Page 32 - Vajiravudh96_Edit
P. 32

แด่..VC 96






                                            ้
               จุดเริ่มต้นแห่งการเดินทางเพื่อเขามาเป็นส่วนหนึ่งของ
                                                   ื
                                                       ่
                                             ้
                                             ั
                                                ู
                                                           ่
       วชิราวุธวิทยาล้ยเมื่อย้อนไป 9 ปีที่ผ่านมานนดเหมอนชางผานไป
                                                            ี
                                               ิ
       รวดเร็วเหลือเกิน พวกเรา “VC 96” อาจมีจุดเร่มต้นในรวโรงเรยน
                                                      ั
                                                      ้
                              ้
                           ั
                        ่
                       ่
              ็
                                  ้
                                                         ี
                                                         ่
                                                             ้
                                    ี
                                                  ึ
                                                       ี
       มหาดเลกหลวงไมเทากนบางเขาเรยนตอนประถมศกษาปท 4 บาง
       ก็เข้าเรียน ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ซึ่ึ่งแตกต่างกันไปตามช่วงเวลา
                                        ู
                                         ื
                       ี
                                                      ้
       และเวลาอีกเช่นกันท่นาพาพวกเราเรียนร้เร่อยมาจนถึงปีน ปีท่พวกเรา
                                                         ี
                         ำ
                                                      ี
       ได้เป็นพี่ใหญ่ที่เติบโตเป็นสุภาพบุรุษวชิราวุธอย่างแท้จริง และพร้อม
       ที่จะออกไปใช้ชีวิตนอกรั้วโรงเรียน และสร้างอนาคตของแต่ละคน
                                                     ั
                 ็
                    ู
                    ้
                         ี
                         ่
                          ี
                                  ้
                        ่
       ใหเตบโตเปนผใหญทมความพรอมในการเผชญโลกอนกวางใหญ           ่
                                                         ้
                                              ิ
         ้
           ิ
       ด้วยความร้ความสามารถ และประสบการณ์ท่ได้รับจากท่น่…วชิราวุธ
                                                     ี
                 ู
                                            ี
                                                       ี
                                                        ี
       วิทยาลัย…ท่อันเป็นเสมือนบ้านหลังท่สองของพวกเรา ท่ท่ให้ความ
                  ี
                                                       ี
                                      ี
           ุ
       อบอ่น ท่ท่ให้ความร และประสบการณ์ในวัยเด็กตลอดมา จวบจนวันน ี ้
                       ้
              ี
                ี
                       ู
                                               ี
                             ู
       วันท่สุภาพบุรุษวชิราวุธ ผ้มีความเพียบพร้อมท่จะเดินทางไปในโลก
           ี
                                                             ่
                                                             ี
       กว้าง..แม้ว่าช่วงเวลา 1 ป ท่คุณครูได้สอนเราในช้นมัธยมศึกษาปีท 5
                                               ั
                            ี
                              ี
                             ่
       อันเป็นช่วงเวลาส้น ๆ แตได้มีเร่องราวมากมายท่สามารถร้อยเรียง
                                                ี
                                  ื
                      ั
       เป็นเร่องเล่าท่มีพวกเราเป็นหน่งในตัวละครเอก อยากให้พวกเราร้ว่า
            ื
                   ี
                                 ึ
                                                             ู
       คุณครูมีความสุขทุกวันท่ได้สอน รอพวกเรามาเรียน และโมโหพวกเรา
                            ี
                                    ื
               ื
       เวลาเราดอ แต่เมอเวลาผ่านไป…เร่องราวตาง ๆ ทพวกเราทาให้คร ู
               ้
                                           ่
                                                          ำ
                                                  ่
                                                  ี
                      ื
                      ่
                                       ้
       โมโหกลบกลายเปนเรองราวททาใหครยมแบบไมรตวเมอนกถงพวกเรา
                     ็
                                       ิ
                                               ั
              ั
                                                  ื
                                                  ่
                                             ่
                                                     ึ
                                              ้
                                              ู
                        ่
                        ื
                                   ้
                                                       ึ
                                     ู
                               ่
                               ี
                                ำ
                                             ี
       ได้อย่างเหลือเช่อ…. และก็ได้พบว่าช่วงเวลาท่สอนเป็นอีกช่วงเวลา
                     ื
       หนึ่งของชีวิตที่มีความสุขมากที่สุด
                                      ี
               และในโอกาสน…..โอกาสทพวกเราได้จบการศึกษา ในปี
                                      ่
                           ี
                           ้
       การศึกษา 2566 คุณครูขอให้พวกเรามีความสุขกับทุก ๆ เรื่องราว
       ของชีวิตที่พวกเราเลือกเดิน ประสบความสำาเร็จสมดังปรารถนา
                                                      ู
                                                ี
                             ึ
         ุ
                                      ่
                                          ู
                                          ้
                               ้
                                      ี
                                           ึ
                         ั
                                                     ่
       ทกประการ และหากวนหน่งขางหน้าทเรารสกไม่มใคร ไมร้จะไปใหน…
                                                       ิ
                                                           ั
                                                    ุ
                          ่
                         ้
                                 ั
                             ้
                         ู
             ั
         ้
                        ้
       ใหเราหนมา และขอใหรวา บานหลงทสองแหงน……วชราวธวทยาลย…..
                                                 ิ
                                         ่
                                            ้
                                            ี
                                    ่
                                    ี
                ี
       ยงพรอมทจะเปดประตตอนรบ และโอบกอดพวกเรากลบเขามาเตมพลง
                                                          ิ
         ั
                                                              ั
            ้
                                                  ั
                ่
                         ู
                                                     ้
                              ั
                          ้
                    ิ
                      ี
       ด่งเช่นวันวาน ท่พวกเราได้ใช้ชีวิตในวัยเรียนใต้ร่มพระบารมีของ
         ั
       ล้นเกล้าฯ รัชกาลที่ 6 แห่งนี้
                                                ด้วยรักและผูกพัน
                                                        NaNext
         32
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37