Page 11 - Skolski casopis
P. 11
Nauka i matematika - Science and mathematics
Školski naučnoistraživački časopis - School science and reserach journal Broj I – Volume I Maj 2020
Vrste četinarskih biljaka u parku
Burzanović Bobana VIII-1
JU OŠ “Sutjeska” Podgorica
Sažetak
Četinarske vrste biljaka se često sade u parkovima zbog svoje dekorativnosti i otpornosti.
Istraživanje četinara u parku vršeno je tokom 2019.godine. Pronađeno je 4 vrsta četinara: alepski bor,
crni bor, čempres i keder.
Polazne informacije
Četinari se ubrajaju u golosjemenice. Drvenaste forme imaju dobro razvijeno stablo i jak
korijen. Kao što postoje drvenaste forme, tako postoje i žbunaste vrste, kao što je kleka.
Četinari (lat. Pinophyta) obuhvataju 630 savremenih vrsta (2).
U Crnoj Gori postoji više vrsta četinara,kao što su: jela, crni bor, alepski bor, tisa, smrča,
primorski bor (1). Većina vrsta koje se srijeću u Crnoj Gori su vječno zelene biljke, dok neke odbacuju
listove poput ariša.
Listovi nekih četinara su najčešće četine, one mogu biti kratke, kao kod tise, ali mogu postojati
i duge kao kod americkog bora. Neki četinari mogi imati listove u obliku ljuspi (čempres). Pojedine
vrste četinarskih biljaka poput efedre nemaju listove.
U šišarkama ( reproduktivni organi) se nalaze polni organi. Muške šišarke čine prašnički
listovi skupljeni u rese. Svaki prašnički list ima dva prašnika sa pračničkim zrnima. U svakom
prašničkom zrnu su dvije nepokretne polne ćelije. Ženske šišarke sadrže plodne listiće. U svakom
plodnom listiću su dva sjemena zametka sa ženskom polnom ćelijom. Sjemeni zameci leže otvoreno
na plodnim listovima, i kažemo da su goli (2). Oprašivanje se odvija uz pomoć vjetra.
Cilj rada sa pretpostavkom
U gradskim parkovima i dvorištima sade se četinarske biljke koje su otporne. Na osnovu
izgleda biljke tokom posmatranja pretpostavljeno je da se u parku srijeću slijedeće vrste četinara:
alepski bor, keder, čempres i crni bor, jela, smrča.
Cilj ovog istraživanja je utvrđeivanje vrsta koje se srijeću u parku.
Materijal i metode
Istraživanje je sprovedeno tokom časova biologije. Sakupljeni su i fotografisani listovi šišarke
i izgled stabala. Da bi se utvrdile vrste korišćena je metodu upoređivanja, nađenog materijala sa
literaturnim podacima – ključevima za determinaciju (1,2,3).
11