Page 15 - Artificial Bunny
P. 15
“ไม่เจ็บแล้วเหรอ?”
ทันทีที่เขาทัก อีกฝ่ายก็สีหน้าเปลี่ยนไป นั่งเบะปาก น้ าตา
คลอเบ้า เตรียมพร้อมจะร้องไห้อยู่ตรงนั้น
“ลุกมานี่สิ เดี๋ยวท าแผลให้”
เห็นร่างเล็กลุกมาจริง ๆ ปริญก็เริ่มสบายใจขึ้น กระต่าย
กลายเป็นคนสามารถเข้าใจที่ปริญสื่อสารได้ จะได้คุยกันง่าย ๆ
หน่อย
“เอามือมา”
“........”
“ทนเจ็บหน่อยนะ”
“โอ๊ย!”
เพียงแค่เอาส าลีชุบแอลกอฮอล์เช็ดไปรอบแผลไม่ทันไร
เจ้ากระต่ายก็ร้องไห้ออกมาทันที จากที่ตอนแรกน้ าตาคลอเบ้า
ก็กลับกลายเป็นสายน้ าไหลเปรอะเปื้อนแก้มเนียนซะอย่างนั้น
“ขอโทษ ๆ จะเช็ดเบา ๆ นะ”
กว่าจะท าแผลให้เสร็จได้ใช้เวลาเกือบ 10 นาที เพราะเจ้า
กระต่ายเอาแต่ร้องไห้ แถมยังชักมือหนีอีก เขาต้องรวบมือทั้งสอง
ข้างไว้ด้วยมือข้างเดียว แต่ก็ไม่วายถูกบีบรัดมือเสียแน่นแต่ไม่เป็นไร
แรงน้อยนิดแค่นั้นเขาไม่รู้สึกเจ็บสักนิด
“เรียกฉันว่าปริญนะ เป็นเจ้าของบ้าน”
“ปริญ”
“นายคงยังไม่มีชื่อ งั้นฉันจะตั้งให้ก็แล้วกัน”
“.......”
“ชื่อ ‘เจี้ยน’ เป็นไง”
