Page 136 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การพิจารณาสภาวธรรม
P. 136
444
พอใจรสู้ กึ สบายแลว้ พอรสู้ กึ ผอ่ นคลาย รสู้ กึ สบาย ใหน้ กึ ถงึ ความดที เี่ ราทา ระลกึ นกึ ถงึ บญุ ทเี่ ราทา ที่เคยทามา เรื่องดี ๆ ต่าง ๆ ในชีวิตของเราที่เคยเกิดขึ้น นึกถึงความรู้สึกดีตรงนั้น ให้น้อมเข้ามาใส่ตัว น้อมเข้ามาใส่ใจ น้อมเข้ามาที่ตัวเรา นึกถึงความดีนั้น ระลึกถึงความดีนั้น น้อมเข้ามาที่ตัวเอง ทาให้ใจ เราเต็มไปด้วยพลังของความสุข พลังของความดี เต็มไปด้วยพลังบุญ เหมือนเวลาเราไปทาบุญ แล้วเกิด ความรู้สึกอิ่มใจ รู้สึกสบายใจ รู้สึกมีความสุข ให้นึกถึงความสุขอันนั้น นึกถึงความสุขความสบายใจอันนั้น น้อมเข้ามาใส่ตัว น้อมเข้ามาใส่ใจ ให้เต็ม ๆ
ทนี กี้ ารปฏบิ ตั ิ พอเรานกึ ถงึ ความสขุ แลว้ จติ ใจรสู้ กึ มคี วามสขุ มคี วามสบายเกดิ ขนึ้ ใหใ้ ชใ้ จทสี่ บาย ที่มีความสุขแล้วนี่แหละ มาตามรู้ลมหายใจต่อไป มาตามรู้ลมหายใจ ดูลมหายใจเข้า ลมหายใจออก การ ปฏิบัติธรรม การเจริญวิปัสสนา ที่จะทาให้เราละความทุกข์ได้ ให้ทาแบบนี้ ให้จิตที่มีความสุขแล้ว มาตามรู้ ลมหายใจเข้าออก ว่ามีการเปลี่ยนแปลงอย่างไร ไม่ต้องบังคับนะ ไม่ต้องบังคับ แต่รู้ให้ชัด รู้ให้ชัด แล้วลอง สังเกตดูว่า ลมหายใจเข้าออกกับจิตที่สบาย ๆ อันไหนใหญ่กว่ากัน ลมหายใจเข้าออกกับจิตที่มีความสุข อันไหนกว้างกว่ากัน อันนี้สังเกตไป
พอสังเกตอย่างนี้แล้ว ถ้าใครรู้สึกว่าใจที่สบาย ใจที่มีความสุขใหญ่กว่าลมหายใจ ทีนี้ลองต่อว่า ขณะที่หายใจเข้าไป ให้ความสุขไหลเข้าไปกับลมหายใจ เวลาหายใจออกมา ให้ความสุขไหลออกมาตาม ลมหายใจ ไปกวา้ งแคไ่ หนกใ็ หไ้ ป หายใจเขา้ ไปใหค้ วามสขุ ไหลเขา้ ไป ตามลมหายใจจนสดุ พอลมหายใจสดุ แล้วสังเกตดูว่า ความสุขนี้แผ่ไปถึงไหน แผ่ไปทั่วตัว แผ่ไปทั้งกาย หรือเป็นอย่างไร ให้ทาแบบนี้สลับกัน ไปเรื่อย ๆ
การที่เราใช้จิตที่สุข จิตที่มีความสุขแล้ว ตามรู้ลมหายใจแบบนี้ ตรงที่เราตามรู้ลมหายใจเข้าออก ลมหายใจเป็นอาการของร่างกาย ลมหายใจเป็นอาการของร่างกาย ของตัว ความสุขเป็นอาการของจิต เป็น จิตใจของเรา แล้วสังเกตดูว่า ถ้าเราใช้จิตที่มีความสุขทาหน้าที่รับรู้ และตามรู้ลมหายใจไปเรื่อย ๆ ๆ ลอง สังเกตดูจิตใจของเรา รู้สึกเป็นอย่างไร สบายไหม รู้สึกดีไหม ต่อไป...ให้สังเกตต่ออีกว่า แล้วใจที่มีความ สุขกับตัว อันไหนกว้างกว่ากัน ความสุขของเรากับตัวที่นั่งอยู่ อันไหนกว้างกว่ากัน ใจที่มีความสุข ที่มีความ อ่อนโยน ใจที่สบายกับตัวที่นั่งอยู่ อันไหนกว้างกว่ากันนะ สังเกตแบบนี้
แล้วลองดูว่า ถ้าใจที่มีความสุขกว้างกว่าตัว แล้วใจที่มีความสุข กว้างเท่าศาลานี้ไหม กว้างเท่า ห้องนี้ไหม สังเกตดู ทาใจให้สบาย ๆ ถ้าใจที่มีความสุขกว้างเท่าศาลา กว้างเท่าห้องนี้ ลองดูว่ารู้สึกเป็น อย่างไร จิตใจสบายขึ้นกว่าเดิมไหม มีความสุขมากขึ้นกว่าเดิมไหม นั่นจะเห็นว่า ใจที่มีความสุขกับตัว เขา เป็นคนละส่วนกัน ลองดูว่า ถ้าทาแบบนี้ มีความทุกข์อันไหนเกิดได้ มีความทุกข์เกิดได้ไหม มีความไม่ สบายใจ มีความขัดเคืองใจ มีความอึดอัดใจ เกิดขึ้นหรือเปล่า
ถ้าใจกว้างออกไปอีก ให้ใจที่มีความสุข กว้างเท่าท้องฟ้าไป...กว้างเท่าห้องนี้ แล้วลองดูว่า ให้ใจที่ มีความสุขนี้ กว้างออกไปอีก กว้างเท่าท้องฟ้าไปเลย แล้วสังเกตดูว่า ใจที่กว้างเท่าท้องฟ้า รู้สึกเป็นอย่างไร เขาสบายกว่าเดิม เขาโล่งกว่าเดิม โปร่งกว่าเดิมหรือเปล่า ทีนี้ลองสังเกตดู พอเป็นอย่างนั้น ลองดูว่า ใจที่
