Page 29 - พระอาจารย์เทศน์เนื่องในโอกาสวันสำคัญทางพุทธศาสนา
P. 29
ทา ไมปฏบิ ตั บิ ชู าจงึ เปน็ สงิ่ สา คญั ทสี่ ดุ ทพี่ ระพทุ ธองคท์ รงสรรเสรญิ ? เพราะว่าบุคคลใดที่ได้ปฏิบัติบูชา และเข้าถึงธรรมที่พระองค์ทรงแสดง บคุ คลนนั้ จะเหน็ ความจรงิ และจะเปน็ สงิ่ ทมี่ คี า่ ทสี่ ดุ สา หรบั ชวี ติ ของบคุ คล นั้น ๆ เองด้วย และเป็นการยืนยันธรรมะที่พระพุทธองค์ทรงสอนด้วย เพราะฉะนั้น การปฏิบัติบูชาไม่ใช่เพื่อสรรเสริญพระพุทธเจ้าอย่างเดียว เราเป็นผู้ได้ประโยชน์ด้วยในตัว นี่คือสิ่งสาคัญ! เราจะบูชาด้วยดอกไม้ เครื่องหอมมากมายแค่ไหนก็ตาม ถ้าไม่ลงมือปฏิบัติบูชา อวิชชาก็ยัง ครอบงาจิตใจของเราอยู่ดี แต่เมื่อไหร่ที่ได้ลงมือปฏิบัติ แล้วเข้าถึงตามที่ พระพุทธองค์ทรงตรัส เราก็จะเป็นแบบเดียวกัน คืออิสระ หรือไม่ทุกข์ นั่นเอง!
แตข่ ณะทคี่ วามดบั ทกุ ขต์ รงนอี้ าจจะเปน็ ความทกุ ขท์ ดี่ บั ไปชวั่ ขณะ หนึ่ง ๆ อย่างไม่เป็นสมุจเฉท อย่างไม่ดับรอบ ยังไม่ถึงที่สุด แต่ก็ดับได้ ดับได้ ดับได้... และการดับแบบนี้บ่อย ๆ ที่สุดแล้วก็จะดับรอบที่เรียกว่า “ปรินิพพาน” ปรินิพพาน คือ ดับรอบ ดับทั้งหมด ไม่กลับมาแล้ว เป็นการ ดับอย่างสิ้นเชิง ดับเป็นสมุจเฉทแล้ว ถามว่า เราจะดับอย่างสิ้นเชิงได้ อย่างไร ? ก็อาศัยการดับในปัจจุบัน สภาวธรรมอาการเกิดดับของรูปนาม ที่กาลังปรากฏให้เราสามารถเห็นได้ เข้าถึงได้ ทาได้ตลอดเวลานี่แหละ ที่จะพาให้เราดับอย่างสินเชิงเมื่อถึงวาระ ถึงจุดหนึ่ง สติปัญญาแก่กล้า บริบูรณ์ เราก็จะจบ เดินทางไปสู่เป้าหมายถึงที่สุดจริง ๆ
เพราะฉะนั้น การปฏิบัติบูชาจึงเป็นสิ่งสาคัญ วันนี้เป็นวันสาคัญที่ พระพุทธองค์ทรงประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพาน เราได้มาทาการบูชาด้วย ดอกไม้ธูปเทียนเวียนประทักษิณ ฟังธรรม แล้วปฏิบัติ ยิ่งเราปฏิบัติมา ในช่วงสัปดาห์วิสาขะ หรือตลอดชีวิตของเราที่ปฏิบัติธรรมมา ก็เป็นการ
25
