Page 886 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม
P. 886
818
เราต้องทบทวนด้วยจิตที่ว่างด้วยสติปัญญาของเราเพื่อเรียนรู้ บางอย่างผ่านมาแล้ว เรากลับไป ทบทวนแล้วยิ้มได้กับชีวิต ถึงแม้ตอนที่ประสบนั้นรู้สึกหน้าดาคร่าเครียด แต่พอผ่านพ้นไปกลับยิ้มได้ อ๋อ! เรื่องแค่นี้เอง เพราะพอมีปัญญาเกิดขึ้นมาสิ่งที่ผ่านมาก็กลายเป็นเรื่องธรรมดาไป... นี่อาจารย์ว่าจะพูด อะไรเบา ๆ ทุกคนหลับตาหมดเลย อาจารย์เลยเหมือนเข้าออฟฟิศนั่งเซ็นหนังสืออีกแล้ว โยมคนหนึ่งเขา บอกว่า อาจารย์ เดี๋ยวมาหาอาจารย์ อาจารย์ไม่ต้องนั่งออฟฟิศ อยากจะคุยเรื่องอื่น ๆ บ้าง จริง ๆ แล้วคิด ว่าจะพูดเรื่องการเดินทางไปสู่ปีใหม่ ก็เลยคิดอยู่ว่าจะพูดเรื่องอะไร เห็นโยคีนั่งหลับตาตั้งใจมากเลย พอ เกริ่นไปทุกคนเริ่มเงียบ เริ่มจริงจังมากขึ้น ๆ เริ่มเครียดขึ้น
เอาเป็นว่าลองดูนะ เรามาพูดถึงเรื่องการกระทาหรือกรรมของเรา เป้าหมายของชีวิตเรา โดยส่วน ใหญ่ที่บอกว่าทบทวนแล้วก็ตั้งจิตไปข้างหน้า ทีนี้ การตั้งจิตไปข้างหน้าการมีเป้าหมายของชีวิต ทุกคนมี เป้าหมายของตนเอง การมีเป้าหมายว่าจะเดินทางไปไหน ปีหน้าอยากประสบความสาเร็จอย่างไร จะทา อะไรให้สมหวัง นั่นคือเรามีความปรารถนาว่าปีหน้าจะทาอะไรให้ชีวิตดีขึ้น แต่สิ่งหนึ่งที่มองข้ามหรือที่เรา อาจจะรู้สึกเหมือนกับไม่จาเป็นหรือไม่สาคัญ แต่จริง ๆ แล้วเป็นสิ่งสาคัญ ก็คือเป้าหมายของการกระทา เป้าหมายของเราว่าเราจะเดินทางไปไหน อันนี้สาคัญมาก ๆ นะ
พอนึกถึงเป้าหมายก็ต้องรู้จักตั้งจิตอธิษฐาน การตั้งจิตอธิษฐานเพื่อเดินทางไปสู่เป้าหมายเหล่านั้น สาคัญอย่างยิ่ง คาว่า อธิษฐานจิตตนเอง คือการให้ปฏิญญา ให้ความสาคัญ มีเป้าหมายที่ชัดเจน จะทาให้ เรามีตัวมุ่ง มีความมุ่งมั่นแน่วแน่ที่จะเดินทางไปสู่จุดหมายนั้นอย่างไม่ย่อท้อเพื่อความสาเร็จสมหวัง การ ที่เรามีเป้าหมายที่ชัดเจนก็เหมือนเป็นคนที่มีอุดมการณ์ที่แน่วแน่นั่นเอง ถ้าเราศึกษาธรรมะในพระสูตร ตา่ ง ๆ เรมิ่ จากทวี่ า่ พระพทุ ธเจา้ ของเรา “พระสมณโคดม” กอ่ นทจี่ ะบรรลเุ ปน็ พระสมั มาสมั พทุ ธเจา้ สอี่ สงไขย กบั แสนกปั ตอนนนั้ เปน็ ดาบส ไปเจอชาวบา้ นทา ถนนหนทางเพอื่ (รบั เสดจ็ )พระพทุ ธเจา้ ทปี งั กร เหลอื นดิ หนงึ่ ที่เป็นแอ่งน้าอยู่ ดาบสก็ไปนอนแล้วก็ให้พระพุทธเจ้ากับสาวกเหยียบตัวข้ามแอ่งน้าที่มีโคลนไป
หลังจากได้ทาบุญใหญ่ตรงนั้นแล้วก็ตั้งจิตอธิษฐานขอพรจากพระพุทธเจ้าทีปังกร “ด้วยอานิสงส์ แหง่ บญุ นี้ ขอใหข้ า้ พระพทุ ธเจา้ ไดบ้ รรลเุ ปน็ พระสมั มาสมั พทุ ธเจา้ ในอนาคต” แลว้ กไ็ ดร้ บั คา พยากรณว์ า่ อกี สี่อสงไขยกับแสนกัปจะได้บรรลุเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าชื่อว่าสมณโคดม คิดดูว่าคาอธิษฐานจิตตรงนั้น ม อี า น ภุ า พ ม อี า น สิ ง ส ส์ ง่ ผ ล ต อ่ ช วี ติ ค น เ ร า เ ป น็ ภ พ เ ป น็ ช า ต เิ ป น็ อ ส ง ไ ข ย ! แ ล ว้ เ ร า ล ะ่ เ ว ล า เ ร า ท า บ ญุ เ ร า อ ธ ษิ ฐ า น จิตว่ายังไง ? ขอให้ถูกหวย ขอให้รวย... ถ้าไม่ถูกแสดงว่าบุญไม่ส่งผล ถ้าขอให้รวย พอยังไม่รวยแสดงว่า บุญไม่ส่งผล ไม่เชื่อว่าบุญนั้นมีจริง กลายเป็นว่าไม่มั่นใจในความดี
แต่คิดดู การอธิษฐานจิตตรงนั้นของพระดาบส แล้วหลังจากนั้นอีกตั้งสี่อสงไขยกับแสนกัปที่เวียน ว่ายตายเกิดในภพภูมิต่าง ๆ เป็นมนุษย์ เป็นเทวดา เป็นสัตว์ ฯลฯ วนเวียนอยู่กว่าจะได้เป็นพระพุทธเจ้า ถา้ ใครบอกวา่ ระลกึ ชาตไิ ดเ้ ยอะเปน็ สบิ ชาตริ อ้ ยชาติ กส็ พู้ ระพทุ ธเจา้ ไมไ่ ด้ เพราะพระองคร์ ะลกึ ชาตไิ ดต้ ลอด สายทงั้ สอี่ สงไขยแสนกปั เพราะฉะนนั้ เราจะเหน็ วา่ ธรรมะทพี่ ระพทุ ธเจา้ แสดงจะไมม่ อี ะไรขดั แยง้ กนั ธรรมะ ของพระพุทธเจ้าเป็นความจริงเสมอไม่ว่าใครจะรู้จะเข้าใจแค่ไหนก็ตาม ธรรมะเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริง ทาได้
