Page 32 - VAJIRAVUDH
P. 32

แด่..VC 96







                                             ้
                จุดเริ่มต้นแห่งการเดินทางเพื่อเขามาเป็นส่วนหนึ่งของ
                                                            ่
                                                 ู
                                                    ื
                                                        ่
                                              ั
                                              ้
         วชิราวุธวิทยาล้ยเมื่อย้อนไป 9 ปีที่ผ่านมานนดเหมอนชางผานไป
                                                        ้
                                                             ี
         รวดเร็วเหลือเกิน พวกเรา “VC 96” อาจมีจุดเร่มต้นในรวโรงเรยน
                                                        ั
                                                ิ
         มหาดเลกหลวงไมเทากนบางเขาเรยนตอนประถมศกษาปท 4 บาง
                                                        ี
                        ่
                            ั
                                                   ึ
               ็
                                   ้
                                     ี
                          ่
                                                              ้
                               ้
                                                          ี
                                                          ่
         ก็เข้าเรียน ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ซึ่ึ่งแตกต่างกันไปตามช่วงเวลา
                                         ู
                                          ื
         และเวลาอีกเช่นกันท่นาพาพวกเราเรียนร้เร่อยมาจนถึงปีน ปีท่พวกเรา
                          ำ
                                                          ี
                                                       ี
                                                       ้
                         ี
         ได้เป็นพี่ใหญ่ที่เติบโตเป็นสุภาพบุรุษวชิราวุธอย่างแท้จริง และพร้อม
         ที่จะออกไปใช้ชีวิตนอกรั้วโรงเรียน และสร้างอนาคตของแต่ละคน
                  ็
                         ่
                          ่
                          ี
                            ี
                     ้
                     ู
                                   ้
          ้
            ิ
                                               ิ
         ใหเตบโตเปนผใหญทมความพรอมในการเผชญโลกอนกวางใหญ          ่
                                                          ้
                                                      ั
                                                       ี
                  ู
         ด้วยความร้ความสามารถ และประสบการณ์ท่ได้รับจากท่น่…วชิราวุธ
                                                        ี
                                             ี
                                                         ี
                                                        ี
         วิทยาลัย…ท่อันเป็นเสมือนบ้านหลังท่สองของพวกเรา ท่ท่ให้ความ
                                        ี
                   ี
               ี
         อบอ่น ท่ท่ให้ความร และประสบการณ์ในวัยเด็กตลอดมา จวบจนวันน ี ้
                 ี
            ุ
                         ู
                         ้
                                                ี
                               ู
         วันท่สุภาพบุรุษวชิราวุธ ผ้มีความเพียบพร้อมท่จะเดินทางไปในโลก
            ี
                                                ั
                               ี
                             ี
                                                              ี
                                                              ่
         กว้าง..แม้ว่าช่วงเวลา 1 ป ท่คุณครูได้สอนเราในช้นมัธยมศึกษาปีท 5
                                   ื
                              ่
                                                 ี
                       ั
         อันเป็นช่วงเวลาส้น ๆ แตได้มีเร่องราวมากมายท่สามารถร้อยเรียง
                                  ึ
                    ี
         เป็นเร่องเล่าท่มีพวกเราเป็นหน่งในตัวละครเอก อยากให้พวกเราร้ว่า
             ื
                                                              ู
         คุณครูมีความสุขทุกวันท่ได้สอน รอพวกเรามาเรียน และโมโหพวกเรา
                             ี
                                                   ่
                                                           ำ
                                     ื
                                            ่
         เวลาเราดอ แต่เมอเวลาผ่านไป…เร่องราวตาง ๆ ทพวกเราทาให้คร ู
                       ื
                 ื
                 ้
                                                   ี
                       ่
                                              ่
                                        ิ
               ั
                                                      ึ
                                                   ่
         โมโหกลบกลายเปนเรองราวททาใหครยมแบบไมรตวเมอนกถงพวกเรา
                                                         ึ
                                               ้
                                               ู
                                                   ื
                                                 ั
                                        ้
                                 ำ
                                ี
                                      ู
                                    ้
                         ่
                         ื
                                ่
                      ็
         ได้อย่างเหลือเช่อ…. และก็ได้พบว่าช่วงเวลาท่สอนเป็นอีกช่วงเวลา
                                               ี
                      ื
         หนึ่งของชีวิตที่มีความสุขมากที่สุด
                            ี
                และในโอกาสน…..โอกาสทพวกเราได้จบการศึกษา ในปี
                                       ่
                            ้
                                       ี
         การศึกษา 2566 คุณครูขอให้พวกเรามีความสุขกับทุก ๆ เรื่องราว
         ของชีวิตที่พวกเราเลือกเดิน ประสบความสำาเร็จสมดังปรารถนา
          ุ
                                                      ่
                                        ่
                              ึ
                          ั
                                        ี
         ทกประการ และหากวนหน่งขางหน้าทเรารสกไม่มใคร ไมร้จะไปใหน…
                                                        ู
                                                 ี
                                ้
                                           ู
                                           ้
                                             ึ
                           ่
                                     ่
                                     ี
                                           ่
                                             ้
                                                        ิ
                                  ั
         ใหเราหนมา และขอใหรวา บานหลงทสองแหงน……วชราวธวทยาลย…..
          ้
                                             ี
                                                            ั
                          ู
                          ้
                                                  ิ
                              ้
              ั
                         ้
                                                     ุ
                                                           ิ
                                                               ั
                            ้
                          ู
                 ี
          ั
                                                      ้
                 ่
                               ั
                                                   ั
         ยงพรอมทจะเปดประตตอนรบ และโอบกอดพวกเรากลบเขามาเตมพลง
                     ิ
             ้
          ั
         ด่งเช่นวันวาน ท่พวกเราได้ใช้ชีวิตในวัยเรียนใต้ร่มพระบารมีของ
                       ี
         ล้นเกล้าฯ รัชกาลที่ 6 แห่งนี้
                                                 ด้วยรักและผูกพัน
                                                         NaNext
          32
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37