Page 28 - Artificial Bunny

“โซ่ นายท าได้ยังไง ฉันเห็นนายเป็นเพื่อนมาตลอด ไม่คิด

ว่าจะมาหักหลังกันแบบนี้”
“คิดว่าแค่ค าว่าเพื่อนจะหยุดฉันได้งั้นเหรอ ถ้าไม่มีนาย

งานของฉันก็สร้างเงินมหาศาลกับชื่อเสียงให้ฉันได้แล้ว!”

ท้ายประโยค โซ่ตะคอกใส่ปริญอย่างโมโห
“เจี้ยน ที่ผ่านมานายหลอกฉันมาตลอดงั้นเหรอ”

สรรพนามที่เปลี่ยนไปท าให้เกิดเป็นความรู้สึกเจ็บปวด

“ขอโทษ” เจี้ยนอยากอธิบายให้ปริญฟัง แต่ความจริงพูด
ได้เพียงค าสั้นๆ ส่งผ่านความรู้สึกผิดหวังให้ไปถึงจิตใจอีกคน

“ดี! รวมหัวกันหลอกฉันทั้งหมด ฉันมันโง่เองที่ยอมให้พวก

นายหลอกได้ งั้นต่อจากนี้ฉันจะไม่โทษพวกนาย ขอแค่ไปให้พ้นหน้า
ฉันก็พอ!” ปริญตะคอกใส่คนทั้งคู่

“ส่วนนาย โซ่ อยากได้ชื่อเสียงมากนักฉันก็ยกให้นายได้
ฉันจะออกจากองค์กร แล้วต่อไปนายอยากท าอะไร อยากจะไปดัง

ที่ไหนก็เชิญ!” ปริญหันไปพูดกับโซ่ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนอน

เพื่อระงับอารมณ์ของตัวเอง
“ปริญ เดี๋ยวก่อน ฟังเจี้ยนก่อน” เจี้ยนตะโกนตามหลังไป

แต่เจ้าของชื่อไม่หันหลังกลับมาเหลียวแล
ทุกอย่างจบลง ความเป็นเพื่อนไม่มีอีกต่อไป แม้แต่

ความรู้สึกดี ๆ ก็ไม่เหลือให้กับคนที่ตนเองรักและอยู่ด้วยกันทุกวัน

โซ่ยืนอยู่ที่เดิมนิ่งๆไม่มีการแสดงออกทางสีหน้า ไม่รู้ว่าใน
ใจเขาก าลังคิดอะไรอยู่ หลังจากนั้นไม่นานก็เดินออกไปจากบ้านพัก

เจี้ยนที่ไม่สามารถยื้อปริญไว้ได้ ได้แต่ยืนมองประตูที่ถูกปิด

ลง สายน้ าตาซึ่งไม่ทราบที่มาไหลลงอาบแก้มเนียน ไหนจะมี