Page 52 - EBook_Neat
P. 52

ุ
                                           หนมำนเข้ำลงกำ

























                   ์
       หนุมำนเหำะขำมมหำสมุทรรอบกรุงลงกำ และได์ต์อสูกับผีเสื้อสมุทรที่รักษำด์ำนสมุทรอย หนุมำน
                                                                                                  ู
                                                                                               ์
  เอำชนะส ำเร็จจึงได์เหำะไปพบเขำโสฬส และคิดวำเป์นเขำนิลกำฬ หนุมำนเขำลองภูมิกับฤำษีนำรทแต์
                                                  ์
                                                                              ์
   ์
  แพ
                                             หนมำนถวำยแหวน
                                                  ุ

























                                             ์
                                                     ์
                                                                                       ์
       ฝ ์ำยนำงสีดำเจ็บช้ ำใจมำกที่ถูกทศกรรฐคุมขังไว และยังถูกนำงก ำนัลของทศกรรฐด์ำทอด์วยค ำ
                                                ์
               ์
                                                                  ์
                                                                    ์
                                           ์
                                                                                                  ์
   หยำบ จึงคิดฆำตัวตำย แต์ดีที่หนุมำนมำชวยไวได์ทัน หนุมำนแจงขำวและถวำยแหวนกับสไบแกนำง
                                                            ์
   แต์นำงสีดำก็ยังไมเชื่อ หนุมำนจึงทูลเลำควำมสัมพันธระหวำงพระรำมและสีดำที่เมืองมิถิลำ ท ำให์นำงส            ี
                                                       ์
                   ์
                                       ์
   ดำตัดสินใจเชื่อหนุมำนทูลนำงสีดำวำ ตนจะพำกลับไปหำพระรำม แต์นำงสีดำไมยอม เพรำะเห็นวำ
                                     ์
                                                                                                    ์
                                                                                  ์
                                                                                                ์
                                                                      ์
   เป ์นควำมอัปยศที่ต์องด์วยให์ลิงมำลักพำตัวไป จึงให์หนุมำนไปทูลแกพระรำมให์กรีฑำทัพมำฆำทศ
   กรรฐจะเหมำะสมกวำ
     ์
                     ์
   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57