Page 4 - Yoyne
P. 4
יוֹנה
איך האָב גערופֿן פֿון מ ַײן נױט צו גאָט,
און ער האָט מיר געענטפֿערט;
פֿון דעם בױך פֿון אונטערערד האָב איך געשריען,
האָסטו צוגעהערט מ ַײן ָקול.
4װאָרום האָסט מיך אַר ַײנגעװאָרפֿן אין דער טיפֿעניש,
אין האַרצן פֿון די ימען,
און דער שטראָם האָט מיך אַרומגענומען;
אַלע ד ַײנע װעלן און אינדן
ז ַײנען אַריבערגעגאַנגען איבער מיר.
5און איך האָב געװעסט געזאָגט:
איך בין פֿאַרטריבן פֿון פֿאַר ד ַײנע אױגן;
אָבער איך װעל װידער נאָך קוקן
אױף ד ַײן הײליקן טעמֿפּל.
6װאַסערן האָבן מיך אַרומגערינגלט ביזן נפֿש,
דער תּ ָהום האָט מיך אַרומגענומען,
ט ַײכגראָז איז געװען געװיקלט אַרום מ ַײן קאָפּ.
7צו די גרונטן פֿון די בערג האָב איך גענידערט,
די ערד ]האָט פֿאַרשלאָסן[ פֿאַר מיר
אירע ריגלען אױף אײביק.
אָבער דו האָסט אױפֿגעבראַכט פֿון גרוב מ ַײן לעבן,
דו יהוה מ ַײן גאָט.
8װען מ ַײן זעל איז געװען פֿאַרחלשט אין מיר,
האָב איך אָן גאָט געדאַכט,
און מ ַײן תּפֿילה איז געקומען צו דיר,
אין ד ַײן הײליקן טעמֿפּל.
9די װאָס האַלטן זיך אָן פֿאַלשע נישטיקײטן
פֿאַרלאָזן זײער גענאָדיקן;
10אָבער איך װעל שלאַכטן צו דיר,
מיט אַ ָקול פֿון דאַנקעניש;
װאָס איך האָב אַ נדר געטאָן װעל איך באַצאָלן.
די ישועה איז ב ַײ גאָט.
11און גאָט האָט געהײסן דעם פֿיש ,און ער האָט אױסגעשֿפּיגן יוֹנהן
אױף דער יבשה.
