Page 167 - พระอาจารย์เทศน์เนื่องในโอกาสวันสำคัญทางพุทธศาสนา
P. 167
เห็นว่าการเกิดนั้นเป็นทุกข์จริง ๆ เป็นอย่างไร ถึงแม้จะมีสิ่งต่าง ๆ รอบ ตัวเพื่อบรรเทา แต่ความรู้สึกในใจตัวเองลึก ๆ แล้วไม่ได้มีความสุข ไม่ได้ มีความอิสระ ไม่มีความเย็น รู้สึกว่าชีวิตไม่มีความปลอดภัย... ทาไม ถึงรู้สึกว่าไม่มีความปลอดภัย ทั้งที่สิ่งภายนอกนั้นไม่มีอะไรรบกวนเลย ? ที่เรารู้สึกว่ายังไม่ปลอดภัย เพราะว่าวิบาก การเวียนว่าย การเกิดใหม่ใน ภพภูมิต่อไปนั้นยังมีอยู่ เพราะฉะนั้น ถึงแม้ว่าปัจจุบันยังไม่มีอะไร เบียดเบียน ไม่มีอะไรรบกวน แต่ก็ยังรู้สึกไม่สามารถวางใจ ปล่อยใจให้ เกิดความอิสระ หรือเบาใจได้ นี่คืออย่างหนึ่ง
แต่การที่เราพิจารณาตามธรรมะคาสอนของพระพุทธเจ้า เมื่อเห็น ความทุกข์ตรงนี้เกิดขึ้น สาหรับผู้มีปัญญาแล้ว เมื่อมีความทุกข์เกิดขึ้น แม้ด้วยเหตุใดเหตุหนึ่ง ก็พิจารณาว่าทาไมถึงทุกข์ หรือทุกข์เกิดขึ้นได้ อย่างไร จะแก้ทุกข์ได้อย่างไร ไม่ใช่แค่แก้ปัญหาได้อย่างไร... ปัญหามี เหตุปัจจัยให้เราแก้ได้ แต่ปัญหาบางอย่างไม่ต้องแก้ ถึงเวลาเวลาจะเป็น ผู้แก้ไขเอง เวลาก็เป็นผู้แก้ปัญหาในบางอย่าง บางอย่างเราก็ต้องใช้สติ ปัญญาแก้ไขให้ได้ แต่การพิจารณาถึงสัจธรรม ถึงการเกิดขึ้น-ตั้งอยู่-ดับ ไปของชวี ติ ทบี่ อกวา่ การทเี่ ราพจิ ารณาเพอื่ จะออกจากทกุ ขอ์ ยา่ งสนิ้ เชงิ นนั้ ก็ต้องมาพิจารณาอารมณ์ภายใน จะได้รู้ถึงสัจธรรม
คา วา่ “สจั ธรรม” พระพทุ ธเจา้ พดู ถงึ สจั ธรรมความจรงิ ของรปู นาม ขนั ธห์ า้ ของสตั วโ์ ลกทงั้ หลาย ทบี่ อกวา่ เปน็ ตวั ตนเปน็ คนเปน็ เราเปน็ เขาขนึ้ มา เพราะอะไร...ทาไมถึงเป็นตัวตนบุคคลเราเขา ทาไมถึงมีทุกข์ขึ้นมา ? เพราะอวิชชา เพราะความไม่รู้... ไม่รู้อะไร ? ไม่รู้เหตุแห่งทุกข์ ไม่รู้อะไร ? ไม่รู้ว่าขันธ์ทั้งห้าเป็นที่ตั้งของอุปาทานการยึดมั่นถือมั่น เพราะไม่รู้ว่าขันธ์ ทั้งหลายเป็นที่ตั้งแห่งกองทุกข์ ขันธ์ทั้งหลายเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์
163
