Page 51 - พระอาจารย์เทศน์เนื่องในโอกาสวันสำคัญทางพุทธศาสนา
P. 51
ทาไม่ได้แต่ทิ้งมากกว่า เขาเรียกไม่ใส่ใจ
เมื่อก่อนจะดีใจมาก ๆ เลยกว่าที่ท่านจะสอนพลัง พอสอนปุ๊บ โอ้ โห! รู้สึกดีจังเลย เพิ่มพลังลงไป โอ! เป็นแบบนี้ด้วยเหรอ ทาไมมีความ หนาแน่นเหมือนมีมวล - พลังมีมวล ไม่ใช่พลังแบบว่าง ๆ แต่รู้สึกมีมวล มีความหนาแน่นขึ้นมา ทีนี้สนุกกับการเจริญพลัง ทาทั้งวันเลย เติมแล้ว มันแน่นขึ้นมา แน่นขึ้นมา... เราก็เติม ๆ ทางานเราก็ใช้จิตที่มีพลังทางาน เมื่อก่อนก็ทา... พูดไปพูดมาก็พูดเรื่องตัวเองอีกแล้ว เล่าสู่กันฟังนะ เพราะฉะนั้น ลองทาดู นี่คือว่าเมื่อก่อนเรารู้สึกว่ามีค่ามาก เราก็เลยทา ๆ ฝึกพลัง ฝึกจนเป็นเรื่องปกติ แล้วก็เห็นว่าพลังมีประโยชน์ พอยิ่งมี ประโยชน์กับเรา ก็ยิ่งเพียร ๆ ๆ ทาให้มาก
จนท่านถามโยคีว่า เจริญพลัง มีพลังแล้ว เอาพลังไปทาอะไร ? ก็ นึกไม่ออก ทาโน่นทานี่ บางทีมีพลังก็ไปนั่งคุยกัน เอาพลังไปสร้างสรรค์ หรอืสงัสรรค์?พอคยุกนัพลงัหมดมาปฏบิตัิเปน็สตูร!พอมพีลงัแลว้มนั มคี วามสขุ เบกิ บาน เหน็ ใครกอ็ ยากจะมไี มตรจี ติ อยากจะเสวนา เสวนาไป เสวนามา มารู้ตัวอีกทีก็หมดพลังแล้ว ก็เติมใหม่! แสดงว่าเราใช้พลังกัน ไมถ่ กู กเ็ ลยไมพ่ ฒั นาขนึ้ เอาพลงั มาใชง้ าน เพราะงานของเราคอื กรรมฐาน สมัยก่อนเป้าหมายใครเข้ามาที่นี่มีอย่างเดียว คือ “ปฏิบัติธรรม” มี กรรมฐานเป็นที่ตั้ง เพื่อมุ่งหน้าไปสู่ความดับทุกข์ เป้าหมายเดียว! เพราะ ฉะนนั้ มาตอ้ งปฏบิ ตั ิ มงุ่ อยา่ งเดยี วเลย โยครี นุ่ เกา่ ๆ เรมิ่ จะขลงั แลว้ แหละ มาปฏิบัติก็มุ่งเจาะสภาวะ เล่าสภาวะ เน้นเรื่องการปฏิบัติแบบนี้
จนมีอยู่ช่วงหนึ่ง ท่านแม่ครูเล่า มีโยมคนหนึ่งเขาเหนื่อย วันหยุด ก็มาพัก ใช้กุฏิ แล้วเวลาโยคีจะมาปฏิบัติก็ไม่ได้ปฏิบัติ ท่านแม่ครูก็เลย ต้องหาวิธี ไล่ก็ไม่ได้ บอกให้กลับก็ไม่ได้ โยคีที่ตั้งใจมาปฏิบัติก็ไม่มี
47
