Page 112 - O ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ
P. 112
«Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης»
Εκκλ. 6,2
…να υπάρξη δηλαδή ένας άνθρωπος, στον οποίον ο
Θεός να δώση πλούτον, υλικά αγαθά και δόξαν, να μη
στερήται από τίποτε, όσα επιθυμεί η ψυχή του, και
όμως να μη επιτρέψη ο Θεός εις αυτόν να απολαύση τα
αγαθά του, να φάγη και να χορτάση από αυτά· αλλά να
παραχωρήση ο Θεός να του τα φάγη άλλος άνθρωπος,
ξένος. Αυτό είναι ματαιότης, αρρώστια κακή δια τον
άνθρωπον.
112
Ο ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ
