Page 47 - EBook_Neat
P. 47

พระรำมออกบวช


























                                                                  ์
       ต ์อมำ ท์ำวทศรถคิดสละรำชบังลังค์และมอบรำชสมบัติให์แกพระรำม แต์นำงค์อมกุจจีที่เคยแค์นก               ็
                    ์
  พยำยำมขัดขวำงไมให์พระรำมได์ครองเมือง นำงค์อมกุจจียุยงพระนำงไกยเกษีให์ก ำจัดพระรำมเสีย
  และยกให์พระพรตที่เป์นบุตรของนำงขึ้นครองเมืองแทน พระนำงไกยเกษีจึงท ำทีไปทวงสัญญำจำกท์ำว

                                      ์
  ทศรถ เมื่อครำวที่ท์ำวทศรถสกับยักษปทูตทันต์ ท์ำวทศรถจึงจ ำเป์นต์องรับปำกจะยกรำชสมบัติให์พระ
                              ์
                                 ู
                                                            ์
  พรต และสั่งให์พระรำมออกบวชเป์นฤำษีเป์นเวลำสิบสี่ป์ ฝำยนำงสีดำและพระลักษณ์เมื่อเห็นพระรำม
  ออกบวช จึงขอติดตำมไปด์วย ทั้งสำมองค์ได์หนีออกไปจำกวังไปยังเขำสัตตกูตในตอนกลำงคืน

                                              ์
       เมื่อท์ำวทศรถทรำบเรื่องก็ตรอมใจตำย ฝำยพระพรตกับพระสัตรุตที่เดินทัพกลับมำ เพื่อหวังจะ
                                                                          ์
                                                                                                  ์
                                                                                                     ์
  แสดงควำมยินดีกับพระรำมที่จะขึ้นครองเมือง ก็เกิดควำมตกใจเมื่อพบวำท์ำวทศรถสิ้นพระชนมแลว
  พระพรตคิดจะไปฆำพระมำรดำ แต์พระสัตรุตห์ำมไว ทั้งพระพรตและพระสัตรุตจึงตัดสินใจออกบวช
                                                      ์
                    ์
   ์
  แลวติดตำมพระรำมไป พรอมกับพระนำงเกำสุริยำ พระนำงไกยเกษีพระนำงสมุทรเทวี เพื่อไปรับ
                           ์
  พระรำมกลับมำครองเมืองพระรำมไมยอมกลับเพรำะเคยรับปำกกับท์ำวทศรถไวแลว พระพรต กับพระ
                                                                                  ์
                                                                                     ์
                                      ์
                            ์
  สัตรุต จึงทูลวำถำสิบสี่ป์แลว พระรำมยังไมยอมกลับ ตนจะยอมตำย พระพรตจึงได์สรำงเมืองประจันต
                                            ์
                 ์
              ์
                                                                                       ์
                                                   ์
                           ์
                                                      ู
  คำมที่ ชำยแดนอยุธยำ แลวประทับรอพระรำมอยที่นั่น สวนพระสัตรุตก็ได์ไปครองกรุงศรีอยุธยำ
                                                          ์
   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52