Page 1730 - JUNIO 2024
P. 1730

Ven xunto a min...                                              3


                  Divos meu, Divos meu!


                  Cando por fin poderei mirarche e tocarche?

                  Cando será que poida sentir a túa respiración?


                  Divos meu, axúdame a soportar esta distancia, déixame durmir nos seus brazos,
                  que o primeiro que vexan os meus ollos sexa o seu doce mirada sobre o meu corpo

                  espido...

                  Esta espera quéimame e mátame a alma, pero confiando no teu amor calo e
                  espero que chegue o día de demostrarche o meu amor. Ai o meu amor, que belo

                  será o noso bico cheo de paixón...

                  Esta espera quéimame a alma... vólveme tola, e éncheme de desesperación. Feixe

                  o  que  teñas  que  facer...  pero  faino  pronto  porque  morro  por  bicarche  e
                  amarche... morro... por beberme o teu amor.


                  Fóra a choiva cae e eu encérrome no meu cuarto para pensar en ti, para poder
                  escribir esta carta que tiña para ti... onde gardo moitos sentimentos que provocas

                  ti en min...

                  Quixese compartir a miña vida contigo, estar ao teu lado en todo momento.

                  Quixese formar parte da túa vida, unir as nosas, e que nunca máis teñas que
                  desaparecer dos meus soños, quero que xa esteas xunto a min, amor.


                  É un soño, unha ilusión, o querer do meu corazón, estar contigo... vivir contigo.

                  Ven amor, ven xunto a min.

                  Teño un gran amor.


                  Ola o meu amor quero que leas esta carta.

                  Estou moi orgulloso de ti, teño un gran amor, alguén que me fai sorrir e facer

                  cousas marabillosas, sacas o mellor de min, fasme ser unha mellor persoa, a túa
                  soa presenza fai que todo o que me rodee sexa belo, así como a túa alma.


                  Quen non che coñece, non sabe o marabillosa que es, pero non só por fóra, senón
                  unha persoa de sentimentos bos, que non sabe de dobleces nin falsías, de alí a

                  miña admiración por ti, ao home que hai en ti e ao neno que levas dentro.
   1725   1726   1727   1728   1729   1730   1731   1732   1733   1734   1735