Page 70 - Wattana 146
P. 70

19531






                                                                                               ิ
                                                                            ปีถมาพรั พรัพจัยภูาค (ติะวััน)

                                                                            Birthday : 27 พัฤษภาคม 2546
                                                                            Tel : 0828735655
                                                                            ที่่�อยู่่� : 1510/1 ถ.มุขมนตรั่ ต.ในเมือง อ.เมือง จั.นครัรัาชสื่มา 30000
                                                                            email : Tawanntws@gmail.com

                                                                                                                 ื
                                                                                   “ตะวัน หรัือ แดดเด่ยู่ว 3 ที่กุคนคงจัะงงกุันว�าช�อแดดเด่ยู่วน่�มาจัากุใครั แล้วกุ ็
                                                                                                     ุ
                                                                              ่
                                                                                                                              ่
                                                                                                          ่
                                                                                         ื
                                                                                           ่
                                                                                                                       ั
                                                                                                                             ่
                                                                            ม่กุ�คน จัรัิง ๆ แล้วช�อน�มาจัากุกุารัรัวมตัวของมน ผิง และตะวัน ที่�งสืามคนน�มเอกุลักุษณ์ ์
                                                                                                                 ้
                                                                                                     ำ
                                                                            ที่่�เหมือนกุันอยู่่�หนึ�งอยู่�างคือความสื่ง ที่าใหที่ั�งสืามคนน่�ไดยู่ืนเข้าเเถวเรั่ยู่งติดกุันหน้าสืุด
                                                                                                        ้
                                                                                                                    �
                                                                                        ่
                                                                                                                            ื
                                                                                                                   �
                                                                                                                      ่
                                                                                                ่
                                                                            (ไม�ต้องบอกุนะว�าสืงมากุหรัือสืงน้อยู่5555555) พัวกุเธ์อได้เลาวาที่�มาของช�อเเดดเด่ยู่วมา
                                                                                                                         ่
                                                                            จัากุกุารัเข้าเเถวหน้าสืุดทีุ่กุวันเเละเเถวหน้ากุ็มักุจัะโดนเเดดทีุ่กุครั�งที่�เข้าเเถว พัวกุเธ์อ
                                                                                                                       ั
                                                                                                                              ิ
                                                                                ึ
                                                                                           �
                                                                                  �
                                                                            เลยู่รั้สืกุวาเหมือนโดนยู่างเปี็นหมเเดดเด่ยู่ว เอกุลักุษณ์์ของตะวันคือถ้าตะวันยู่�มแล้วตาจัะ
                                                                               ่
                                                                                                 ่
                                                                            เปี็นข่ด แต�ถ้าไม�ยู่ิ�มละกุ็ตะวันจัะกุลายู่เปี็นคนที่่�หน้าดุมากุ ไม�ว�าน้อง พั่�หรัือแม้แต�เพัื�อน
                                                                                      ็
                                                                            เองกุ็ตาม ต�างกุกุลัวเธ์อกุันที่ั�งนั�น และนอกุจัากุจัะม่หน้าที่่�ดุแล้ว ตะวันกุยู่ังโหดและแรัง
                                                                                                                           ็
                                                                            เยู่อะมากุ ๆ อ่กุด้วยู่ เยู่อะจันไม�ม่ใครักุล้าเล�นฉุุบต่มือกุับตะวันอ่กุเลยู่ เพัรัาะใครัที่่�เคยู่
                                                                                                                                  ่
                                                                                         ้
                                                                                              ื
                                                                                       ื
                                                                                                                          ่
                                                                                           �
                                                                                                                        ็
                                                                                           ำ
                                                                                                 ุ
                                                                            เลนกุับเธ์อแล้วมอตองชาเลอดที่กุคน เสืรัิมความโหดไปีด้วยู่กุารัเปีนพั�เชยู่รัและพั�เวรัที่ � ่
                                                                             �
                                                                                                                              ์
                                                                                                                            ่
                                                                                         ็
                                                                                                                            ้
                                                                            แค�เดินเข้าไปี น้องกุรั่บหายู่ออกุจัากุโซนกุันไปีหมด และความโหดน่�ไม�ไดม่แค�กุับคนใน
                                                                                                                     �
                                                                                                      �
                                                                            โรังเรั่ยู่นแตคนในครัอบครััวกุ็ไมเว้น อยู่างพั�เมฆพั�ชายู่ตะวันที่ดากุันเองตลอด แต�จัรัิง ๆ
                                                                                                                    ่
                                                                                                                    �
                                                                                   �
                                                                                                            ่
                                                                                                        ่
                                                                                                 �
                                                                                               �
                                                                                 ั
                                                                                �
