Page 39 - <4D6963726F736F667420576F7264202D20C3B8B93120BEC3D0C3D2AAE2CDA7A1D2C320E1A1E920332E646F63>
P. 39
หน้า ๓๙
ิ
เล่ม ๑๓๔ ตอนที ๔๐ ก ราชกจจานุเบกษา ๖ เมษายน ๒๕๖๐
่
ในกรณีทีเปนทีสงสัยว่ารางพระราชบญญัติใดเปนรางพระราชบญญัติเกยวด้วยการเงน ให้เปนอํานาจ
่
ี
ิ
็
่
ั
่
็
่
ั
็
่
ั
่
้
้
่
ิ
ของทีประชุมรวมกนของประธานสภาผูแทนราษฎรและประธานคณะกรรมาธการสามัญของสภาผูแทนราษฎร
็
้
ทุกคณะเปนผูวินิจฉัย
ให้ประธานสภาผูแทนราษฎรจัดให้มการประชุมรวมกนเพือพิจารณากรณีตามวรรคสอง
่
่
ั
ี
้
่
ภายในสบห้าวันนับแต่วันทีมีกรณีดังกล่าว
ิ
ั
ั
่
่
็
ี
มติของทีประชุมรวมกนตามวรรคสอง ให้ใช้เสียงขางมากเปนประมาณ ถ้าคะแนนเสยงเท่ากน
้
้
ให้ประธานสภาผูแทนราษฎรออกเสียงเพิมขึนอีกเสียงหนงเปนเสียงชีขาด
่
ึ
็
้
้
่
่
ี
้
่
้
ื
ั
้
มาตรา ๑๓๕ รางพระราชบญญัติใดทีสมาชิกสภาผูแทนราษฎรหรอผูมสิทธิเลือกตังเปนผูเสนอ
็
้
่
้
ั
้
และในชันรบหลักการไม่เป็นร่างพระราชบัญญัติเกียวด้วยการเงิน แต่สภาผูแทนราษฎรได้แก้ไขเพิมเติม
่
้
และประธานสภาผูแทนราษฎรเห็นเองหรอมสมาชิกสภาผูแทนราษฎรทักท้วงต่อประธานสภาผูแทนราษฎร
้
ี
ื
้
่
้
่
ี
็
้
ว่าการแกไขเพิมเติมนันทําให้มลักษณะเปนรางพระราชบัญญัติเกยวด้วยการเงน ให้ประธานสภาผูแทนราษฎร
่
ิ
ี
้
ั
่
่
สังระงบการพิจารณาไว้กอน เพื่อดําเนินการต่อไปตามมาตรา ๑๓๔ วรรคสอง วรรคสาม และวรรคสี ่
ในกรณีทีทีประชุมรวมกนตามวรรคหนึงวินิจฉัยว่า การแกไขเพิมเติมทําให้รางพระราชบญญัตินัน
่
ั
่
้
่
่
ั
่
้
่
ี
ิ
่
้
้
มลักษณะเป็นรางพระราชบญญัติเกยวด้วยการเงน ให้ประธานสภาผูแทนราษฎรส่งรางพระราชบญญัตินัน
ั
ี
่
ั
่
้
ี
ั
ั
ไปให้นายกรฐมนตรรบรอง ถ้านายกรัฐมนตรีไม่ให้คํารับรอง ให้สภาผูแทนราษฎรดําเนินการแก้ไขเพือมิให้
่
ั
่
ี
่
รางพระราชบญญัตินันเปนรางพระราชบญญัติเกยวด้วยการเงน
้
่
็
ั
ิ
่
มาตรา ๑๓๖ เมอสภาผูแทนราษฎรได้พิจารณารางพระราชบญญัติและลงมติเห็นชอบแล้ว
่
ั
ื
้
้
้
ให้สภาผูแทนราษฎรเสนอร่างพระราชบัญญัตินันต่อวุฒิสภา วุฒิสภาต้องพิจารณาร่างพระราชบัญญัติ
ั
ิ
็
ทีเสนอมานันให้เสรจภายในหกสิบวัน แต่ถ้ารางพระราชบญญัตินันเปนรางพระราชบญญัติเกยวด้วยการเงน
้
่
็
ี
่
ั
่
่
้
้
ต้องพิจารณาให้เสรจภายในสามสบวัน ทังนี เว้นแต่วุฒิสภาจะไดลงมติให้ขยายเวลาออกไปเป็นกรณีพิเศษ
็
้
ิ
้
่
่
ซึงต้องไม่เกินสามสิบวัน กําหนดวันดังกล่าวให้หมายถึงวันในสมัยประชุม และให้เริมนับแต่วันที ่
ั
รางพระราชบญญัตินันมาถึงวุฒิสภา
้
่
ึ
่
่
่
ู
ั
ระยะเวลาในวรรคหนง ไมให้นับรวมระยะเวลาทีอยในระหว่างการพิจารณาของศาลรฐธรรมนูญ
่
ตามมาตรา ๑๓๙
่
ถ้าวุฒิสภาพิจารณาร่างพระราชบญญัติไมเสรจภายในกาหนดเวลาตามวรรคหนึง ให้ถือว่าวุฒิสภา
่
็
ั
ํ
่
ได้ให้ความเห็นชอบในรางพระราชบญญัตินัน
ั
้
ู
้
่
ในกรณีทีสภาผแทนราษฎรเสนอรางพระราชบญญัติเกยวด้วยการเงนไปยังวุฒิสภา ให้ประธาน
่
ิ
่
ั
ี
้
ั
็
สภาผูแทนราษฎรแจ้งให้วุฒิสภาทราบและให้ถือเปนเด็ดขาด หากมได้แจ้ง ให้ถือว่ารางพระราชบญญัตินัน
้
ิ
่
่
็
ไมเปนรางพระราชบญญัติเกยวด้วยการเงน
่
ี
่
ิ
ั
็
ั
ื
่
มาตรา ๑๓๗ เมอวุฒิสภาได้พิจารณาร่างพระราชบญญัติเสรจแล้ว
(๑) ถ้าเห็นชอบด้วยกบสภาผูแทนราษฎร ให้ดําเนินการต่อไปตามมาตรา ๘๑
ั
้
