Page 99 - ACT2023-3
P. 99
THE APPRECIATION
ุ
มิสสพิ้ดีชั้� ชั้้นแสง มิสธิญณ์ภทรู์ ตรูีเมต ม�สเตอรู์วันชั้�ติ บุำ�รูุงภกดี ี
้
้
้
้
้
ครููปรูะจำำ�ชั้�น ม.4/6 ครูค�ชั้้�น ม.4/6 ครููปรูะจำำ�ชั้�น ม.5/6
ู
้
ู
ำ
ำ
ขอแสดงความยินดีกับนักเรียนที่สำาเร็จการศึกษา ก้าวแรกแห่งความสาเร็จของนักเรียนได้สาเร็จแล้ว วันเวลาในริ้ว ACT ของนักเรียนคงผ่านไปอย่าง
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ปีการศึกษา 2566 ทุกคน การจบการศึกษา มิสขอแสดงความยินดีกับนักเรียน ม.6/6 ทุกคนนะคะ ทุกคน รวดเร็ว ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง วันที่นักเรียนของ มาสเซอร์
ระดับชั้นมัธยมนั้นถือได้ว่าเป็นช่วงเวลาหนึ่งของชีวิตที่มีความ เป็นนักเรียนที่น่ารัก ขอให้นักเรียนทุกคนจดจำาสิ่งดี ๆ ที่ แม็ค ต้องออกไปพบสิ่งใหม่ ๆ ในชีวิตทุกสิ่งทุกอย่างจะมี
ิ
้
สำาคัญ เป็นเครื่องหมายแห่งความสำาเร็จพร้อมที่จะกาวเดนตอไป ได้รับจากโรงเรียนแห่งนี้ และจดจำาสิ่งที่ผิดพลาดซึ่งไม่อาจ การเปลี่ยนแปลง แต่มาสเซอร์แม็ค อยากจะบอกนักเรียนว่า
่
ข้างหน้า และนำาไปสู่ความเป็นอยู่ในสังคมด่านแรก
จากนี้ต่อไปมิสขอให้ทุกคนก้าวเดินไปข้างหน้า ไปตาม กลับไปแก้ไขได้ไว้เป็นบทเรียน จงขยันและพากเพียรเพื่อ ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงได้แแต่ความดี ความกตัญญูความรัก
ความฝัน ไปตามเป้าหมาย พร้อมที่จะฝ่าฟันปัญหาอุปสรรค ความสำาเร็จของชีวิต ขอให้ทุกคนประสบความสำาเร็จตลอดไป ที่มีต่อครอบครัวและสถาบันการศึกษา ขอให้มั่นคงอยู่ในใจ
ไปอย่างมั่นคงจนประสบความสำาเร็จตามที่หวัง ทุกเส้นทางของ สุดท้ายมิสอยากจะฝากให้นักเรียนทุกคนพึงจำาไว้ว่า เมื่อเรา นักเรียนเสมอ ครูขอให้นักเรียนทุกคนประสบผลสำาเร็จใน
ชีวิตย่อมมีปัญหา อุปสรรค และ ขวากหนามมากมายตลอดทางเดิน โตเป็นผู้ใหญ่ และต้องรับผิคชอบดูแลผู้อื่น เราจะรู้ว่า เพราะ ชีวิตตลอดไป... หมั่นศึกษา หาความรู้อยู่ตลอด ลองหิน
ไม่มีอะ ไรที่ได้มาง่าย ๆ ต้องใช้ความอดทน ความพยายาม และ อะไร ครูจึงพร่ำาสอน พร่ำาบ่นกับนักเรียนอยู่ตลอดเวลา ไปมองดูต้นไม้ ไม่ว่าใบของต้นมันจะอยู่สูงและสวยแค่ไหน
ที่สำาคัญที่สุด คือ การใช้ “สติ ไม่ว่านักเรียนจะทำาสิ่งใดขอให้ นักเรียน ม.6 รุ่น 5740 ก็เช่นกันประสบการณ์จะคอยสอนเรา มันก็ต้องใช้ดูดน้ำาจากรากขึ้นไปหล่อเลี้ยงตัวมันเอง ใช้
นักเรียนยึดสติเป็นที่ตั้งอยู่เสมอ แล้วทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี แต่ถึงอย่างไร ตัวเราเองต้องมีความรับผิคชอบ มวนัย ความมีน้ำาใจและความเมตตาไปสร้างรากฐานของนักเรียน
ี
ิ
สุดท้ายนี้ มิสขอให้นักเรียนทุกคนระลึกไว้เสมอว่า บ้าน
หลังนี้ คือ บ้านแดง-ขาว ของพวกเราเป็นบ้านที่บ่มเพาะ “สุภาพ ในตัวเอง “คนเราถ้าเดินหลงทาง เรายังย้อนกลับมาเริ่ม ให้แข็งแกร่ง เพราะฐานรากที่มั่นคง ตึกที่สร้างก็จะสูงและ
บุรุษACI สุภาพสตรีอัสสัมชัญธน” ให้ก้าวเดินต่อ ไปอย่างมีคุณภาพ ต้นใหม่ได้ แต่ถ้าเราเดินทางชีวิตผิดพลาด เราอาจจะย้อน สง่างามตามไปด้วย สุดท้ายของให้ลูกศิษย์ทุกคน ประสบ
ที่สวยงามที่สุด ขอบคุณสมาชิกบ้านหลังนี้...ทุกคนเป็นเจ้าของ กลับมาเริ่มใหม่ไม่ได้อีก” ความสำาเร็จกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ปรารถนา
บ้านหลังนี้ตลอดไปคะ
ด้วยรักและปรารถนาดี
ฝากความหวังมอบไว้ให้ลูกศิษย์ ทุกชีวิตจงเลือกทางอย่างเหมาะสม
อัสสัมธนฯนามนี้น่าชื่นชม ได้เพาะบ่มคนดีมีตำานาน
ด้วยรักและผูกพัน
