนี้ เปน็ ตวั วดั เปน็ ตวั บอกถงึ การพัฒนาของสติ สมาธิ ปัญญาของเรา ว่าเปลี่ยนไปอย่างไร มีกาลังมากขึ้นแค่ไหน แล้วตัวที่จิตเราเปลี่ยน ไปนี่นะ ตรงนั้นก็จะเป็นตัวผลรองรับ เขาเรียกว่าเป็นสภาวะรองรับ เป็นผลยืนยันของการปฏิบัติตัวเราเอง ว่า เราปฏิบัติแล้วจิตเราเป็นอย่างไร เราได้อะไร ความทุกข์ลดลงไหม สภาพจิตเราเปลี่ยนไปอย่างไร อันนั้น คือตัวสภาพจิตที่เกิดขึ้น
เ ร า พ ฒั น า . . . ท า ใ ห จ้ ติ ด ว ง น นั ้ เ ก ดิ ข นึ ้ ไ ด ้ น นั ่ ผ ล ท เี ่ ก ดิ ข นึ ้ โ ด ย ต ร ง ไ ม ต่ อ้ ง ม า น งั ่ ค ดิ ผ ล ท เี ่ ก ดิ ข นึ ้ โ ด ย ต ร ง ไม่ต้องมานั่งคิดว่า เอ๊ะ! มันเป็นไปได้ไหม ไม่ต้อง อ๋อ! เป็นแบบนี้เองเหรอ นั่นคือคาตอบ ไม่ใช่ว่า เอ๊ะ! เป็นไปได้ไหม ตรงนี้ดีแบบนี้แหรอ จิตมันดีแบบนี้เหรอ ใสแบบนี้ สงบแบบนี้ สบายแบบนี้เหรอ คาว่าสงบ แบบนี้ สบายแบบนี้ นั่นไม่ใช่จุดจบนะ เอ่อ! ให้รู้ว่าตอนนี้ ให้เรารู้ว่าสภาพจิตเราเปลี่ยนไป ดีขึ้นอย่างไร ขณะนี้ยังดีแบบนี้ แล้วต่อไปจะเป็นอย่างไร ต่อไปจะเป็นอย่างไร...ต่อไป ทาต่อไป ๆ ให้ต่อกัน ไม่ใช่ทา แล้วขาดตอนนะ
ทาต่อไปเรื่อย ๆ ให้มันต่อเนื่อง สติเราจะได้ต่อเนื่องกันมากขึ้น สภาวะเหล่านี้ จริง ๆ แล้ว มีอย่าง หนงึ่ นะ การปฏบิ ตั ธิ รรม บางคนรสู้ กึ วา่ เรารเู้ องไดเ้ อง เรารไู้ ดเ้ อง แตล่ มื วา่ สงิ่ ทเี่ รารไู้ ด้ กอ็ าศยั มคี รบู าอาจารย์ ชี้แนะ จึงต้องรู้ได้ ไม่มากก็น้อยนะ เพราะฉะนั้นนี่ เราก็ต้องรู้ว่าที่มาที่ไป แล้วเราทาอะไร ต้องกาหนดอะไร อันนี้คือต้องสังเกตแบบนั้น สิ่งที่เราต้องทาอะไรต่อไป คืออะไร ตอนนี้เป็นอย่างไรนะ ให้ต่อไป จะได้แบบ พัฒนาไปได้ง่ายขึ้นนะ พัฒนาไปได้ง่ายขึ้น
เพราะฉะนั้น อาจารย์พูดไปแบบสัพเพเหระนะ...วันนี้ จาได้บ้างไม่ได้บ้างก็ไม่เป็นไร แต่ต้องจาให้ ได้ว่า สาหรับเราแล้วต้องทาอะไร ไม่ต้องจาคาพูดทั้งหมด จา...สิ่งที่เราต้องทาต่อเพื่อการพัฒนา เอ่อ! เจาะ สภาวะตัวเองต่อไปให้ได้ อันนั้นคือสิ่งสาคัญ รู้...จาได้ คือหลักการวิธีทา เพื่อพัฒนาตัวเองให้ดียิ่งขึ้น ราย ละเอียดอย่างอื่นเดี๋ยวเขาจะตามมา เดี๋ยวเขาปรากฏ จิตมีความผ่องใส สติดี ปัญญาเกิดขึ้นก็จะเข้าใจ มี หลักแล้วเหมือนต้นไม้นี่นะ ถ้ามีแก่นกระพี้ กิ่ง ก้าน สาขา ใบ ที่แตกออกไป อย่างไรก็จากต้น ๆ นั้นแหละ แต่ที่เรียนรู้ก็คือว่า ตรงนี้แก่น หลักการ แนวทางของเรา...คืออะไรนะ จะได้ต่อเนื่องไป
เ พ ร า ะ ฉ ะ น นั ้ ว นั น ี ้ ก า ร แ ส ด ง ธ ร ร ม ม า ก เ็ ห น็ ว า่ ส ม ค ว ร แ ก เ่ ว ล า ก ห็ ย ดุ ไ ว แ้ ต เ่ พ ยี ง เ ท า่ น ี ้ ข อ ค ว า ม เ จ ร ญิ ในธรรมจงมีแก่โยคีทุก ๆ คน เจริญพร
