Page 885 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม
P. 885
การอธิษฐานจิต
ณ สานักวิปัสสนาพัฒนาทางจิต จ.ตรัง วันท่ี ๓๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๖๑
วันนี้เป็นวันสุดท้ายของปี เมื่อเช้าเราก็ได้ทาบุญตักบาตรกัน อนุโมทนาบุญกับบุญของทุก ๆ คน ที่ทามาตลอดปีจนถึงวันสุดท้ายของปี นั่งตามสบายนะ... วันสุดท้ายของปีมาถึงแล้ว ชีวิตเราก็ผ่านไปอีก ปีหน่ึง อายุเราผ่านไปอีกปีหนึ่ง กาลเวลาเป็นของไม่เที่ยงเปลี่ยนแปลงไป ถามว่า เวลามีอยู่จริงไหม ? เราก็ไม่รู้ว่าเวลามีอยู่จริงไหม เวลากลางวันกลางคืนก็เป็นอยู่อย่างน้ี แต่ชีวิตเราเปล่ียนไปทุกวันทุกคืน เปลี่ยนมาเร่ือย ๆ ต้ังแต่เด็กจนถึงปัจจุบัน เราก็โตข้ึนมา... บางคนก็เลยโตแล้วนะ เร่ิมค่อย ๆ เสื่อมตาม กาลเวลาแล้ว โตเต็มที่แล้วก็เสื่อมไป... นั่นคือเรื่องของร่างกาย นั่นคือเรื่องของรูป มีการเปลี่ยนแปลง
เรื่องของโลกเป็นเร่ืองของวัฏจักร เปลี่ยนไปอย่างนี้อยู่เสมอ ถ้าเรายังยึดอยู่กับโลก เวลาโลกหมุน เร็ว ๆ เราตามไม่ทันก็เหนื่อย เหวี่ยงเราจนหัวหมุน ถ้าโลกหมุนช้า ๆ หน่อยเราก็สบายหน่อย กระแสของ โลกที่เปล่ียนไปหมุนไป(ทาให้)เราเห็นอะไรมากมายท่ีผ่านเข้ามาในชีวิตของเรา ใครที่มีราตรีอันยาวนาน มีประสบการณ์เยอะก็จะรู้ว่าโลกน้ีเปลี่ยนไปมากแค่ไหน ใครที่ยังเกิดไม่นานก็ยังเห็นถึงความหลากหลาย ในชีวิตของเราที่มีเข้ามาเป็นระยะอยู่ตลอดเวลา ทั้งส่ิงที่ดีและไม่ดี แต่อย่างไรก็ตาม เราก็ปรารถนาให้มี สิ่งท่ีดี ๆ เกิดข้ึนกับชีวิตของเรา
วันนี้การเดินทางของชีวิตเราก็มาถึงอีกจุดหนึ่ง กาลเวลาที่เปล่ียนไปขวบปีท่ีเปลี่ยนไป ส่วนใหญ่ เราก็จะพูดถึงการมาทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ ของชีวิตเราว่าตลอดระยะเวลาหน่ึงปีท่ีผ่านมา เราผ่านอะไรมา บ้าง เราเจออะไรบ้าง เราได้เรียนรู้อะไรบ้าง สิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตของเราสอนอะไรเราบ้าง สิ่งไหนที่ดี จะทาให้ดีขึ้นอย่างไร อะไรที่ไม่ดีจะปรับปรุงเปลี่ยนแปลงอย่างไรเพื่อทาให้ดีขึ้น ๆ มีโอกาสได้ทบทวน พูด แล้วชีวิตน้ีเป็นของหนักจังนะ ต้องมานั่งทบทวน ๆ ช่างมันเหอะ ผ่านไปแล้วปล่อยไป ปฏิบัติธรรมสอนให้ ปล่อยวาง แล้วมาน่ังทบทวนทาไม... เครียดเปล่า ๆ! ทบทวนเพื่อเรียนรู้ ไม่ใช่ทบทวนเพื่อยึด
817
