Page 7 - e-book 35 years
P. 7

กฐินสามัคคีครบรอบ ๓๕ ปี




                  น้อมส�ำนึกในพระคุณอันยิ่งใหญ่สุดคณำนับ



              ท่ำนพระอำจำรย์ประเสริฐ ฐำนังกโร พระผู้มีควำมแตกฉำนในพระสัทธรรม

                                       ึ
        ค�ำสอนของพระผู้มีพระภำคเจ้ำ ซ่งท่ำนได้พิสูจน์ให้เห็นเป็นประจักษ์แล้วว่ำ
        องค์ธรรม ๓ ประกำร คือ ปริยัติ ปฏิบัติ และปฏิเวธ สำมำรถส่งผลสืบเนื่องต่อกัน
                                                            ี
                                                 ั
                        ิ
        และกัน กำรจะเร่มจำกองค์ธรรมใดก่อนหลังน้นจึงไม่เป็นท่กังวลใจส�ำหรับผู้ฝึก
        ปฏิบัติวิปัสสนำกรรมฐำน และด้วยกำรน้อมน�ำพระธรรมค�ำสอนมำอรรถำธิบำย
                                       ั
        ได้อย่ำงพิสดำร ถูกต้องตำมล�ำดับข้นตอน จำกง่ำย ยำก ไปสู่ควำมลุ่มลึก โดย
                           ื
        มีควำมสัมพันธ์ต่อเน่องกัน ท�ำให้ผู้ปฏิบัติเกิดควำมรู้สึกปีต ปรำโมทย์และเกิด
                                                            ิ
        ควำมกระตือรือร้นอยำกจะปฏิบัติตำม
              แม้ข้ำพเจ้ำจะเป็น “ลูกศิษย์” ของท่ำพระอำจำรย์ได้ไม่นำนแต่ที่สัมผัสได้
                     ี
                     ่
                                          ื
                                      ่
                       ้
              ่
          ั
        นบแตวนแรกทเขำกรำบนมัสกำรทำน คอ ควำมเมตตำและควำมกรุณำ โดยเฉพำะ
               ั
        ให้ควำมเป็นกันเองกับทุกๆ คน อย่ำงเท่ำเทียมกัน ก่อให้ควำมอบอุ่นใจ เสมือน
                                ั
                                                                ื
        ท่ำนเป็นท่พ่งท่ปลอดภัยท้งในยำมทุกข์และในยำมสุข และเม่อได้เข้ำใกล้ ได้
                   ึ
                  ี
                      ี
        ไต่ถำมธรรมะ หรือไต่ถำมถึงปัญหำทำงโลก ท่ำนก็จะอดทนฟังด้วยควำมต้งใจ
                                                                          ั
                                       ั
        ด้วยควำมรู้สึกท่ดีตลอดเวลำ จำกน้นท่ำนถึงจะให้ค�ำปรึกษำ ให้ค�ำแนะน�ำว่ำส่ง
                                                                             ิ
                      ี
        ใดควรสิ่งใดไม่ควร ซึ่งแนวทำงกำรแก้ปัญหำต่ำงๆ นั้น เป็นที่น่ำอัศจรรย์ใจยิ่งนัก
                                                              ิ
                             ั
                                                                     ี
                                                                  ึ
        ว่ำ กำรแก้สภำวธรรมน้น ใช้แก้ได้ท้งทำงโลกและทำงธรรม ส่งหน่งท่ท่ำนมักจะ
                                        ั
                                                ึ
        สอนอยู่เสมอๆ คือ พึงกระท�ำควำมดีให้เกิดข้นภำยใน คือ กำรขัดเกลำจิต กำร
                                      ี
                                                                      ื
        พัฒนำสภำพจิตให้ด แล้วจึงน�ำจิตท่ดีน้นไปใช้รับรู้ต่ออำรมณ์ภำยนอก เม่อจิตเรำด    ี
                                         ั
                         ี
        ควำมดีนั้นก็จะแผ่ออกไปสู่ครอบครัว สู่สังคม และสู่ประเทศชำติในที่สุด
        8
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12