Page 158 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การพิจารณาสภาวธรรม
P. 158
466
กําหนดเพ่ือให้สภําวธรรมมีควํามต่อเน่ือง
ณ บ้ํานสวนน้ํา เขําฉกรรจ์ จ.สระแก้ว วันที่ ๑๒ ธันวําคม พ.ศ. ๒๕๖๒
อันที่จริงสภาวธรรม เวลาปฏิบัติธรรม เพ่ือความต่อเนื่องนี่นะ เราสังเกตอาการเริ่มต้นปัจจุบัน เสมอ ๆ ขณะน้ีสภาวะเกิดขึ้นอย่างไร เราก็ตามรู้ตามนั้น อาจารย์จะพูดซ้า ๆ นะ ธรรมะนี่นะ รู้สึกจะพูด แล้วก็ซ้า ๆ ซ้าเรื่องเดิม แต่ถ้าเราปฏิบัติแล้วสภาวธรรม...ทาเหมือนเดิม แต่สิ่งท่ีเราต้องสังเกตคือ ความ ตา่ งของสภาวธรรมทเ่ี กดิ ขนึ้ ...ทา เหมอื นเดมิ ทา ไมถงึ เรยี กวา่ ทา เหมอื นเดมิ คอื มสี ตริ อู้ ยกู่ บั ปจั จบุ นั เหมอื น เดิม มีสติตามรู้อาการทางกายเหมือนเดิม มีสติกาหนดรู้ความคิดเหมือนเดิม มีสติตามกาหนดรู้อาการของ เวทนาเหมือนเดิม
แต่...ทุกคร้ัง ให้สังเกตถึงความเปลี่ยนแปลงที่ต่างไป ต่างจากเดิม ต่างจากเม่ือเช้า ต่างจากตอน กลางวัน ต่างจากตอนบ่าย หรือต่างจากบัลลังก์ท่ีผ่านมา นั่นคือจะเห็นความต่างไป เพราะฉะน้ัน เรามา ปฏิบัติกัน ทุกครั้งที่ปฏิบัติ เริ่มต้นด้วยการยกจิตขึ้นสู่ความว่าง ทาจิตให้ว่าง ๆ สบาย ๆ ทาจิตให้ว่าง ๆ ยกจิตขึ้นสู่ความว่าง ทาจิตให้กว้าง ให้กว้างเท่าห้องนี้ ๆ บริเวณน้ี จากน้ัน...ขอเพ่ิมอีกนิดหนึ่งว่า พอทาจิต ให้ว่าง ให้กว้าง ให้ว่างแล้ว ก็น้อมพลัง นึกถึงความดี นึกถึงความสุข ระลึกถึงบุญกุศลท่ีเราทา น้อมเข้ามา ใส่ตัว ใส่ใจท่ีว่างแล้วนี่นะ
ใจที่ว่าง กว้างเท่าห้องนี้ รู้สึกเบา แต่สิ่งที่เวลาเราเติม...ความสุขนะ ให้ย้อนกลับมาดูบริเวณหัวใจ ของเรา เขาเรียกบริเวณหทยวัตถุ จากคอถึงลิ้นปี่ ตรงนี้...เบา ๆ มีความโล่ง ความเบาด้วย เวลานึกถึงบุญ นึกถึงความดี นึกถึงบุญกุศล น้อมเข้ามาใส่บริเวณหทยวัตถุ บริเวณหัวใจของเรา เราจะสัมผัสได้ง่าย รู้สึก ได้ง่ายว่า เมื่อเราระลึกถึงความดี นึกถึงความสุข ความอิ่มใจ ความสบายใจ ตรงบริเวณหทยวัตถุของเรา จะชัด การน้อมความดี น้อมพลังเข้ามาใส่ใจตรงนี้ เป็นการเพ่ิมพลังจิตตัวเอง เป็นการเพ่ิมพลังให้กับจิต ของเรา ทาให้จิตเรามีกาลัง
นอกจากว่างแล้ว อะไรที่มีกาลัง ก็คือทาให้จิตมีสมาธิ มีความต้ังม่ัน จิตมีความตื่นตัว มีความ หนาแน่นขึ้น หรือมีความสุขมากข้ึน ถ้าเราเติมความสุข ความรู้สึกดี ๆ นะ สังเกต...แล้วปกติ อาจารย์จะ