Page 838 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม

770
เดมิ อยา่ งไร - เกดิ ดบั ขณะนเี้ ปน็ แบบนี้ ขณะตอ่ ไป ขณะตอ่ ไป เขาตา่ งจากเดมิ อยา่ งไร ? จรงิ ๆ แลว้ อาจารย์ ถามแบบเจาะจงมากเลยนะ สมัยก่อนไม่มีคาถามแบบนี้หรอก เมื่อก่อนจะถามว่า อาการเกิดดับเปลี่ยนไป อย่างไร ต่างจากเดิมอย่างไร - เราต้องหาคาตอบ!
ปัจจุบันนี้ถามว่า เขาเกิดดับเร็วขึ้นหรือช้าลง เกิดดับแบบแตกกระจาย หรือค่อย ๆ เลือนไป ค่อย ๆ บางไป... เจาะจงมากเลย! ขนาดให้ตัวอย่างขนาดนี้ยังลอกไม่ถูกอีก! มีช้อยส์ให้เลือกยังเลือก ไม่ถูกเลย! ไม่ใช่แค่เลือกไม่ถูกนะ ไปเลือกอย่างอื่นมาด้วย เลือกที่ไม่ได้ถามน่ะนะ! เหมือนเราจับประเด็น ไม่ถูกว่าสิ่งที่ควรจะสนใจคืออะไร สิ่งที่อาจารย์ให้ไปรู้คืออะไร... แล้วเราก็มาถาม ทาอย่างไรให้ก้าวหน้า อาจารย์ ? ทาไมมันติดอีกแล้ว มันวนอีกแล้ว ? กลายเป็นว่าเราไปกังวลว่าทาอย่างไรถึงจะเดินหน้า
สงิ่ ทอี่ าจารยใ์ หไ้ ปดู จดุ ทอี่ าจารยแ์ ก้ เพอื่ ไมใ่ หว้ น เพอื่ ใหก้ า้ วหนา้ แลว้ พอเราทา ไมไ่ ดอ้ ยา่ งทอี่ าจารย์ บอก ก็ไปหาวิธีอื่นก่อนก็แล้วกัน ไปลองโน่นลองนี่... คือทาไม่ได้ก็ให้บอกว่าทาไม่ได้ ให้การบ้านไปแล้วหา ไม่เจอ จะได้รู้ว่าไปหาแบบไหนจึงหาสภาวะไม่เจอ เล่าได้เลยไม่ต้องไปกลัวผิด แล้วไม่ต้องกลัวอาจารย์ดุ ดุแน่นอน ถ้าไม่ดุเดี๋ยวไม่จานะ... อาจารย์ไม่ค่อยดุหรอก สงสารโยคี เพราะเห็นว่าแค่จาการบ้านไม่ได้ก็ เครียดแย่แล้ว พอไปหาแล้วไม่เจอ เดี๋ยวอาจารย์จะว่าไหม!? ไม่หรอก อาจารย์พร้อมที่จะเข้าใจโยคี
สังเกตไหม บางทีเล่าผิด เล่าให้ก็ได้! บางทีโยคีเล่าไม่ถูก อาจารย์ก็จะถาม อย่างนี้ใช่หรือไม่ ? อ๋อ! ใช่ ๆ แล้วก็เล่าไป... ถามเพื่อให้เล่าถูก เพราะว่าสภาวะเขาจะเป็นของเขา เรารู้ว่าถ้าเราเคยปฏิบัติเราก็เคย เล่าผิด เราก็เคยเข้าใจผิด เราก็เคยทาไม่ถูกเหมือนกัน ก็เป็นเรื่องปกติ! แต่ที่สาคัญก็คือว่า ถ้าผิดครั้งเดียว ให้จา จาให้ได้ แล้วต่อไปจะผิดน้อยลง น้อยลง แค่นั้นเอง! เราก็ต้องพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ เพราะฉะนั้น ตาม หลักเลยนะ เขาห้ามเล่าเรื่องนอกตัว เรื่องที่อยู่ข้างนอกไกล ๆ นี่ห้ามเล่า ต้องเล่าเฉพาะสภาวะอย่างเดียว! เดินจงกรมเป็นอย่างไร เวทนาเป็นอย่างไร ความคิดเกิดดับอย่างไร อันนี้ต้องเล่าอาการ
ถามว่า ความคิดเป็นอย่างไร ? อูย เยอะแยะเลย... ไม่ใช่อย่างนั้นนะ! ถามว่า ความคิดเป็นอย่างไร บ้างตอนนี้ ? โอ้โห! สนุกเยอะแยะ วันนี้คิดไปนู่นไปนี่ มีแต่คิดแต่ดี ๆ ทั้งนั้นเลย อันนั้นจุดหนึ่ง แต่ถ้าเรา จะเล่าว่าความคิดช่วงนี้มีแต่ความคิดเป็นกุศลทั้งนั้นเลย - เล่าได้ไหม ? ได้ อันนี้ได้นะ ถ้าเราสรุปว่าช่วงนี้ คิดแต่เรื่องดี ๆ ทั้งนั้นเลย ก็ให้บอกด้วยว่าที่คิดเรื่องดี ๆ เพราะอะไร ทาไมถึงอยู่ ๆ แล้วคิดแต่เรื่องดี ๆ เหตุที่ทาให้เราคิดแต่เรื่องดี ๆ นั้นสภาพจิตเป็นอย่างไร
ถ้าเราบอกว่าตอนนี้จิตผ่องใสมํากเลย จิตสงบมีควํามสุขมํากเลย มีควํามคิดขึ้นมํามีแต่เรื่องดี ๆ ถ้าบอกได้อย่างนี้ความคิดจะไม่เป็นอุปสรรค แต่สังเกตนิดหนึ่งว่า ถ้าจิตเราเป็นกุศล เราคิดแต่เรื่องที่ดี ๆ ทาให้จิตใจเรารู้สึกเป็นอย่างไร ? ยิ่งมีกาลังของความเป็นกุศลมากขึ้นอิ่มขึ้น ผ่องใสขึ้น เบิกบานขึ้น สังเกต แบบนี้ ถ้าคิดแล้วจิตผ่องใสขึ้นกิเลสน้อยลง ความคิดนั้นมิใช่ปัญหา แต่ก็มีอีกนั่นแหละ โยคีจะกังวลว่า พอจิตมีความใสมีความสุขปึ๊บ คิดมากเลยวันนี้... เกิดความรู้สึกไม่ดีกับความคิดที่เกิดขึ้น กลายเป็นว่า ความคิดเป็นกุศล แต่มีความกังวลกลายเป็นอกุศลเกิดขึ้นมา