Page 518 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม
P. 518
450
โยคี : แล้วเวลาผมตามเยอะ ๆ แล้วผมจะหายใจไม่ทันอีก
พระอาจารย์ : ตรงนี้ไม่ต้องกลั้นหายใจ เวลาเขารัว เช่นเวลาเขารัวแบบตุ๊บ ๆ ๆ ๆ แล้วเราก็กลั้น หายใจ เราก็จะหายใจไม่ทัน ก็จะเหนื่อย พอเราตามปุ๊บ ๆ ๆ พอเรารู้สึกว่ากลั้นหายใจแล้วนะ ถอยใหม่ ไม่เป็นไร กลับมาหายใจยาว ๆ ใหม่ แล้วค่อยตามใหม่ ทาแบบนี้สลับกัน จะได้ไม่เหนื่อย ไม่เป็นไร ไม่ผิด บางคนจะรู้สึกพออาการมันตุ๊บ ๆ มันเบา ๆ ก็กลั้นหายใจนิดหนึ่ง ๆ จะขาดใจ
โยคี : มันจะลอยผ่านหน้า ลอยไปลอยมา ผมก็ตาม
พระอาจารย์ : พอลอยผ่านมา เราตามไป แล้วเขาดับอย่างไร
โยคี : ลอยด้านซ้าย ขวา ลอยไปเรื่อย ๆ เลย แต่ผมก็ตาม ตามไปสักพัก ผมก็เริ่มหายใจไม่ค่อย ออกครับ
พระอาจารย์ : ให้ถอยกลับมา...ถูกแล้ว ถอยออกมา แล้วก็ตามใหม่ ทีนี้วิธีตาม เพี่อที่จะไม่อึดอัด ทาแบบนี้ เวลาเขาลอยมา เราก็ตาม เราก็ไปแตะเลย แล้วเขาขาดอย่างไร เขาดับไป เขาขาดไป แล้วค่อย เข้าไปใหม่ แต่ถ้าตามแบบนี้อย่างเดียว เราจะกลั้นหายใจโดยปริยาย ก็เลยอึดอัด ไม่ต้องกลั้นหายใจ ตาม ให้ชัด เขามีแล้วหมด ขาดไป หายไป ทาแบบนั้น ถูกแล้ว ๆ เอ่อ! ถามอาจารย์โจ้ได้
โยคี : ครับ ผมปรึกษาอาจารย์โจ้ตลอดครับ
พระอาจารย์ : เขาปฏิบัติได้เยอะแล้ว
โยคี : ผมมีอะไรไม่เข้าใจอะไร ผมถามอาจารย์โจ้ครับ
พระอาจารย์ : ดีแล้ว ถูกแล้ว ถามอาจารย์โจ้ได้เลย มีอีกไหม? โยคี : เวลานั่ง ๆ บางทีมีความคิดฟุ้งซ่าน แล้วพอนั่งสักพักก็หายไป
พระอาจารย์ : ถูกแล้ว เขาเรียกเป็นความคิด เป็นความฟุ้งซ่าน พอเรานั่งปุ๊บ เดี๋ยวยุกยิก ๆ แป๊บ เดียวก็หายไป แล้วก็เงียบใหม่ สักพักหนึ่ง ก็ยุกยิก ๆ ขึ้นมา ตรงนั้นคือ จริง ๆ แล้ว อาการฟุ้งซ่านมันไม่ เที่ยง เห็นไหม ให้เราพอใจว่ามันยุกยิก ๆ เดี๋ยวมันก็หาย ไม่ต้องไปหงุดหงิดตาม หน้าที่เราก็คือว่า เข้าไป รู้ว่ายุกยิกอย่างไร พอสติรู้เขาหายอย่างไร ดับเร็วขึ้นไหม สังเกตตรงนั้น ไม่ต้องไปหงุดหงิดตาม แค่นั้น เอง เดี๋ยวเขาก็จะสงบ ตรงนั้นเขาเรียกว่า...จัดเป็นความคิดอย่างหนึ่ง เดี๋ยวเรื่องนั้น เรื่องนี้ จุกจิก ไม่ต้อง ไปกังวล
โยคี : เวลานั่งสมาธิแล้วหายใจแรงค่ะ
พระอาจารย์ : หายใจแรงใช่ไหม จริง ๆ แล้ว ก็มีลักษณะอย่างหนึ่งก็คือว่า ตอนที่เราหายใจแรง ๆ มันเป็นช่วง ตอนที่เราหายใจเบา ๆ ตามลมหายใจเบา ๆ ไปสักพัก มันต้องหายใจยาวเพื่อให้เต็มปอด มัน จะได้สบาย มันก็ต้องหายใจแรง ทีนี้ถ้าเราหายใจแรง ๆ เราไม่ต้องเกร็ง หายใจปุ๊บเหมือนหายใจยาว ๆ ให้
