Page 873 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม
P. 873
805
ในจิตใจของเรา อะไรที่มันติดค้างตกค้างอยู่ในจิตใจของเรา วิธีแก้...เราต้องรู้ที่ค้างอยู่มันไม่ดีอย่างไร ถ้าเราไม่รู้ว่าไม่ดีนะ...เรารู้ว่ามันยังดีอยู่ ที่อยากจะแก้ก็แก้ยาก เพราะมันดี
สว่นใหญ่แลว้เมอื่เหน็วา่ดกีไ็มอ่ยากจะแก้แตก่็เปน็ปญัหาดแีตเ่ป็นปญัหากต็อ้งมาคดิมาคดิใหม่ ดีแล้วทาไมต้องเป็นปัญหา ปัญหาเรื่องจิตใจ ความรู้สึกของเราเองที่เป็นปัญหามันติดอยู่ แสดงว่าเราดีแล้ว ทาไมปัญหามันค้าง อันนี้นะ! อาจารย์เคยถามตัวเองแบบนี้ ถ้าเราดีจริงทาไมเราต้องมีปัญหา ถ้าเราดีจริง เราต้องปัญหาน้อย ถึงไม่มีปัญหาถึงจะดีนะ ปัญหาทางด้านจิต ปัญหาทางด้านความรู้สึก เพราะปัญหาเรา ยังไม่ดี อะไร...ปัญญายังไม่ดีพอ วิธีคิดยังไม่ดีพอ สติยังไม่ดีพอ กาลังยังไม่ดีพอ ถึงแม้ว่าเราเชื่อสิ่งที่เรา บางครั้งเราคิดดีแล้ว แต่ไม่รอบคอบพอ ไม่ละเอียดพอ จึงไม่ดีพอ
ดีแล้วนะ แต่ข้ามเหตุปัจจัยบางอย่างที่เรายังไม่ละเอียดพอ เพราะฉะนั้นดีแล้ว น้อยมากที่จะดีพอ หรือยัง ดีพอหรือยัง ค่อย ๆ ตัดออกไปเหอะ ดีมากขึ้นเรื่อย ๆ ดีกว่านะ ไม่ใช่ดีที่สุดแล้ว สุดดีแล้วเหรอ พัฒนาไม่ได้แล้วเหรอ มันต้องดีขึ้น ๆ หรือพัฒนาได้ดีขึ้นไปเรื่อย ๆ ถ้าเราคิดว่าดีที่สุดของเราแล้ว ยังนะ... คนเราดี ยังดีได้อีก จิตที่ดี จิตที่ผ่องใสก็ใสได้อีก ที่สุดสุขได้อีก ลองดูดี ๆ แค่นั้นเอง เราจะเห็นสิ่งดี ๆ มากมายในความรู้สึกในจิตของเรา
จิตที่ดี ๆ มีอีกที่เรามองยังไม่เห็น ที่ยังไม่เห็นนะ จิตของเราจิตที่ดี ๆ ยังมีอยู่ ที่ยังไม่เห็น ฟังแล้ว รู้สึกชื่นใจนะ ถ้าบอกว่ายังไม่เกิด มีสิทธิ์เกิดไหมเนี่ย จิตที่ดี ๆ จะเกิดได้ไหม...ได้ เพราะจิตเขาเกิดดับ ต ล อ ด เ ว ล า ถ า้ ม สี ต สิ ม า ธ ปิ ญั ญ า พ จิ า ร ณ า ต ร ง น ี ้ เ ด ยี ๋ ว ก ด็ ี ไ ม ใ่ ช เ่ ด ยี ๋ ว ก ด็ ี เ ด ยี ๋ ว ก ต็ อ้ ง ด ขี นึ ้ ๆ เ อ ง ด ขี นึ ้ เ ร อื ่ ย ๆ เอง ตรงนั้นแหละ
พูดถึงการเล่าสภาวะ ดูว่าพรุ่งนี้จะเล่าดีขึ้นไหม รู้สึกว่าเมื่อก่อนโยคีใหม่ ๆ เล่าสภาวะ บางคนรีบ ๆ จบเร็ว ๆ เพื่อจะโล่งผ่านไปสักทีหนึ่ง พอปฏิบัติโยคีเก่า ๆ แล้ว จับประเด็นถูก เล่าปุ๊บ ๆ ๆ จบ อีก คนหนึ่งก็เล่า โยคีเก่าแล้ว เล่าแบบละเอียดมาก อย่างที่เล่าให้ฟังตอนแรก...ต้องปรับนะ เมื่อไหร่ที่เล่า สภาวะ แล้วทาท่าจะบ่นให้หยุดทันที หรือจะให้อาจารย์หยุด...อย่าบ่น พอเริ่มบ่นไปสองสามคา อย่าบ่น ๆ อาจารย์เตือนกไ็ ด้นะถา้ อนญุ าต เอ่ะ!ทาไมบางครั้งการที่เราเล่าสภาวะ สงั เกตไหมวา่ อาการประมาณไหนถงึ เรยี กวา่ บน่ ไมใ่ ชแ่ คเ่ ลา่ ซา้ นะ เลา่ ซา้ บางครงั้ ไมใ่ ชบ่ น่ แตเ่ วลาบน่ สา เนยี งทอี่ อกมานนี่ ะ เสยี งทอี่ อกมา สา เนยี ง ทอี่ อกมา ประกอบกบั กริ ยิ าทเี่ กดิ ขนึ้ เราจะรเู้ ลยวา่ แตล่ ะคนมอี ายผุ า่ นมาพอสมควรแลว้ นะ คงเจอบา้ งแลว้ คนบ่น จะได้รู้ว่า...เราจะบอกตัวเอง อ๋อ!บ่นอีกแล้ว เราจะบ่นอีกแล้วนะ
จา ไวเ้ ลยวา่ ถา้ เราทา แบบนี้ เราบน่ ปบุ๊ อายอุ ารมณม์ นั จะยดื เยอื้ มนั ไมจ่ บเรว็ ความทกุ ขก์ จ็ ะยดื เยอื้ เช่นเดียวกัน ไม่จบเร็วเช่นเดียวกัน ถ้าเราจบเร็วสรุปเร็วเท่าไหร่ ไม่ยืดเยื้อ อายุอารมณ์ก็ไม่ยืดเยื้อและ อารมณภ์ ายนอกทเี่ ขา้ มา ทเี่ ขา้ มากระทบตอ่ ไปในการดา เนนิ ชวี ติ ของเรานนี่ ะ มนั จะไมย่ ดื เยอื้ แกป้ ญั หากไ็ ม่ ยืดเยื้อ มันจะจบเร็วขึ้น เรื่องนั้นไม่จบ...ฉันจบแล้ว ใครจะยังยืดเยื้อต่อช่างเขา ฉันจบเรียบร้อยแล้ว สงบ จบเร็วเมื่อไหร่ สงบเมื่อนั้น เพราะฉะนั้น เราจะไม่ใช่ว่าเราจบแล้ว ให้คนอื่นจบด้วย...ไม่ได้ เราต้องจบก่อน เสมอ จติ เราถา้ เราหยดุ เรว็ เทา่ ไหร่ เราจะสงบเมอื่ นนั้ ตอ้ งจบดว้ ยปญั ญา ดว้ ยปญั ญาแบบนี้ กา หนดรแู้ บบนี้
