Page 26 - พระอาจารย์เทศน์เนื่องในโอกาสวันสำคัญทางพุทธศาสนา
P. 26
22
ปรากฏ สัจธรรมที่กาลังปรากฏอยู่เฉพาะหน้าเราเป็นอย่างไร ? ถ้าย้อน กลับมาพิจารณาดูอีกว่า ขณะที่รูปนามแยกจากกัน รูปนี้ยังปรากฏอยู่หรือ ว่างไป ?
ตรงที่ว่างไป หายไป เป็นสุญญตา ตรงที่นั่งอยู่ แล้วไม่ได้บอกว่า เป็นเรา ก็เป็นอนัตตาอยู่ดี “สุญญตา” คือ ความว่างเปล่า ว่างเปล่าจาก สาระแก่นสาร ไม่สามารถเข้าไปยึดได้เลย จะเข้าไปคว้าก็ไม่ติด จับแล้ว ว่างเปล่า เหมือนที่เรานั่งแล้วตัวหายไป หาตัวไม่เจอเลย เขาว่างไปหมด เลย เขาบอกอะไร ? บอกว่ายึดไม่ได้ แล้วไม่เป็นแก่นสาร ไม่ใช่ที่พึ่งอัน สูงสุด แต่เป็นที่อาศัย เกิดขึ้นมาด้วยกรรม อาศัยเพื่อที่จะสร้างกรรมต่อ ไป รูปนามอันนี้เป็นที่อาศัยในโลกนี้เพื่อสร้างกรรม - กรรมที่ดีต่อไป พิจารณาสภาวธรรมต่อ
เพราะฉะนั้น ลองดูนะที่บอกว่า พิจารณาสภาวธรรมที่เกิดขึ้น เรา มาพจิ ารณาความจรงิ ขอ้ นี้ แลว้ ลองดวู า่ คา วา่ “ทกุ ขด์ บั แลว้ ” สภาพจติ เปน็ อย่างไร ? เมื่อเห็นรูปนามนี้ดับไป สภาพจิตที่เกิดขึ้นคืออะไร ? คาว่า “ความผ่องใส - ความบริสุทธิ์ของจิต” เป็นอย่างไร ? เราได้เห็นไหมว่า รูปนามอันนี้ดับไป จิตผ่องใสขึ้น ? ถามว่า จิตที่ผ่องใส สะอาดขึ้นไหม ? คาว่า “สะอาด สว่าง สงบ” ปรากฏตอนไหน ? หรือปรากฏในขณะนี้ ใน ปัจจุบันนี้ ขณะที่ไม่มีตัวตน ไม่มีเรา ?
เพราะฉะนั้น ขณะที่จิตผ่องใสอยู่นี้ ถามว่า เขามีกิเลสตัวไหนเกิด ขึ้นมา ? มีโลภะ โทสะ โมหะ หรือว่ามีแต่ความผ่องใส มีแต่ความบริสุทธิ์ มีแต่ความสะอาด ? แม้แต่ความสะอาดบริสุทธิ์นั้นบอกว่าเป็นเราหรือ เปล่า ? ยิ่งพิจารณายิ่งเห็นชัดว่า ยิ่งสะอาดเท่าไหร่ยิ่งไม่มีเรา เพราะถ้ามี เราก็ไม่สะอาด จิตที่จะสะอาดก็เพราะไมม่ ีเรานี่แหละ เพราะไม่มีอัตตา
