Page 47 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การปรับอินทรีย์
P. 47
299
เพราะฉะนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องที่จะเป็นไปไม่ได้ ไม่ใช่ว่าจะเป็นเรื่องที่อยู่ไกลตัวของเรา เหลือแต่ความ ใส่ใจ ตั้งใจ ความเพียรของเราเท่านั้นเอง ที่จะใส่ใจพิจารณาถึงสัจธรรม ที่กาลังปรากฏเกิดขึ้นกับชีวิตของ เรา ให้มาก ๆ ให้แยบคาย ให้ต่อเนือง...เท่านี้ ก็จะทาให้เราเห็นถึงสัจธรรม เข้าถึงธรรมะที่พระองค์ทรง แสดงได้ เพราะฉะนั้น วันนี้การแสดงธรรมมาก็เห็นว่าสมควรแก่เวลา ก็ขอหยุดไว้แต่เพียงเท่านี้ ขอความ เจริญในธรรม จงมีแก่โยคีทุก ๆ คน เจริญพร
ต่อไปเราจะแผ่เมตตากัน ให้น้อมถึงบุญกุศลเข้ามาใส่ใจให้เต็ม และน้อมถึงบุญกุศล ทาให้จิตเรา เต็มไปด้วยพลังของบุญ เต็มไปด้วยความสุข แล้วก็แผ่ให้กว้างออกไป ให้กว้างออกไปแล้วหยุดนิดหนึ่ง เมื่อรู้สึกว่าจิตเราเต็มไปด้วยพลังบุญแล้ว ก็ขอให้อธิษฐานจิตให้กับตนเอง ด้วยอานุภาพแห่งบุญนี้ จงมา เป็นตบะ เป็นพลวะ เป็นปัจจัย ให้เราเป็นผู้มีสติ มีสมาธิ มีปัญญา มีดวงตาเห็นธรรม และเข้าถึงธรรมโดย ฉับพลัน
จากนั้น...ให้แผ่จิตท่ีเป็นบุญอันนี้ให้กว้างออกไปอีก ให้กว้างออกไป ไม่มีขอบเขตไม่มีประมาณ ให้ กว้างเท่าจักรวาล แล้วตั้งจิตอธิษฐานแผ่บุญกุศลอันนี้ ให้กับผู้มีพระคุณทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ ครูบา อาจารย์ ลูกหลาน ญาติสนิทมิตรสหาย เพื่อนร่วมโลก เกิด แก่ เจ็บ ตาย เทวดาทั้งหลายทั้งที่อยู่ ณ สถาน ที่แห่งนี้และที่อื่น ๆ จงรับรู้ถึงบุญกุศลที่เราได้แผ่ไปแล้วนี้ เมื่อรับรู้แล้วก็ขอให้อนุโมทนา เมื่ออนุโมทนา แล้ว ถ้ามีทุกข์ก็ขอให้พ้นจากทุกข์ ถ้ามีสุขก็ขอให้สุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป ถ้ามีเวรมีภัยต่อกัน ก็ขอให้อโหสิกรรมซึ่ง กันและกัน เพื่อความเจริญความผาสุกในชีวิตตลอดไป
และสุดท้ายนี้...ก็ขออานิสงส์กุศลผลบุญต่าง ๆ ที่เราได้ทามา ไม่ว่าจะเป็นการให้ทาน การรักษาศีล การเจริญภาวนา ที่ทามาและกาลังทาอยู่นี้ จงมาเป็นตบะ เป็นพลวะ เป็นปัจจัย ให้เราทั้งหลาย จงเป็นผู้มี ความเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป ปรารถนาสิ่งใด ก็ขอให้สาเร็จสมความปรารถนาทุก ๆ ประการ ตราบเท่า เข้าถึงนิพพาน ด้วยกันทุกคนเทอญ
