Page 2 - NAZMİYE ÇEBİ
P. 2
KIŞA DÖNDÜM
Açtın yüreğimde yara
Hayal ile düşe döndüm
Ahtım mı bahtım mı kara
Göz üstünde kaşa döndüm
Bunca acıya dayanan
Ne can kaldı nede canan
Hayat ocağında yanan
Kaynamamış aşa döndüm
Çilelerim hep sırada
Ulaştırmadı murada
Dört mevsimim bir arada
Bulutlandım kışa döndüm
Gizleyerek feryadımı
Törpüledim inadımı
Gere gere kanadımı
Uçamayan kuşa döndüm
Taviz vermem edep ar’dan
Dik dururum kırmam gerdan
Yanlışı gördüğüm yerden
Nazmiye’yim başa döndüm