Page 93 - ดับตัวตน ค้นธรรม
P. 93
สงั เกต เราปฏบิ ตั แิ บบนี้ เรารอู้ าการเกดิ ดบั ของรปู นามทเี่ ปน็ สภาวะ เหล่านี้ เราไม่ต้องมานั่งแยกว่า เราดับโทสะแค่นี้ ดับโมหะแค่นี้ แต่ดูแล้ว ไมค่ อ่ ยมี หรอื มนี อ้ ยกวา่ เดมิ กลายเปน็ วา่ ไมใ่ ชว่ า่ หาวา่ โทสะดบั เทา่ นเี้ ทา่ นนั้ แต่รู้สึกว่าไม่ค่อยมี แปลกไหม ? เพราะเราไม่ได้กาหนดดับกิเลส เรา จะรู้แต่ว่าดับความทุกข์ พอมีกระทบขึ้นมา รู้สึกไม่สบายใจแล้ว ขุ่นขึ้นมา แล้ว พอดับความขุ่นปุ๊บมันก็จบไป ขุ่นเกิดจากอะไร ? ไม่สบายใจขึ้นมา เกิดจากโทสะโมหะ แต่พอดับปุ๊บจิตก็ผ่องใสขึ้นมา เราไม่ใช้คาว่ากิเลส ตัวไหนเลย รู้แต่ว่ารู้แล้วดับ อาการเกิดดับของรูปนาม อกุศลเกิดขึ้น ดับไป จิตเป็นกุศลมากขึ้น และผ่องใสขึ้นกว่าเดิม
เพราะฉะนนั้ ทบี่ อกวา่ การทเี่ ราจะตอ่ สกู้ บั กเิ ลสของเรานตี่ อ่ สกู้ เิ ลส ตรงไหน ? เรารู้สึกว่ากิเลสไม่ใช่ศัตรู เรารู้อยู่กับปัจจุบัน รู้อาการเกิดดับ ของรูปนาม แล้วเขาก็ไม่เกิด หรือละไปโดยอัตโนมัติ เพราะการละความ เปน็ เราหรอื ตวั ตนของเรานอ้ ยลง อายอุ ารมณส์ นั้ ลง เรากจ็ บงา่ ยขนึ้ พอเรา ยิ่งจบ สังเกตดูว่า ถึงแม้เวลาอารมณ์กระทบ พอมีกระทบปุ๊บ มีเวทนาขึ้น มา แต่เวลาจบกลับรู้สึกเกลี้ยง ไม่มีเศษ ตรงนี้สังเกตดูความต่างได้เลยว่า เมื่อก่อน กระทบ จบ เราจบแต่ข้างนอก แต่ข้างในไม่จบ ตอนนี้กระทบ ข้างนอกหยุด ข้างในก็หยุด ช่องว่างคือว่างไป ไม่มีจริง ๆ หยุดปุ๊บคือหยุด จริง ๆ มันว่างจริง ๆ มันจบจริง ๆ
ถ้าเกิดใหม่ก็เกิดใหม่จริง ๆ รู้ว่าเป็นของใหม่แต่หน้าตาคล้าย ๆ เดิม ใช่ไหม ? เกิดใหม่แต่หน้าตาคล้าย ๆ เดิม ถ้าอารมณ์จิตแบบเดิม ขึ้นมา เกิดมาหน้าตาคล้าย ๆ เดิม ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ หน้าตาคร่าเครียด พอเราดับปุ๊บ จบ จึงสังเกตว่าทาไมเศษอารมณ์ถึงหายไป แล้วหาได้เลย
85
