Page 48 - O ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ
P. 48
«Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης»
Εκκλ. 2,26
Διότι ο Θεός στον άνθρωπον, που τον βλέπει
αγαθόν, έδωσε σοφίαν και γνώσιν και χαράν. Εις δε
τον αμαρτωλόν έδωσεν αγωνιώδη απασχόλησιν, δια
να θησαυρίζη και να συγκεντρώνη υλικά αγαθά,
ώστε να αφήση αυτά στον άνθρωπον τον αγαθόν
ενώπιον του Θεού. Αλλά και αυτά είναι ματαιότης.
Κούφια πνοή του ανέμου, που έρχεται και
παρέρχεται.
48
Ο ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ
