Page 8 - รายงานเชิงวิชาการ
P. 8
๓
๒.๒ รัชกาลที่ ๒
สมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ( รัชกาลที่ ๒ ) อาจกล่าวว่าในสมัยนี้เป็นยุคทองของ
ดนตรีไทยยุคหนึ่งทั้งนี้เพราะองค์พระมหากษัตริย์ทรงสนพระทัยดนตรีไทยเป็นอย่างยิ่งพระองค์ทรงพระปรีชา
สามารถในทางดนตรีไทยถึงขนาดที่ทรงดนตรีไทย คือ ซอสามสาย ได้มีซอคู่พระหัตถ์ชื่อว่า " ซอสายฟ้าฟาด"
และได้พระราชนิพนธ์เพลงไทยขึ้นเพลงหนึ่งเป็นเพลงที่ไพเราะและอมตะมาจนบัดนี้นั่นก็คือเพลง " บุหลันลอย
เลื่อน" การพัฒนาเปลี่ยนแปลงของดนตรีไทยในสมัยนี้
๑.วงปี่พาทย์เสภาได้มีการน าเอาวงปี่พาทย์มาบรรเลงประกอบการขับเสภาเป็นครั้งแรกนอกจากนี้ยังมี
กลองชนิดหนึ่งเกิดขึ้นโดยดัดแปลงจาก " เปิงมาง" ของมอญ ต่อมาเรียกกลองชนิดนี้ว่า "สองหน้า" ใช้ตีก ากับ
ั่
จังหวะแทนเสียงตะโพนในวงปี่พาทย์ประกอบการขับเสภาเนื่องจากเห็นว่าตะโพนดังเกินไปจนกระทงกลบเสียง
ขับ กลองสองหน้านี้ ปัจจุบันนิยมใช้ตีก ากับจังหวะหน้าทับในวงปี่พาทย์ไม้แข็ง
้
๒.วงมโหรี และเพิ่มฆองวงในวงมโหรีอีก ๑ วง
๓.บทเพลง ในสมัยรัชกาลที่ ๒ การดนตรีมีความเจริญขึ้นตามล าดับและได้มีบทเพลงพระราชนิพนธ์
ชื่อว่าบุหลันลอยเลื่อน ๒ ชั้น