                                                                                                                     ่
                                                                            แล้วนะรักุกุันมากุ ปีากุแข็งไมตรังกุับใจัสืุด ๆ เลยู่ ด้วยู่ความที่�ตะวันเปี็นคนแมน ๆ เธ์อ
                                                                                                                              ุ
                                                                            จัึงเปี็นคนที่่�ไม�รัักุสืวยู่รัักุงามเลยู่ เธ์อไม�ที่าครั่มอะไรัที่ั�งนั�น แต�งตัวเดิม ๆ ที่กุครัั�งที่่�เจัอ
                                                                            ใชช่วิตเหมือนผ่้ชายู่ เห็นเธ์อที่่�บ้านรัวยู่ ๆ แต�เธ์อกุลับที่าตัวจัน ใชผ้าถุงอันเดิมโดยู่ไม�
                                                                                                                 ำ
                                                                                                                        ้
                                                                             ้
                                                                                                          ่
                                                                            ยู่อมเปีลยู่นต�งแตม.1 จันถึงม.6 และเวลาอยู่�โรังเรั่ยู่นตอนม.1เธ์อกุมักุจัะลืมเอาสืบ�มา
                                                                                    ั
                                                                                       �
                                                                                                                                   ่
                                                                                 �
                                                                                 ่
                                                                                                                         ็
                                                                                                         ่
                                                                                               ่
                                                                            จันที่ำาให้ต้องยู่ืมเพั�อนข้างตอยู่บอยู่ ๆ แบบที่�เรั่ยู่กุวา “ใช้ช่วิตพัอเพั่ยู่งแบบยู่ืมเพั�อนเอา”
                                                                                               �
                                                                                                                                ื
                                                                                             ้
                                                                                             ่
                                                                                        ื
                                                                                                �
                                                                                                             �
                                                                            เห็นเธ์อเปี็นแบบน�แต�เธ์อม่ด่กุรัเปี็นแชมปี์อันดับ 7 ของปีรัะเที่ศในกุารัแข�ง A-Math
                                                                                        ่
                                                                                                 ่
                                                                                                      �
                                                                            ไม�ธ์รัรัมดาเลยู่ละเธ์อคนน� และถึงแม้วาเธ์อจัะดเปี็นคนแรัง ๆ แต�จัรัิงเธ์อเปี็นหน�งใน
                                                                                                                                   ึ
                                                                                                            ่
                                                                                             ่
                                                                                                                            ุ
                                                                                                                               ื
                                                                                                 ึ
                                                                                                     ่
                                                                                               �
                                                                               ่
                                                                                               ่
                                                                            คนที่�ไว้ใจัได้มากุ ๆ เธ์อเปี็นที่ปีรักุษาที่ด และพัรั้อมจัะไฝว้เพัื�อพัวกุเรัาได้ที่กุเม�อ เธ์อเปี็น
                                                                                                     �
                                                                                                      ่
                                                                            คนที่่�มุงมั�นมากุ ๆ เมื�อเธ์อไดรัับมอบหมายู่งานอะไรัไปี เธ์อจัะมุงมันและตั�งใจัที่าใหงาน
                                                                                �
                                                                                                                                ำ
                                                                                               ้
                                                                                                                      �
                                                                                                                                  ้
                                                                                                                       �
                                                                                                            �
                                                                                  ่
                                                                            ออกุมาดเสืมอ หรัือเม�อเธ์ออยู่ากุที่ำาอะไรัสืักุอยู่างให้ได้ เธ์อกุ็ต้องที่ำาให้ได้ ด้วยู่เหตุน ่ �
                                                                                           ื
                                                                                                                                ื
                                                                            ตะวันจัึงต�งใจัเรั่ยู่นฟัิสืกุสื์มากุ จันที่าให้เธ์อเกุงและได้คะแนนด่กุับวิชาน�ตลอด เพั�อจัะเข้า
                                                                                  ั
                                                                                                                          ่
                                                                                          ิ
                                                                                                         �
                                                                                                  ำ
                                                                                                                          ั
                                                                                                  ่
                                                                                    ่
                                                                                                           ่
                                                                            คณ์ะวิศวะที่�เธ์อใฝ่ฝัน หลังจัากุน�ขอให้ตะวันมความสืุขในช่วิตมหาลยู่นะ อยู่�าไปีโหด
                                                                                     �
                                                                            ใสื�ใครัละ เดยู่วกุลัวกุันหมด อยู่�าลืมพัวกุเรัานะ พัวกุเรัากุ็จัะไม�ลืมตะวันเหมือนกุัน
                                                                                     ่
                                                                            รัักุตะวันนะ”
   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75