Page 149 - Wattana 146
P. 149

19552






                                                                                               ู
                                                                                             ิ
                                                                          สรัภูัทรั คงคาวัทรั (ติะวััน)
                                                                            ิ
                                                                          Birthday : 16 สืิงหาคม 2546
                                                                          Tel  : 0855169514
                                                                          ที่่�อยู่่� : 263-269 ถ.โกุสื่ยู่์ ต.ปีากุนาโพั อ.เมือง จั.นครัสืวรัรัค์ 60000
                                                                                                 ำ�
                                                                          email : tttawannns@gmail.com

                                                                                                                         �
                                                                                  ตะวัน ล่กุสืาวเจั้าของรั้านที่องจัากุนครัสืวรัรัค์ ตะวันเปี็นคนที่พัลังเยู่อะ พัดเกุง �
                                                                                                                                 ่
                                                                                                                         ่
                                                                                                            ั
                                                                                                                                ำ
                                                                                                 ำ
                                                                                                      ำ
                                                                          กุล้าแสืดงออกุ และม่ความเปี็นผ่้นาสื่ง ที่าให้เธ์อมกุจัะได้เปี็นตัวแที่นในกุารัพั่ดนาเสืนอ
                                                                                                     ่
                                                                                                              ่
                                                                                                  ุ
                                                                              ั
                                                                                                                  ์
                                                                                                                            �
                                                                          หน้าช�นเรั่ยู่น คอยู่ปีรัะสืานงานกุับคณ์ครั และยู่ังเปี็นพั�เช่ยู่รัสืฟั้าอ่กุด้วยู่ แตเพัรัาะตะวัน
                                                                                                                   ่
                                                                                         ้
                                                                                      ำ
                                                                                                      ั
                                                                          เปี็นคนที่่�เสื่ยู่งดังที่าใหน้อง ๆ หลายู่คนมกุจัะกุลัวเธ์อเพัรัาะคิดว�าเธ์อดุและน�ากุลัว แต�
                                                                          ในมุมมองของเพัื�อน ๆ คือตะวันเปี็นคนรั�าเรัิงเฮ้ฮ้า คอยู่สืรั้างความสืุขและเสื่ยู่งหัวเรัาะ
                                                                          ใหกุับที่กุคนเสืมอ ในเวลาเรั่ยู่นตะวันชอบที่่�จัะชวนคณ์ครั่คยู่และถามสืิ�งที่่�สืงสืยู่เสื่ยู่งดัง
                                                                                                                              ั
                                                                                                             ุ
                                                                               ุ
                                                                                                                 ุ
                                                                            ้
                                                                                                �
                                                                                          ิ
                                                                                                                      �
                                                                          ฟัังชัด แต�ถ้าเห็นตะวันน�งแสืดงวาเธ์อกุำาลังหลับ ซ�งเธ์อหลับได้ไม�คอยู่เน่ยู่นเที่าไรั ที่าให้
                                                                                                                                 ำ
                                                                                                                             �
                                                                                                           ึ
                                                                                                       ึ
                                                                          หลายู่ครั�งที่คณ์ครั่ต้องเรั่ยู่กุชื�อตะวันให้ต�นข�นมาเรั่ยู่น ถึงแมวาเธ์อจัะหลับ ๆ ต�น ๆ แต �
                                                                                                     ื
                                                                                                                               ื
                                                                                   ุ
                                                                                  �
                                                                                ั
                                                                                  ่
                                                                                                                   �
                                                                                                                  ้
                                                                                                                     ื
                                                                                                          �
                                                                                                          ่
                                                                                                             ่
                                                                                                                            ุ
                                                                                                                       ่
                                                                                                           ่
                                                                                                    ่
                                                                                           ้
                                                                                           ่
                                                                          ด้วยู่ความที่�เปี็นคนเรั่ยู่นรัไวที่ำาให้ตะวันมคะแนนที่ดอยู่�เสืมอ และเม�อมงานกุล�มตะวันมักุจัะ
                                                                                  ่
                                                                                                                               ้
                                                                                                                                ำ
                                                                                             ำ
                                                                          ม่ไอเด่ยู่ด่ ๆ และสืามารัถที่างานได้อยู่�างรัวดเรั็ว เพัื�อน ๆ หลายู่คนจัึงชอบที่่�ไดที่างาน
                                                                            ุ
                                                                                                     ื
                                                                          กุล�มรัวมกุับเธ์อ ว่รักุรัรัมของตะวันที่�เพั�อนที่กุคนจัาได้คือตอน ม.4 เธ์อเคยู่แอบนาหน ่
                                                                                                        ุ
                                                                                                   ่
                                                                                                                                 ำ
                                                                              �
                                                                                                            ำ
                                                                                                                     ึ
                                                                                   ื
                                                                          แฮ้มสืเตอรั์ช�อกุะที่ิเข้ามาในโรังเรั่ยู่นพัรั้อมกุับกุรังและอาหารั ซ�งในเวลาเรั่ยู่นบางครั�ง ั
                                                                                                                �
                                                                                                                           ื
                                                                                                                ่
                                                                              ำ
                                                                                        ำ
                                                                          กุะที่ที่าเสื่ยู่งดัง จัึงที่าให้ตะวันและเพั�อนในห้องพัยู่ายู่ามที่จัะที่ำาเสื่ยู่งกุลบเพั�อไม�ให้คณ์ครั่
                                                                                                  ื
                                                                             ิ
                                                                                                                                 ุ
                                                                          จัับได้ ถึงแมว�าตะวันจัะเปี็นคนตลกุแต�ถ้าหากุเธ์อม่เปี้าหมายู่และตั�งใจัที่่�จัะที่าอะไรัแล้ว
                                                                                   ้
                                                                                                                             ำ
                                                                                                                           ำ
                                                                          เธ์อจัะเต็มที่่�มากุ ๆ เสืมอ และพัวกุเรัาเชื�อว�าตะวันจัะต้องปีรัะสืบความสืาเรัจัดั�งที่่�เธ์อ
                                                                                                                              ็
                                                                                               ่
                                                                                             ุ
                                                                                                                 ุ
                                                                          หวังไว้ได้อยู่�างแน�นอน ขอบคณ์ที่�คอยู่สืรั้างเสื่ยู่งหัวเรัาะใหที่กุคนอยู่่�เสืมอ พัวกุเรัากุ็หวังว�า
                                                                                                                ้
                                                                          ตะวันจัะม่ความสืุขมากุ ๆ นะ ขอให้ตะวันโชคด่
   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154