Page 307 - มรรควิถี

จะดียิ่งขึ้นอีก
อาจารยพูดไป พูดถึงตรงนี้แลว วิธีปฏิบัติตอนแรก รูสึกแตละคนลืม
หมดแลว วิธีกําหนดสภาวะไมลืมนะ อืม.. ไมลืม ถือวามีสมองนอกตัว เนี่ยสมอง (พระอาจารยมองไปที่เครื่องอัดที่โยคีเอาไปวางอัดบนโตะ) สมองอยูขางนอกตัว ไมตองพยายามที่จะจํา เดี๋ยวก็ไปเปดใหม สมัยนี้ สมองอยูนอกตัว ไมตองจําอะไร เทคโนโลยีมาจําแทน ใชสมองอยูนอกตัว คอมพิวเตอร แลวก็ไปเปดใหม ไปฟงใหม แลวก็ทบทวน แตก็ดีนะ จะจํา ไดหมด เราก็ไปฟงแลวก็ทํา ทําตาม อันไหนที่เรารูสึกปฏิบัติแลวติดขัด แลวก็ฟง แลวออ... ถาติดขัดตรงนี้ แลวทําอยางนี้ เราก็ทําตามไป เดี๋ยว ก็ดีเอง เดี๋ยวก็ดี
อยางหนึ่งที่สําคัญสําหรับนักปฏิบัติ ถาตองการใหการปฏิบัติเรากาว หนายิ่ง ๆ ขึ้น ไมขึ้น ๆ ลง ๆ จุดสําคัญก็คือความเพียร มีตัวฉันทะ มี ความพอใจ มีความเพียร มีวิริยะ ใสใจที่จะทํา ใสใจที่จะพิจารณาสภาวะ อาการที่เกิดขึ้น ตรงนี้ เราพิจารณาใหมาก ทุก ๆ ขณะ ไมวาจะเปน ยืน เดิน นั่ง นอน เรากําหนดทุก ๆ ขณะ ทุก ๆ เวลา ตรงนั้นแหละ ทําจนเปน ปกติของชีวิตเรา เปนปกติของชีวิตจนรูสึกวาไมมีเวลาไหนเราไมเจริญสติ เพราะฉะนั้นถาเรารูสึกอยางนั้นเมื่อไหร ธรรมะถึงไหนไมตองกังวล ไมตอง หวงแลว รูอยางสบาย รูอยางอิสระแนนอน รูอยางมีความสุขแนนอน
ตอนนี้เราแสวงหาธรรมะ ตอไปธรรมะก็ติดตัว เหมือนเรารักษาศีล ตอไปศีลก็จะรักษาเรา เรารักษา เขาก็จะดูแลเราเอง เรารักษาธรรม ธรรม ก็จะรักษาเรา ธรรมนั่นแหละยอมรักษาผูประพฤติธรรมเปนนิจ พระพุทธเจา ก็ตรัสไวอยางนี้ แตเรานั่นแหละไมคอยไดรักษาธรรม ธรรมเขาพรอมที่ จะรักษาเรา เราไมคอยไดใสใจรักษาธรรม ลืมบาง ไมใสใจบาง มองขาม บาง ทิ้งบาง ปฏิบัติธรรมแลวจึงไมรูวาผลเปนอยางไร เพราะเราไมคอย ไดใสใจ ถาเราใสใจปุบ จะเห็นวาผลของการปฏิบัติธรรมของเราเปน
293